Peki kainatın amacı nedir?

[Ascendent]

Evrene bir anlam biçen biziz. Bizler evrenin kendisiyiz, bizler evrenden bağımsız birşey değiliz ki?

[VraeL]

Biri bana doğmadan önce neler hatırladığını söyleyebilir mi? (.

[spartacus]

Yergin´isimli üyeden Alıntı

Yaşadığınız herşey, yaptığınız herşey, sizi veya birilerini muhakkak bir gün bağlar ve ilgilendirir.

Diğer türlüsü duyarsızlık olur. Bizi bağlamıyorsa niye politikadan, dine kadar türlü türlü konuları takip edip yorum yapıyoruz?

Kelimelere takılı kalmaktansa, arkasındaki geniş anlamlara kulak kesilin. Kainat dahil herşeyin bir anlamı vardır. Olmadığını söyleyen kendini hiçe saymış demektir.

Saygılar

varlığın bir anlamı olmak zorunda değil. Varlığa farazi anlamlar yüklemek sadece aklımızın türetimi. Hiçliğe de anlam yüklenebilir-ki zaten yüklenmiştir-

Hiç bir şeyin, kendinde bir anlamı yok, anlam dediğin, öznel ve subjektif bir şey. Yani hali hazır algılarınla, bir çok şeye anlam yüklersin, bir anlam verirsin, anlarsın, anlamaya çalışırsın, lakin bu seninle, yada özneleştirdiğin şeyle ilgili, öznel bir durum, kısaca hiçlik söylemin burada geçerli değil diye düşünüyorum. örneğin bir korkuluğun anlamı nedir? İşte sizin kainata yüklediğiniz anlam bu biçimdedir. Korkuluğun dersiniz anlamı, amacı vs kuşları ürküterek ürünü korumaktır.... Fakat bu korkuluğun kendinde amacı, anlamı değil, ona yüklediğiniz bir anlamdır. yani korkuluğun aslen ve kendisinde böyle bir görevi de, anlamı da, gayesi de yok, zaten taşıyamaz da... bunu bilmek ile bilmemek arasında bir çizgi var, siz bilmemek noktasında ısrar etmektesiniz.... Oysa korkuluk sizin yüklediğiniz anlam sayesinde bir varlığa sahip değil, yani siz ona o anlamı yükleseniz de, yüklemeseniz de altı üstü elbise giydirdiğin odun parçalarıdır ve ne sen elbise giydirdin, ne de kuşları ürkütsün diye bir amaç yüklediğin için odun varlık kazanmış değil. Aksine odun algılarınla tespit ettiğin biçimde ortada olduğu için, böyle bir yapı, böyle amaçlar yükledin, işledin-tertipledin. kainat dediğin ve anlam yükleyişlerin de bu yolu izliyor. Aynen bir dolu teolojik senaryonunda kendine has yüklediği anlam ve yarattığı tanrılar gibi. Evrende sürekli hareket, dönüşüm, dönüşmek, dönüştürmek var ve senin yüklediğin anlamlar, işleyip dönüştürdüğün her şey bu yolu izler. odunu alırsın, bir tertip, düzenek eder, bir korkuluk yaparsın, ve ona anlam yüklersin. yarattığın hiç bir şey yok, olmadığı gibi aslında odunun kendisinde de, onu var eden? korkuluk gibi bir amaç, anlam yok.

Eğer varlık ile yokluğu bir bütün görmek yerine -yani birisi varsa ancak diğeri mümkün- birbirini dışlayan şeyler olarak düşünürsen, önce hiç bir şey yoktu, tanrı vardı dersen çelişki üretirsin. Hiç bir şey yok ise tanrı olamaz, tanrı varsa bu halde hiç bir şeyin yokluğu unsuru anlam taşımaz. Eğer hiç bir şey yokken tanrı var ise, ve bir amaç çerçevesinde evreni yarattı ise burada sorun evren değildir, hiçliğin içinde bir varlık olarak bir tanrının kendiliğindenliğidir. Bir evrenin varlığı ve yaratılmamışlığı, bir tanrının yaratılmamış varlığından daha doğaldır, daha akla yatkındır, zira hiçlikten, yokluktan yaratmak gibi uçuk düşünceler tanrıya yüklenmiştir. Bu düzeyde, öyleki trilyonlarca*trilyon anlık haraketi, senin ne düşündüğü, gelecekde ne edeceğini, hiçten yaratımı vs uçuk-kaçık bir dolu şeyi bilen, her yerde olan bir varlığın her daim ve kendiliğinden var olması düşüncesi hayli kaçıktır. Eğer bir tanrı her daim var olabiliyor ve yaratılmadan olabiliyorsa evren misli, misli olabilir ve bir anlam yüklemek adına, bir masal kahramanı kurgulamanın bize yararı yok. kaldı ki evren demek dahi bu gün özneldir ve bence dış uzayı da kapsayan bir çerçeveye sınır koymak imkansızdır... yani evrenimiz özneldir, ötesinde bir çok evren olabilir ve böyle bir ortamda, okyanus da bir damla bile olmayıp da, 2000 yıl öncelerin masallarıyla ahkam kesmek hayli ilginç olur. kaldı ki isteseniz de, istemesiniz de, varlık-yokluğa bir sınır koyamazsınız.

