Bigbang Tanrı'nın varlığını gösterir mi?
 

Yaklaşık 13,8 milyar yıl önce tüm evren, yıldızlar, galaksiler, boşluk tek bir noktada toplanmış hâldeydi. Zaman henüz ortaya çıkmamıştı. Madde ve enerji yoktu.
Bu atom boyutundaki nokta ışık hızından daha hızlı bir şekilde genişleyerek saniyeler içinde galaksi boyutuna ulaştı. Günümüzde bigbang hâlâ devam ediyor. Evren sürekli genişliyor.

Bilinen tüm evrenin ve zamanın bir yaratılış anının olması Tanrı'nın varlığını kanıtlamasa da onun varlığına işaret edebilir.

Şu an bilim ve felsefedeki en önemli tanrı argümanı budur sanırım.

Hiçbir şey yokken her şeyin ortaya çıkması.. Enerji bile yoktu.. Bildiğimiz anlamda zaman bile yoktu..

Ben bir tanrının var olduğunu zannetmiyorum. Fakat kesinlikle tanrı yoktur diyemem. Ayrıca dinler kesinlikle yanlıştır diyebilirim.

Bu ifade bir yerde akıllı tasarımcıların ifadesi.

Hiç bir şey yoktu denemez, yokluğun, tamlayanı varlıktır ve fizik mutlak boşluk, mutlak varlık, mutlak yokluk tanımaz... Ayrı, gayrı bahsedilemez ve var/yok ancak bir şeyin belirli bir ortam-çevrede-çerçevede bulunup, bulunmamasıyla ilgilidir.

Big Bang teorisinin kurgusal zeminine o kadar güvenmemeli, heleki kilise merkezli yorumlara da fazla aldırış ertmemeli...

Big Bang'den önce demek Big Bang teorisi ile çelişir, bir başlangıçtan söz etmek o da çelişir zira her başlangıç bir bitiştirde, buda farklı bir ortam, koşul ve zemini ve değişimi kabul etmektir :)

Oluş ise bir şeyin nitel değişimiyle ilgilidir, yaratım vs gibi argümanalrın nesnel bir karşılığı yok. Oluş nedir? Bir ortam ve çvrenin ve çevred bulunan şeylerin bir halden(nitelikten) bir başka niteliğe geçişidir, biz buna oluş diyoruz ve aslen yok olan, var olan bir şey yoktur, sadece değişen şey vardır ve o değiştiği içinde biz başlangıç, önceki hali, sonraki hali, sebep, sonuç gibi argümanları soyutlarız...

Yani var/yok bir şeyin bir ortamda bulunup/bulunmaması, oluş ise bir şeyin nitelik değişimi... Mesela yenmekte olan bir elma yendikten sonra artık elma değildir(hiçlik soyutlaması) ancak elmayı nitelik olarak ortaya koyan madde, şeyler ise başka bir şeye dönüşür böylelikle bizlerin soyutlayacağı yeni türden nitelikler meydana gelir, bu nitelikelrin soyutlanması ise nesne düzeyidir, oluşmak da budur, yani nitelik değişimi ve soyutlanması. Kısaca ortada olan şeylerin başlangıcı yok öncesi, sonrası diye bir kavrama sahip değiliz, bizim tüm kavramlarımız şeyin çeşitli değişimleri arası kıyasından ibaret ve hafızamıza borçluyuz ya da hafıza edilebilirliğe(eski haline dair izler, ortam ya da diğer nesnelere bulaşma vs bulmaya)...

Evet bence de evrenin başlangıcını ''her şeyin başlangıcı'' olarak göremeyiz. Buna dair bir kanıt yok.

Bigbang'deki tekillik (singularity) bilinemezliği karadeliklerde de var aslında. Orada da aynı şekilde sonsuz yoğunluk küçük bir hacme sıkışmış durumda.
Her karadelik birer bigbang olabilir ve böylece uzay sonsuzdur.

Hiçlikten bir şey ortaya çıkmaz, çıkıyorsa hiçlik değildir. Tabi bazı fizikçiler ''hiç yoktan bir evren'' tabirini kullanıyor ama buradaki hiçlik bizim evrenimizin hiçliğidir, mutlak hiçlik değil.

