Eyleme dair birkaç kişisel not:

[G Milat]

Bu eylem bir devrimin habercisi değil. Öncelikle bunu anlamak gerek. Bir siyasi ideolojiye yaslanmış örgütlü ve planlı olmayan simultane gelişiminde halkı arkasına alıp tamamen hükümeti eleştirmeye odaklı bir araya gelmiş insan topluluklarının isyanıdır. Bu noktada şahsi kanatimce, çok da bir şey beklemiyorum. Velhasıl kelam, bu nümayişin, halkın belli bir bilinç düzeyine ulaşmadan bile bir araya gelebileceğinin mümkün olduğunu göstermek adına iyi şeylere hizmet ettiğini düşünmekteyim.

Günlerdir pek uyuyamıyorum, yemek yiyemiyorum. Eylemler başladığından beridir 3 kilo kaybettim. Sanırım orada olamadığım -yurtdışında ikamet ettiğim- için endişeliyim ve bu da bende hayli tedirginlik ve üzüntü olmasına neden oluyor. "Uyusam iyi olacak.." diyorum ve aklıma bir şey geliyor. Her saat başı kalkıp haberlere bakıyorum.

Sonra gecenin bir yarısı düşünüyorum...

Kendim için bazı "kişisel" notlar çıkarıyorum. Neler mi?

'Eğri oturup doğru konuşmak gerek' diyorum. RTE döneminden önce, hala yürürlükte olan 5816 sayılı Atatürk'ü koruma kanunundan ötürü insanların Kemalist rejime kelam etmelerinin dahi meşru sayılmadığı bir dönemin, AKP diktası ile birlikte kırldığını görmekteyiz. Bu ülkenin insanları bu rejimlerden çok çekti.

Ülkenin kuruluş süreci sonrası, şöyle bir anayasaya baktığımızda 1936 yılında 141 ve 142. nolu maddelerin eklenmesinden bu yana tam 53 kez TCK çerçevesinde değişikliğie gidildiğini saydım. Daha fazlası olabilir fakat katiyen eksiği yok.

141 ve 142. maddeler 1991 yılında kaldırılarak yerlerine Terörle Mücadele kapsamına dahil olan maddeler eklendi.Gelen gideni aratmaz mentalitesi her daim göz önünde bulunduruldu. 1991 TCK'ya göre, 91'den önceki terör(!) suçlularını işleyenlere "terörist" denilemeyecekti. Terörist kelimesninin yerine "vatan haini" daha uygun görüldü. Bu bağlamda bakarsanız hala sisteme karşı olan kişiler "vatan haini" olarak yaftalanıyor. TC devletleşme sürecine ve devrim anlayışlarına dair başka şeyler de eklemek istiyorum.

Bu eylemi ele aldığımızda yukarıda yazdıklarım da dahil olmak üzere pek umutlu olmadığımı belirtmem gerek. Eylem "eğlenceli" olarak nitelenebilir. Elbette birçok tatsız olay yaşandı, insanlar darp edildi ve hayatlarından oldular. Bunların dışında TC tarihinde çok daha kanlı eylemlere ve katliamlara tanık oldu. Hemen ilk aklıma gelen Mahir'i örnek vereyim. Denizler'i Ulaşlar'i Sinanlar'ı yazmakla bitiremeyiz. Bunlar hep Kemalist rejimin birer kanlı mendilidir. CHP de bu Kemalist rejimin en çok yaltakçısı olan partidir. Gerek 38 Dersim katliamları gerekse sonrasındaki devrimcilere yaptıkları katliamlar vs "EYLEM" ise buna derim ben. Baş kaldırı "özgürlük" isteği denilecekse buna derim ben...

Aklıma gelmşken içimdekileri de bu vesileyle yazayım. İçimden çıksın gitsin, kuş olup uçsun bu endişeyle karışık histerik rahatsızlık ve üzüntü.

Sonra akıyor fikirlerim. Başlıyorum Mahir'den, Diyojenden ve şarabımın boş şişesinden..