[kışgüneşi]

peki kainatın amacı nedir?

bu sorunun cevabını insanlığa sizin yüce dininiz veriyor. alışmışsınız cevapları dışardan hazır hazır almaya, çünkü düşünmek size göre değil, ağır geliyor beceremiyorsunuz, çuvallıyorsunuz, en iyi yaptığınız iş koyun gibi itaat etmek, koyuna ayıp oluyor ama içimden geçenleri yazamıyorum.

yaşamak o kadar içinize işlemiş ki tabi buna yaşamak denirse sonsuz azabı bile yok olmaya tercih edebileceğinizi düşünmek gibi bir aptallığa kapılıyorsunuz. bu hayatında itaat etmekten başka ne yaptın ki ölümden sonra yaşamayı hakediyorsun ve istiyorsun? orada ne yapacaksın? tomurcuk göğüslerle sonsuza kadar mutlu mu olacaksın? bu mu kainatın amacı? bu düşünce seni utandırmıyor mu insanlığından? insan olmak mı gerek utanmak için?

kainat bu kadar basit mi ki arap'ın verdiği cevaplar sizi tatmin ediyor? tatmin olmak zorundasınız çünkü sorgulayamıyorsunuz, böyle yaşanır zannediyorsunuz. her insan kendi doğrularını kendisi bulmak zorunda. bu hayatta yalnız olduğunuzu anlamak için ne yapmak gerekiyor?

ölümden korkuyor musun? korkuyorsundur eminim. çünkü inandığın allah'ın sağı solu belli değil. bu tür düşünceler biraz vicdanlı isen aklından geçiyordur ama imanın vesvese diyip geçiştiriyordur. şu an ölmeyi isteyecek kadar cesaretin var mı? nasıl olsa yok olmayacaksın, buna inandığınız halde yine yaşama içgüdünüz çok baskındır. çünkü öbür dünyanın hali içler acısı. sonsuz cehennem var orada. bak şimdi sonsuz cehennem demişken sen de şu sorunun cevabını ver, 'sonsuz azabın amacı ne?', ama sen ver cevabı olur mu? yeteri kadar hazır cevap duydum.

allah ya da arap size ölümden sonra sonsuz yaşamı ya da cenneti vaadetmeseydi yine de inanır mıydın? ya da cehennemle korkutmasaydı? ikisi arasında kaldınız da iman ettiniz değil mi? cennet vaadi ve cehennem korkusu...

acı ama gerçek, ölümden sonra dirileceğim diye kandırma kendini. bu düşünce sonsuz cehennemden daha da acı değildir biraz düşünürsen belki anlarsın. doğmadan önce ben yoktum diye kendini paralıyor musun? yok...

ama siz şimdiden öbür dünyada yaşamaya başlamışsınız. açgözlülük...

elindekinin değerini biliyor musun? değerbilmezlik...

__________________
Eğer tanrı konuştuysa niye herkes ikna olmadı? -Percy Bysshe Shelley-

[vartor]

Bilgi ve bilim noksanligi mi imanli yapiyor, yoksa iman mi bilgiyi tepiyor hala anlayamadim. Imanda mantik aranmaz diye imanlilar kendileri bile kabul ettigi halde, sacmaliklarinin mantigini izah etmeye cabalamalari da ayri bir sinema. Kisgunesi guzel aciklamis imanlilar icin "kainatin amac"ini. Ille amac olmasi gerekmedigini nasil anlatirsiniz bu insanlara? Kainatin capina oranla, toz zerresi sayilabilecek dunyada meydana gelen, dusunebilen bir canlinin yarattigi fanteziyi, gercekmis gibi algilamak, ancak iman gucuyle mumkundur. Baska dinlere mensup imanlilarin, digerlerini ( inanc sistemleri) sacma ve komik bulduklari halde, kendi inanclarina bagli kalmalari, mantik yoksunlugunun bir gostergesidir. Ya benim inandigim da sacmaysa diye dusunemez, sorgulamayi yapamaz kendininkine.