Evrenin başlangıcındaki o çok düşük entropi nasıl oluştu? İşte bütün mesele bu! Evren, kurulmuş bir oyuncak araba gibi. Sürekli bir değişim (hareket) halinde. Bu değişimin (zaman okunun) yönü de entropinin artışı yönünde. Maksimum entropiye ulaşıldığında vektörel zaman okunun skaler büyüklüğü sıfıra yakınsayacak. Dolayısıyla artık bir yönden bahsedemeyeceğiz. Oyuncak araba durmuş olacak..

Peki en başa dönelim. Evrendeki bu düşük entropiyi oluşturan (arabayı kuran) güç nedir? Bu konuda ne düşünürsünüz?..

İşte tamda öyle sevgili Yılzdıztozu, kullanılan "yokluk" ifadesi de böyle, aslında yokluk değil, ifade biçimidir. Bilime göre evrende en küçük bir bakış açısında dahi yokluk veya boşluk gözlemlenemez(aksi gözlem ortada). tabi örnek verdiğim elma gibi, burada kullanılan yokluk, hiçlik şey temeli değil , değişim temelli yani nitelik-nesne bağlamındadır. Elmayı yersiniz elma yok olur ama elma nedir? Maddenin belirli formda bileşiği, yapısı kısaca niteliğidir, kaybolan niteliktir ve bu kaybolmaklık öyle fiziksel, maddi temelde değildir, daha üst zemindedir(nitelik zemini, kaybolan, yok olan bu). Evrenimizde ortaya bir nitelik koyuyor, bu her zaman böyle değildi, her saniye (nicel olarak, belirli dar açıalrda ise nitel olarak) değişiyor, dinamik....

Örneğin bazıları çıktı quantum vakum işte boşluktur, yokluktur dedi, halbuki bu temelde inceleme yapan bilim insanları böyle söylemiyor, başkaları onları çarpıtarak veriyor.

Big Bang ise (ki başka bir teori bu kadar yanlışlansa adı bile okunmazdı) asıl sorunu kurguda yaşar bu bir. Tekillik ve merkezli evren iddiasıyla yaşar buda iki, ama gözlemler bunları doğrulamıyor.
Big bang teorisinin asıl sorunu kaynağındaki kilise kurgusudur, hani o metafizik bir elin başlattığı o halde demek ki evren başlatılandır, bu da demektir ki bu işin merkezinde tanrı var teolojik baskısıdır. Birde devletlerin bilinçli baskısı bu yönde, başka türden incelemelere, gözlemlere ise kaynak vermedikleri gibi, bilim insanlarının gözlem ve doğrulamalarını ise hasır altı etmek için çalışıyorlar. Bir diğer meselede Big bang2in inanç ve çıkar çevrelerine tanıdığı at koşturabilme zemini, diğer teorileri boğuyor..

kaldı ki yine diyorum ne olursa olsun, Big Bang'den önce demek, bir başlatandan söz etmek Big Bang teorisine aykırı...

Belki soruyu yanlış soruyor olabiliriz. Entropi oluşmadı, bir şekilde hep vardı veya hep değişim geçiriyordu.
Uzay-zaman birlikteliği entropiyi doğurmuş olabilir. Başka uzay-zaman birliktelikleri başka entropiler ortaya çıkarmış olabilir.

Kozmolojik doğal seçilim teorisi vardı duydun mu bilmiyorum. Karadeliklerin başka evrenleri yaratabileceğini açıklıyor ve hatta hassas ayarları da açıklıyor.

Duymaz olur muyum, duydum elbette. Lee Smolin adamımdır benim.. ;) Kozmolojik evrim hassas ayar meselesini açıklıyor ama entropi yine havada kalıyor sanki. Kara delikler hawking evaporasyonu ile yok oluyorlar biliyorsun. Başka evrenleri doğursalar bile bu, önünde sonunda bir nihayete ulaşılacağı anlamına gelir.. Yukarıdaki açıklamalarınız ışığında evrenin başlangıcının olması belki bir problem olarak kabul edilmeyebilir ancak evrenin sonunun olması kesinlikle bir problemdir..

