TANRI’YA GERÇEKTEN İHTİYACIMIZ VAR MI?

[vitus werdegast]

İnsanları ölüme gönderip safahat içinde yaşayan bir ortaçağ hükümdarı veya peygamber gösteren terlik satan bir şarlatan olsaydım tanrıya fevkalade ihtiyacım olurdu. Fakat mevcut durumda yok.


Tanrı, dünyadaki hükümdar figürünün göksel bir karikatürüdür. Semavi dinlerde bahsedilen tanrı, yeryüzündeki tiranlardan farklı bir karakterde değildir. Zira "kullarından" bir vassalın senyörüne duyduğu bağlılığı ister. Kullarını "melek" adını verdiği memurlarıyla sürekli kontrol edip varlığını hatırlatır.


Öyle zannediyorum ki dünyada bu tipten yeterince var. Bir de hayali kopyasına ihtiyacımız yok.

[copernicus]

Yok.

[LEVH]

Öncelikle birine ya da bir şeye ihtiyacımız olmasının veya olmamasının onun varlığıyla doğrudan ilgili bir konu olmadığını ortaya koymamız gerekiyor.

Sorunun soruluş şeklini göz önüne alırsak bir Tanrı'nın var olduğunun varsayıldığı, ve bunun ardından ona ihtiyacın sorgulandığı görülür.

Konuya bu çerçeveden bakacağım. Tanrı'nın varlığına ihtiyacımız olmadığı aşikar. Hatta bunu bir tık ileri götürürsek, onun yokluğuna daha fazla ihtiyacımız var. Yani konuyu şöyle açalım; şimdi dünya gibi berbat bir yer, ayaklar baş olmuş, başlar ayak olmuş, sırf ergence histerilerini tatmin etmek için, insanoğluna karşı içindeki ezikliği, silikliği, korkaklığı, pısırıklığı bastırmak için tüm olayları en iğrenç şekilde cereyan etmesi için aşırı çaba gösteren birine bana göre ihtiyaç yok. Nerede bir işe yaramaz şizofren var tutup onlara verilebilecek tüm güçleri ve yetkileri vermiş, nerede bir iyi insan var üstüne dünyanın tüm pisliklerini, tüm entrikalarını, tüm olumsuzlukları musallat etmiş ki kafasını kaldırıp da bir yere gelemesin. Siz buna Tanrı diyebilirsiniz, bana göre bir simülasyoncu var ve buraya Tanrı koymamıştır. Açıkça "Tanrı" olsaydı böyle yapmazdı. İsmini kullananlara karşı bile "höst ulan bu benim adım, ya adam gibi adam olursun, ya da küt diye canını alırım yok ederim saniyesinde" derim böyle de yaparım yani. Bakın etrafınıza Abdullah'tan, Fethullah'tan, Emrullah'tan geçilmiyor. Ben bunlara "Fethuşşeytan, Abduşşeytan, Emruşşeytan" diyorum. Tanrı olsaydı bu isimleri kullananların gtölük yapmasına müsade etmezdi çünkü. Düşünsene adam küfrediyor, kime, Fethullah'a küfrediyor. Niye? E çünkü adam gtün kelime anlamı olmuş. Böyle birinde Allahın adı ne gezer? İnsanlar ona küfrederken yarısı da Tanrıya gidiyor. Böyle adamı alırım böyle göstere göstere, tüm dünyaya hatta kameralar önünde, gel lan ismini zktiğimin derim böyle cehenneme göstere göstere atarım ibreti alem olsun. Ondan sonra herkesin hafıza kaydını silerim. Ne oldu? Tanrı olmak böyle bir şeydir, günde 5 vakit kendini reklam edip, ne kadar güçlü, dağları taşları yerinden oynatır her şeye gücü yeterdir filan deyip ondan sonra tam lazım olduğu zaman ortadan kaybolmak değildir. Biz buna Tanrılık değil başka bir şey diyoruz, neyse.

Hatta mesela şöyle olsaydı, hiç Tanrı olmasaydı; ya da varsa da karışmasaydı; şöyle olacaktı:

Şimdi doğal seleksiyon yasalarına göre aptallar elimine olacaktı, zayıflar, çirkinler elimine olacaktı. Her biri hem güçlü, yakışıklı, veya güzel, zeki bir nesil olacaktı. Biz de güzel, uzun ömürlü, sağlıklı, aşırı zeki insanlar olacaktık. Gerçi ben böyleyim ya, bunun Tanrıyla alakası yok, kendimden böyle. İnsanlar eğer 10 IQ'dan 200 IQ'ya kadar hepsi varsa, uzunu kısası, çirkini güzeli, zekisi zekasızı, şişmanı zayıfı ve atletiği varsa bunun sebebi kendisini Tanrı zanneden bir ergen şizofrenin olaylara yön vermesidir. Bilerek böyle yapıyor ki güzel olmayalım, zeki olmayalım, atletik olmayalım, o da kenardan pis pis sırıtsın g.o. Hayır bu Tanrı değil. Kendini Tanrı zanneden, Tanrıcılık oynayan ergen bir simülasyoncu. Olmasa daha iyiydi, varsa da inşallah ölür. Ben diledim, bak o bunu bana karşı dileyemez, ezik. Çünkü ben dilersem o ölmez, ama o dilerse ben ölürüm mölürüm ne olur ne olmaz risk alamıyor.