[Firestorm]

Bi arkadaşın facebook'unda gördün yanlış hatırlamıyorsam dövüş kulübü diye bir filimden alıntı bu yazı ama sanırsam konuya baya uygun

Biz Tanrı' nın istenmeyen çocuklarıyız.
Sonsuza kadar yaşamak istiyorsanız, ilk adım olarak ölmek zorunda olduğunuzu unutmayın...Bu benim için yakındır....İnsan sevdiklerini öldürür diye bir söz vardır ya; aslında bakın, insanı öldüren de hep sevdiğidir....Hayatta elde edebileceğiniz her şeyin sonunda çöpe gideceğini anladığınız zaman ağlamak çok kolaydır.Sevdiğiniz herkesin size sırt çevireceğini ya da öleceğini fark ettiğiniz zaman ağlamak kolaydır.Uykusuzluk...Her şey çok uzaklardadır, her şey suretin suretinin sureti...Dünyayla arana öyle bir mesafe sokar ki, ne sen bir şeye dokunabilirsin, ne de bir şey sana.Bütün umutlarımı kaybetim artık özgürüm...Bu yüzden Her akşam ölüyor ve her sabah yeniden doğuyorum...Bunun benim hayatım olduğunu biliyorum ve anan sona eriyor....Başka bir yerde, başka bir zamanda uyanabilseydim, başka bir insan olarak uyanabilir miydim diye soruyorum hep kendime...Uyanırsın ve hiçbir yerdesindir....Ve sizin gibi mahlukalar...Mobilya satın alırsınız. Kendinize dersiniz ki, bu hayatım boyunca ihtiyaç duyacağım son kanepe. Kanepeyi alırsınız ve sonraki birkaç yıl boyunca, hangi işiniz ters giderse gitsin, en azından kanepe sorununuzu çözmüş olduğunuzu bilirsiniz.Sonra o güzel yuvanızda kısılıp kalırsınız. Bir zamanlar sahip olduğunuz şeyler artık sizin sahibiniz olur.Ama AreS ne istiyor biliyormusnuz...Hiçbir zaman tamamlanmış olmamayı...Hiçbir zaman halimden memnun olmamayıHiçbir zaman kusursuz olmamayı...Kurtar beni, tanrım, kusursuz ve tamamlanmış olmaktan kurtar.Belki de kendimizi daha iyi bir şeye dönüştürmek için her şeyi kırıp dökmemiz gerekiyor.Bazen bir şey yapar ve belanızı bulursunuz. Bazen de yapmadığınız şeyler size belanızı buldurur.Artık Kendi cerahatli ve hastalıklı çürümemi kucaklıyorum.Kovulmak; der AreS ;herhangi birimizin başına gelebilecek en iyi şey olurdu. Böylece havanda su dövmekten kurtulur ve hayatlarımızla bir şey yapardık.Çünkü ancak kendimi mahvederek ruhumun gerçek gücünü keşfedebilirim.Güzel ve emsalsiz bir kar tanesi değilsin. Herkes gibi sen de o çürüyen organik maddeden yapılmasın. Hepimiz aynı pürenin parçasıyız...Kültürümüz hepimizi aynı yaptı. Artık kimse gerçek anlamda beyaz ya da siyah, zengin ya da yoksul değil.Hepimiz aynı şeyi istiyoruz. Teker teker, hiçbirimiz hiçbir şey değiliz.Güçlü kadın ve erkeklerin oluşturduğu bir sınıf var ve bunlar hayatlarını bir şeye feda etmek istiyorlar.Reklamlar insanları gerek duymadıkları arabaların ve kıyafetlerin peşinden koşturuyor.Kaç kuşaktır insanlar nefret ettikleri işlerde çalışıyorlar, neden?Gerçekte ihtiyaç duymadıkları şeyleri satın alabilmek için.Hayatta her şey parayla ilgili değildir.Bize dünyanın bokundan ve pisliğinden başka bir şey bırakmayacaklar...Medeniyetin önde gittiği bu yönde Artık maddi eşyaların önemini reddediyorum.Bizler eşşiz değiliz.Süprüntü ya da pislik de değiliz.Biz sadece biziz..Biz sadece biziz ve hayatta başımıza gelenlerin bir nedeni yok....Tutkulu bir yasam tarzının yan ürünleriyiz..Ve bundan nefret ediyoruz....Artık insanoğlu kızların veya erkelerin peşlerinden koşmayı bırakın saçmalıklarla uğraşmayın....Acı,Mutluluk,Sevgi,Aşk gib kavramları kafanıza takmayın artık...Hayatımda en son neyin olmasını istiyorum biliyormusnuz?Beynime bir silah dayanıp duvarları beynimle boyanmasını...Tanrı'nın senden hoşlanmadığı olasılığını düşünmelisin. O seni hiç istemedi, hatta büyük olasılıkla senden nefret ediyor. Bu basına gelecek en kotu şey değil. Laneti ve affedilmeyi boş ver. Biz Tanrı'nın istenmeyen çocuklarıyız.Buna karşın ben tanrıya inanırım fakat bunu düşünmek varsaymak bir çok şeyi çözüyor...Bu görüşleri hepinize ters gelebilir Saçmada gelebilir bu umrumda bile değil.Bunları okuduktan Sonra beni dışlayabilirsiniz.Buda umrumda değil.Ama lanet olası hayatlarınızdan kurtulun artık Çırpınmayı bırakın Bırakın herşey düşeceği yere düşsün.

