[spartacus]

Renk görülmez, renk dediğimiz, ışığın farklı frekans, şiddet, satıh esasıyla alınan tepkinin, beyince yorumlanmasıdır o kadar.

Arkadaşlar renk ve zevkler meselesiyle hiç bir şeye karar vermeyin, bir anlamı yok, eğer mesele bunalrın göreceliğini ele almaksa ise farklı ama bu tür şeylerden(dıdığının, dıdığının, dıdığı) yargılara varmaksa yanlış yapılıyor demektir.

üzülerek belirtmek zorundayım ki, felsefede 500 yılı aşkın olarak renkleri ÖLÇÜT-ESAS alma işi idealizmin bir tür akıl oyunu idi-bir nevi teolojik tür akıl oyunalrına benziyor...

Gördüğüm gül diyordu, kırmızı diyorum, oysa gülün bir rengi yok demek ki ben kırmızı demekle rengi ben yaratıyorum, o halde nesnel olan hiç bir şey mevcut değildir, tümüde zihinlerimizin yarattığı görüngülerdir deniyordu. Ama hiç bir idealist filozoftas kendisini bir uçurumdan atma teklifine bir türlü yanaşmıyordu, nasılsa gül'ün olmayan rengi gibi, uçurum diye de bir şey yoktu...

Mesele Renkleri nasıl algıladığımız değil, neyi yorumladığımızdır.

Gül'ün bir rengi yok diye gözümüze vuran ışık demetleri de yok diyemeyiz. İşte renkler üzerine kurgulanan mantığın esas hatası tamda burada yatar -> İdealist indirgeme hatası.

Gerçek olan yorum değil yorumlanandır ve bize göre nesnelik ve gerçeklik(çıplak), yorumdan bağımsız ortada olandır.

Bu konu "Kral çıplak hikayesinin" bir çeşit yanlış yorumuna benziyor.

Renkler üzerinden tartışmak, Kral'ın giydiği elbisenin rengini tartışmaya benzer. Orada gerçek olan Kral'ın çıplaklığıdır, üzerinde olmayan elbisenin hangi renkte algılandığı değildir.
Sağlıklı insanlar renkleri farklı mı görüyor - daha doğrusu gözlere etkiyen ışığın frekans, şiddet vb yorumu farklı mı yapılıyor? Kaideyi bozacak düzeyde mi? hayır.her renk zaten bakış açısına göre de değişir(ton olarak), sebebi açıktır, ışık, ışığın frekansı, açısı, dalga boyu vb.

Eğer nesnelerin neye benzediği konusunu tartışıyorsak, bu zaten nesnelerin irademizden bağımsız, bize rağmen varlığını kabul etmişisiz demektir, görece veya kişiselliğin bu zeminde hiç bir önemi yok.