Neyse sağlık olsun.Ya da olmasın, verdiği sağlığı alsın kendi içine soksun amokaçi.

İlk soruya geri dönersek;

Tanrı'ya ihtiyacımız olması iki türlüdür, varlığına ve yokluğuna ihtiyaç. Tanrı'nın varlığına hiç ihtiyacımız yoktur, yokluğuna aşırı derecede ihtiyacımız vardır.Bizim anladığımız manada Tanrı yok zaten, yani Tanrı gibi Tanrı yok. Birisi var ama Tanrı olmakla uzaktan yakından alakası yok, Tanrı'nın tam olarak tersi.

[hur-kus]

Sayın Levh merhaba,

Bu ne demek tam olarak anlayamadım, "Birisi var ama Tanrı olmakla uzaktan yakından alakası yok, Tanrı'nın tam olarak tersi."

İlahi bir güç var buna inanıyorsunuz da siz mi beğenmiyorsunuz?


Açıklarsanız sevinirim

Saygılar

[LEVH]

Sayın hur-kus,
Son dönem yazılarımı okursanız neden bahsettiğimi daha iyi anlarsınız. Burada sorduğunuz için kısaca özet geçeyim. Dünya hayatı simülasyondan ibaret ve buradaki atıf simülasyoncuyadır. Simülasyoncu bu dünyaya herhangi ilahi bir güç koymamıştır, ya unuttu, ya da simüle edemedi. Lafta var, gerçekte yok. Olay bundan ibarettir. Bu benim düşüncem, katılmayabilirsiniz. Size buna bu şekilde inanın demiyorum. Kendi düşüncemi sordunuz ve açıkladım.

Esenlikler dilerim.

[bursali68]

kartopu´isimli üyeden Alıntı

Benim sorum şu Sn hur-kus
Ben diyorum ki Tanrı bu yaratma sırasında kendi aklını da insana koydu mu koymuşsa İnsanla tanrı arasında fark yok Koymamışta insan zaman içinde akıllı olmuşsa Tanrıyı aşmıştır.

Merhaba,

Sevgili kartopu, özellikle Tevrat Tanrısı kendi aklını koymuşsa zaten büyük sıkıntı.Çünkü Tevrat Tanrısı, " günün serinliğinde bahçede geziniyor, Adem ve Havva ağacın arkasında saklandıklarında onları göremiyor, Kain işlediği cinayetten sonra Tanrı Habil'in nerede olduğunu falan soruyor.

TEVRAT-YARATILIŞ-BAP3
8-Ve günün serinliğinde bahçede gezmekte olan RAB Allahın sesini işittiler; ve adamla karısı RAB Allahın yüzünden bahçenin ağaçları arasına gizlendiler.
9-Ve RAB Allah adama seslenip ona dedi: Neredesin?

TEVRAT-YARATILIŞ-BAP4
9-Ve RAB Kaine dedi: Kardeşin Habil nerede? Ve dedi: Bilmiyorum; kardeşimin bekçisi miyim ben?

Yani demem o ki zaten bir garip Tanrı var karşımızda.Kendi aklını bize yansıtması iyi midir, kötü müdür bilemedim.

Sağlıcakla kalınız.

["ictenlik"]

TANRI'YA GERÇEKTEN İHTİYACIMIZ YOK MU?

"Hayatınızda Tanrı olarak mutlu musunuz? Milyonlarca kişi mutlu."

Yakın zamanda teist bir grup kiraladığı reklam panosuna bu mesajı yazdırdı.
Açıkça görüldüğü gibi onlar Tanrı'ya ihtiyaçları olduğunu düşünüyorlar.

Diğer yandan Tanrı'ya inanmadığını söyleyen kişiler yaşamlarını Tanrı varmış gibi sürdürüyor.

Özgür bir yazar olan içtenlik nonteizm mensupları hakkında şöyle dedi: " Muhtemelen bize bakan hiçkisme bir nonteist olduğumuzu anlamaz çünkü hayat tarzımızın diğer insanlarınkinden hiçbir farkı yok."

Bazı insanlar Tanrı hakkında düşünemeyecek ve onu sorgulayamayacak kadar meşgul.
Onlar Tanrı'yı hayatlarından çıkarabilmeyi ulaşılmaz ve uzak görüyor. Bir de üstüne başları sıkıştığında veya bir şeye ihtiyaçları olduğunda insanla birleşmek, insandan yardım istemek ve bu gezegende güzel bir hayat kurmaya çabalamak üzerine dayanışmak yerine tutup görünmez, bilinmez bulunmaz bir varlık olan Tanrı'dan yardım istiyorlar.

Bazı insanlar da, belki de bir yararı olduğunu düşünmedikleri için nonteizmi özgürce ve güçlüce savunmuyorlar.

Örneğin nontesitlerin bazılar toplum baskısıyla bunu dile getiremediği için çocuğunu sünnet ettirebiliyor.

Tabi ki yaşam tarzları düşüncelerine uymayan tek toplum nonteistler değil. Birçok nonteistin "dindarlar gibi yaşadığını" üzülerek görüyoruz.

Bu örnekler şu soruyu doğuruyor: Tanrı'ya gerçekten ihtiyacımız yok mu?

Bence "yok" Sizce ?

...