[Natan]

Kainatın amacı nedir? Bu soru, teistlerin kendi ideolojilerini inanmayan yada dini umursamayanlara yönelttiği tipik bir soru. Olgulara amaç yükleyen insanoğludur. Burada önemli olan kendi hayatının / yaşamının amacı, anlamıdır. Kendine, ailene yada ortakyaşarlarına ne veriyorsun, sorumluluk bilincin nedir, paylaşımınsevgi, saygı, ilgi temelinde hangi noktada yer alıyor. Önemli olan senin ve ortakyaşarlarının hayatıdır.

Yaşamın anlamı nedir? Neden yaşıyoruz gibi klise sorulara ruhsal, mitsel, tinsel şeyler yüklemek de, somut bir gaye edinmek de ( ki daha önemlisi bu) insanoğluun işidir.

Bırakalım bu dinci propagandayı da kendimize, sevdiklerimize bakalım. Ben böyle düşünüyorum.

[saroz]

Bir kedi ye, bir kaplumbağa ya, bir çam ağacına, bir solucana, bir virüse, bir kaya ya sorabilseydik eğer yaşamın ve kainatın amacı, anlamı nedir diye, .... sanırım soruyu bile anlamazlardı.

İnsan türü doğa ile mücadelesinin zorlu aşamalarında zekasını geliştirme yeteneği gösterememiş olsaydı bu soruyu hiçbir zaman soramayacaktı.

[Kemaloğlu]

Her sabah uykudan sonra gözlerimizi biryerde açtığımız gibi öldükten sonrada mutlaka biryerlerde açacağız.

Burada kızmaya,sinirlenmeye gerek yok bu böyledir çünkü dünyayı gerektiği gibi okuyan herkes bunu düşünebilir.

Basite kaçıp mana yüklememek korkunun bir tecellisidir efendim biz korkmayıp düşünüyoruz.

Aynaya bakıyoruz ve bir süre baktığımız zaman nasıl içimizde fırtınalar kopardığını böyle bir bedenin nasıl oluşabildiğini,arının karnından balın nasıl çıktığını,ineklerin kadınların sütü nasıl böyle gerekli zamanlarda üretebildiğini hayretle izliyoruz.

[vartor]

Siz daha bakin trene bakar gibi; doganin bugunku haline gelmesinin 3.5 milyar sene surdugunden haberiniz yok nasil olsa. Evrim teorisini anlayacak kapasitede olsaydiniz, bu denli sasirmazdiniz.
Canlilik milyonlarca sene dunyada var olmasina karsilik, tek tanri fikri 4 bin senelik. Dunyanin yasina bir sene diyecek olursak, birkac saniye eder ancak.
Bugun bakip dusunebilmeniz daha baslangic; masalllarla uyutuldugunuzu fark etmeniz zaman ve bilgi meselesi. Esas siz, aile zoru imanlilar, hayatiniz sona ermeden gozlerinizi acar, ruyadan uyanirsiniz umarim.
Ayrica, baskasina yasam tarzi olarak diretmediginiz surece, neye inandiginiz bizleri ilgilendirmez; insan olabilen herkese saygi duyariz ve duymaktayiz, inancina degil.