PDA

Orijinalini görmek için tıklayınız : Dinsiz olma süreci


Enkidu
16-10-2013, 00:12
Ben de sorgulamaya lisede başladım. Tabi lisenin siyasi ortamı da vardı, gerici insanlara o kadar sinir oluyordum ki islam bu değil demek geliyordu içimden. Tabi aynı anda bütün inançları da araştırmaya adadım kendimi. Gözlemlerim islamın diğer dinlerin kopyası olduğu yönündeydi ama gene de yobazlara karşı islamı savunma hırsı vardı içten içe. Sonra http://www.kurandakidin.net/ diye bir siteyi hatırlıyorum ayet tefsirlerini ve hadisleri reddediyordu. Ben de reddettim. İnsanlara karşı bunu savundum ama uzun süre hiç kimseye anlatamadım derdimi. Sürekli" onlardan iyi bilemezsin" yorumu aldım. Daha sonra Kuran'ı kendim okudum. Baştan sona sabrettim diyemem ama büyük bir kısmını okudum. Kitabın evrensel olamayacağını ve hakikatten araplardan kendini arapçaya adamış insanlardan iyi bilemeyeceğimi farkettim. Recm gibi, kadınların dövülmesi insanların inançlarına göre deli gibi ayrılması gerçekti. Ben de savunmayı bıraktım. Tanrı diye bir kavram olsa dahi arapların siyasi hayatı ve sosyal geleneklerine kafa yormaya tenezzül etmezdi herhalde dedim ve dine inanmadım. Benim olayım bu.

Aradan yıllar geçti. Şimdi insanlar "yaşlanınca tekrar inanırsın" dediğinde gülüyorum. (pek de yaşlanmadım ama uzun zaman geçti)Gerçi ölüm korkusuna ve insanın dine olan psikolojik ihtiyacına da katılmıyor değilim. Kesinlikle herkes dine inanmamayı kaldıramaz. Ama mantığımdan hiç sapmadım. Hiçbir zaman da aklımı açıklayamadıklarımla sınırlamayacağım.

Firestorm
16-10-2013, 01:04
Aradan yıllar geçti. Şimdi insanlar "yaşlanınca tekrar inanırsın" dediğinde gülüyorum. (pek de yaşlanmadım ama uzun zaman geçti)Gerçi ölüm korkusuna ve insanın dine olan psikolojik ihtiyacına da katılmıyor değilim. Kesinlikle herkes dine inanmamayı kaldıramaz. Ama mantığımdan hiç sapmadım. Hiçbir zaman da aklımı açıklayamadıklarımla sınırlamayacağım.

Dostum bu noktaya ilave yapıyım ki o durun tamamiyle hayattan umduğunu bulamamak ve istediği şekilde hayatı bitirememek üzerine oluşan bir korkudur ki korkuyu sindirmek için de kişiler dini kullanır. Bu sayede bi şekilde bu hayatta yapanıyıcakları şeyleri öteki hayatlarında yapabiliceklerine inandırırlar kendilerini....

Ahlaksız
16-10-2013, 01:24
ŞÛRÂ - 7 Böylece biz sana Arapça bir Kur’an vahyettik ki, şehirlerin anası olan Mekke’de ve çevresinde bulunanları uyarasın.
Evrensel İslam'a/Kuran'a bakarmısınız:)

Dinden çıkmak için çok sebep vardır ama insan korkularından bir türlü kurtulamıyor işte..Korkularını yenmeyi başarabilen,gerçekten CESUR insanlar dinden çıkabilir sadece..Sizde bu cesareti gösterdiğiniz için,kendinizle gurur duymalısınız..

Enkidu
16-10-2013, 06:31
Dostum bu noktaya ilave yapıyım ki o durun tamamiyle hayattan umduğunu bulamamak ve istediği şekilde hayatı bitirememek üzerine oluşan bir korkudur ki korkuyu sindirmek için de kişiler dini kullanır. Bu sayede bi şekilde bu hayatta yapanıyıcakları şeyleri öteki hayatlarında yapabiliceklerine inandırırlar kendilerini....

Öncelikle imza süper :) Dediğine katılıyor ek olarak, insanın gökten inmiş kurallara ihtiyaç duymayacak kadar olgunlaşmadığını da düşünüyorum. Yani vicdanı ahlakı oturmuş bireyler hiçbir hukuk, din olmasa da doğru şeyler yapıyorlar. Ama bazı insanlara korkutma hakkatten lazım.

Evrensel İslam'a/Kuran'a bakarmısınız

Dinden çıkmak için çok sebep vardır ama insan korkularından bir türlü kurtulamıyor işte..Korkularını yenmeyi başarabilen,gerçekten CESUR insanlar dinden çıkabilir sadece..Sizde bu cesareti gösterdiğiniz için,kendinizle gurur duymalısınız..

Korkularını, bir de benim durumumda kendi mücadelemi kesmek istemedim hiç. Reform çabasıydı bendeki, şimdi bakıyorum da o çabada bulunanlar yer yer bizden bile faydalı işler yapıyorlar. Hem insan psikolojisini zorlamıyor hem de sosyal hayatı çekilir hale getirmeye çalışıyorlar.

Her neyse, teşekkürler. :)

vartor
16-10-2013, 16:28
Insanlarin henuz olgunlasmadigi muhakkak, nedeni olgunlasmamasindan rant, kar saglayanlar olabilir mi? Dunyada var olan tum dinlerin, semavi olmayanlarin da dahil, anlatilanlarin gercek olmadigi, sadece bir inanc oldugunu, adina iman dememiz bile anlatiyor zaten. Izah edemedigimiz tabii afetleri insanlara salan, cezalandiran bir sistem dusunmus bilgisiz atalarimiz, sonra da bu dogmatik inanclarini cocuklarinin beynini islemis. Bilim, zamanla acikladikca olusum nedenlerini, daha da modernlestirmis tanrilarini bu tanri yaratma ustalari; masallar sekil degistirmis ama yine de ayni kalmis yenisi sanki yaratilamazmis gibi.

Yasim 66, simdi, gencligimdekinden daha da kati bir ateist oldugumu biliyorum. Ne olum korkuusu, ne de en ufak bir tanri inanci yok. Durustum, cunki insanim, insanlarin birbirlerine sevgi ve durust davranmalariyla bu dunyanin cennete cevrilebilecegi de benim inancim, imanim.