Bu arada evrenin sonu her an gerçekleşebilir. Faz değişimi denen bir durum var. http://www.evrimagaci.org/fotograf/112/5280

Karadelikler başka evrenleri doğurmasa bile başka evrenlere açılan bir kapı olabilir. Ama bigbang çıkmazı karadeliklerde de benzer şekilde var olduğu için bigbang'i sıradışı bir olay olarak görmemek lazım.

Evrenimizdeki fizik yasalarını çözsek bile, evren üstü fizik yasalarını hiçbir zaman çözemeyebiliriz. Evren üstü ne demek? Tüm uzay veya mega evren diyebiliriz. Metafiziği kast etmiyorum.

Aleph senin soruna senin cevabın veya görüşün nedir? bu konuya ilgili olduğunu biliyorum, teoriler veya görüşler neler var mesela

Bir şey yok oluyorsa zaten o şeyin başlangıcı vardır.

Gel görki, başlangıç, bitiş, önce, sonra gibi kavramlarımız ŞEY düzlemine değil NİTELİK-FORM düzlemine ait.. Haliyle Evren her gün yok oluyor(niteliği değişiyor ama evren ölçeğinde nicel henüz) zaten ve her gün başlıyor da, yani başlangıç bitiş, önce, sonra, zaman vb bu değişim ve bu zemin üzre... Daha alt düzeyde ne karşılıkları ne muhatapları ne de anlamları yok, o nedenle muhatapsız hedeflere sorular yöneltmek yanlış sorular olmalı... mesela varlığın yaşı kaç? Error! varlık ne zaman başladı? Error! varlık ne zaman yok olur? Error! Güneş ne zaman başladı? Error vermez! Çünkü güneş bir nitelik açığa çıkartır(bu formu, yapısı, bileşimi, haliyle), bu niteliği kaybolunca Güneş yok oldu denecek, lakin yok olan yine ortaya koyduğu niteliğidir. Enerji-madde çerçevesinde gaz mı, toz mu, plazma mı saçılmış etrafa her ne olursa olsun bu bir nitelik değişimidir ve değişim şey'in(güncel ifade ile madde diyelim) ve ilişkisel, bileşik ve yapısal düzeyde(ortamda dahil) değişiminden ibaret. Değişen ve kaybolan(eski nitelik) bu ve zaman da, sebep/sonuç, etki-tepki de, önce, sonra, başlangıç(niteliğin değişimi), bitiş(niteliğin değişimi-yeni nitelik) varsayım ve önermeler vs işte tamda burada soyutlanıyor... Her nitelik değişimi ise hem başlangıç hem de bitiştir, evvel niteliğin bitişi, yeninin ise başlangıcıdır vb. Bu kavramların zemini lineer değil, aslen spiraldir ve şey nazarında lineer bir zaman yolu, başlangıç, bitiş tayin edilemez(bu iradi zorlama olur), şey ortadadır ve devinir. Bir nitelikten, bir başka niteliğe geçmiş olması şeyliğinden bir şey kaybettirmez. Örneğin 3 mol oksijen bileşik yapıp ozon'u oluşturmakla ve ayrışıp ozon'un kayboluşuyla, ŞEY(yani varlık değilde, bileşik ve yapının ortaya koyduğu nitelik, hali-durumu) diyelim, madde/enerji diyelim yok olmaz, kendinde şeylikten bir şey kaybetmez, burada kaybolan ozon'dur(madde değil), yani niteliktir, yapıdır. Kaybolan budur, oluşan da zaten bu idi ve işte bunun nedeni olabilir(mesela yıldırımlar!), başlangıç, bitişi, kısaca süreci(zaman!). Yani bizm dilimizde yaratım yok, oluşmak ve kaybolmak var ve bunalr nitelik üzre..

Bilmiş gibi konuşmayayım ama sanırım çok da bir şey yok..
Ben önünde sonunda panteizme yöneleceğim galiba. Ateistlerin de panteizme çok uzak olmadıklarını düşünüyorum.. :)