sevgili belki;çok beğendiğin düşünceye(2.gruba)farklı bir bakış açısıyla bakmanıda tavsiye ederim:
1.grup; bulmuş,hizmet ediyomuş......çok sıkıcı.... vakit geçermi öyle uzaktan kumandalı araba gibi? ve böle bir hayatın mutluluk neresinde? kavramları doğru kullanırsak böle bir hayata alışkanlık veya düzen üstüne kurulmuş bir yaşam şekli denir...
3.grub;ihtiyaç duymadıkları için aramayanlar? bunlar arayış içinde değilse keşfetmenin,bulmanın,mantık yürütmenin heycanını nasıl yaşarlar? ve merak duygusundan uzak nasıl mutlu olabilirler?yada merak etmeden,şüphe duymadan geçen bir hayata "insan hayatı" denirmi?(ihtiyaç duymayan bir insanın nasıl kesin yargıları olabilir buda ayrı bir tartışma konusu)
2.grup;sanırım agnostikler yani biz oluyoruz;her bilgiye açığız,açız,değerlendirme yapıyoruz,eleme yapıyoruz,şüpheleniyoruz,hiç bir şeye kesin gözüyle bakmıyoruz bu yüzden her zaman heycanlanabiliyoruz,bizler olmasaydık uygarlık bir milim ilerlemezdi...
ateistler veya yobazlar gibi ketum bir kabullenişin ortasında mutluyum,mutlusun,mutlu...bakış açısıyla ömür tüketirdik! kabulleniş teslimiyettir...kesin yargıları olan mutlu değil,mutlu olmak istiyendir!
heycanla yaşa!
ve konu ilgimi çekiyor gelişmeleri takip etmeye çalışacağım....