Mahir demişken, Çayan'ı kültleştirdiğimi onun liderliğini THKP-C gibi kökleri derinlerde olan bir birikimden daha öne almak istediğim düşünülmesin lütfen. Böyle bir durum yok. Nasıl ki Troçki hareketi dedğimizde Troçkiyi ululaştırmıyorsak; bilakis onun fikirlerinden bahsediyorsak, aynı şey Çayan hareketi için de geçerlidir. Bilen bilir, Çayan Türk Solu Dergisinde yayınlanan yazılarıyla bile oluşumun yönlenmesine katkıda bulanan en önemli adamlardandır. Çayan hareketi demekle TİP'ten ayrılma MDD dönemlerini ve Çayan gibi düşünenlerin ayrı bir safta toplanmasını kastediyorum.

Çayan döneminden ayrı düşünülemez. Sonuçta bütün herkes koşularla birlikte bir tepki oluşturuyor.. TİP'in kendi içindeki ayrım da, sonraki dönemlerde belirlenecek olan devrimci çerçevenin kilit noktasıdır. Bunları binlerce kez yazmaya gerek de yok aslında.. Yine de kısaca fikirlerimi söylemek istiyorum. Gerekirse ilerki yorumlarda daha çok ayrıntıya girerim. Çayan'ın oportünisit oluşum TİP içerisindeyken yazdığı yazıları incelediyseniz zaten burjuva sosyalizmini savunduğunu görürsünüz. İki aşamalı devrim... Bunda şaşılacak bir şey de yok, dönemin şartları itibariyle ve içinde bulunduğu konumdan dolayı etkilenmiş, etkilenmediğini söylemek cidden idealizm olur.Zaten TİP'ten ayrılma nedenleri de TİP'in Kemalist, oportünist ve üçüncü sınıf kapitalizme parlementer olduğu müddetçe "evet" demelerinden dolayıdır... Bu yazılarına bakarak da Çayan'ı Kemalizmi savunuyor diye düşünenler var. Sonraki dönemleri incelememiş, yalnızca bir cümleyi ezberinde tutmuş kesimler bunu sık sık söylerler.. En basitinden düşünceniz bile, THKP-C'nin Marksist-Leninist sosylist bir hareket olduğunu ve kesinlikle Kemalizmin devamı veya savunucusu olamayacağını anlarsınız...

Daha önce de bir kaç kez arkadaş sohbetlerinde dedim: " 'Mikro milliyetçi' parti derken yelpazayi geniş tutmalıyız". Hele de mevzu bahis revizyonizmse. Çayan'ın (sizin deyiminizle Atatürk'ün partisi) CHP hakkındaki fikirlerini direkt aktarayım. (Kitaplarım Türkiye'de kalmamış olsaydı daha fazla alıntı yapardım. Neyse..)

"CHP, küçük burjuva kaypaklığı içinde bocalayan bir partidir. Ve CHP doğası gereği herhangi bir devrimci harekette sonuna dek yürüyemez. İçinde bulunduğumuz Milli Demokratik Devrim mücadelesinde atacağı doğru slogan ve yapacağı eylemlerle CHP'yi etkileyecek bir proleter sosyalist partinin hali hazırda olmaması ve de içindeki anti emperyalist güçlerin varlığına rağmen işbirlikçilerin bugün için ağırlıklı olması da, CHP'nin bu bocalamasında ve gerici tavrında çok etkilidir."

Özellikle CHP ve CHP'nin "eylem"e verdiği destekten bahis açılınca sinirleniyorum.. Ve yazı istikametinden çıkıp başka bir hal alıyor.

Bambaşka bir hal..

Oysa biz ne yeminler bozduk sırf "özgürlük" adına, o yitirilen canların yüreğimizin taa içinde uhtesi kaldı... BİZ olmaya geldik ama... Dedim ya, eylem gibi bu yazı da bam başka bir hal aldı. Sebebi belli, tarihi kanlı.