Sayın Enketum, hiç tanışmıyor olsak bile, burada yazdıklarımız bir nevi dostluk köprüsüdür, güzel düşüncelerinize teşekkür ederim..
Sevgili DreiMalAli, sinemanın koltukları henüz tam dolmuş değil,
yani Webb teleskopuna yer var, ayreten öyle küçücük bir salon da değil
Orada (L2) bir tur atmak yaklaşık altı ayınızı alır, ancak tur atarken ilerlediğiniz yörüngede sürekli rotanızı düzeltmeniz gerekiyor.
Webb sadece orada yalnız olmayacak. Örneğin sinamanın ön koltuklarına diğer seyirciler eskiden çoktan yerleşmişti ve halen faaliyette olanları var, örneğin;
* Esa,nın WMAP uzay aracı (2010'dan beri faaliyetine son verilmiş)
* Esa'nın Herschel kızılötesi teleskopu (2013'ten beri faaliyetine son verilmiş)
*Esa'nın Planck teleskopu (2013'ten beri faaliyetine son verilmiş)
Bu üç teleskop başka bir yörüngede parka çekilmiş durumda.
* Esa'nın Gaia astrometri uzay aracı, Ocak 2014'ten beri L2 yörüngesinde dolanıyor.
* Esa'nın, 2019'da, X-ışını teleskopu eROSITA ve hala faaliyette.
* Nasa'nın ARTEMIS misyonları ile ilgili, diğer şeylerin yanı sıra, dünyanın ve ayın L2 Lagrange noktasındaki faaliyetleri
* 2018'de, Çin'in Chang'e-4 misyonunun bir röle uydusu olan Queqiao, L2 civarında hale yörüngesinde faaliyette.
L2 Yörüngesi
Bu yörüngenin olumlu bir yan etkisi, teleskopun uzay enkazı tarafından vurulma riskinin neredeyse hiç olmamasıdır. Teleskopu L2 noktasının etrafına konumlandırmanın bir dezavantajı, örneğin iletişim için derin uzay ağının kullanılmasını gerektiren Hubble teleskopuyla karşılaştırıldığında Dünya'ya olan uzaklığıdır.
L2 çevresinde farklı yörüngeler var, torus, hale ve lissajous.
L2 etrafındaki tüm yörüngeler sabit değildir, bu nedenle yörüngede ilerlerken Webb kendi roket motorları tarafından tekrar tekrar rota düzeltmesi gerekiyor. Bir turu yaklaşık 6 ay sürüyor ve her 21 günde bir rota düzeltmeleri yapılır, bu da yakıtını bir gün bitireceği kesin.. Gerçi teleskopa yakıt ikmali yapmak için bir mekanizma var, bu robotik bir misyonla yakıt ikmali yapılabilir, ancak henüz böyle bir görev planlanmamıştır. Neyse 10-15 yıl yeterince zaman var ve bizlere şu evrenin hakkında yeni keşiflerle tahminimce büyük patlama (Big Bang) teorisini çöpe atmasını sağlayacaktır..
Tüm elektronik bileşenler ve akım taşıyan parçalar uzay radyasyonuna karşı sertleştirilmiştir ve buna göre darbeli toz parçacıklarına ve yüklü parçacıklara karşı korumalıdır. Elbette meteoritlerin çarpması kaçınılmazdır ve bu hemen hemen her gün Hubble'nin başına da geliyor ve şu ana kadar hala ayakta duruyor..
Güneş kalkanı yaklaşık 21 × 14 m büyüklükte.. Teleskop cihazlarını ısı ve kızılötesi radyosyonundan uzak tutma görevine sahiptir. Çok katmanlı radyasyon kalkanı, alüminyumla kaplanmış bir poliimid olan beş kapton katmanından oluşur. En dıştaki iki katman, ısıyı özellikle iyi yayan silikon ile katkılanmıştır, ayrıca elektriksel iletkenliği arttırır ve böylece yüklü parçacıklardan kaynaklanan statik yüklenmeyi azaltır, öte yandan slaytlara pembe bir ışıltı verir. İlk katman güneşe doğru bakar ve 50 μm kalınlığındadır, diğer dört katman ise sadece 25 μm'dir. Alüminyum katman 100 nanometre, silikon katman 50 nanometre kalınlığındadır. Güneş kalkanı açıldıktan sonra folyo katlar arasındaki mesafe yaklaşık 40 cm..
Beş kat Kapton folyosu, teleskopu yalnızca güneşten ve dünyadan gelen radyasyonundan korumakla kalmaz, aynı zamanda güvenilir bir şekilde çalışması için elektroniğinin belirli bir minimum sıcaklığa sahip olması gereken besleme ünitesinin sıcaklığından da korur. Çok katmanlı tasarım, kalkanın partiküller tarafından delinebileceğini ve folyonun tek tek yerlerde yırtılabileceğini, böylece işlevselliğin kaybolmadığını hesaba katar ve daha uzun çatlakların oluşmasını önler.
Ana ayna 6,5 metre çapında ve 18 altıgen parçadan oluşuyor, buharlı altınla kaplanmış ve berilyumdan yapılmıştır, bu yüzden görüntüsü altın renginde. Önceden de belirtiğim gibi aynalar, optik özelliklerde gözle görülür her hangi bir bozulma olmaksızın mikro meteoritlerin çarpmasına dayanabilecek şekilde tasarlanmıştır.. Şu an 18 birincil ayna segmentinin ve ikincil ayna konfigürasyonları işi tamamlanmış, bir sonraki adım, son optik pozisyonlara ulaşmak için mikron ve nanometre aralıklarında hareket eden aynaların hizalama süreci yaklaşık üç ay sürecektir.
Yaklaşık iki gün sonra son kritik bir manevra daha var. Daha önce Webb kendi roketi ve yakıtını rota düzeltmesinde kullandığı gibi bu seferki işi biraz daha zor, L2 bolgesinde hale yörüngesine girmesi epeyce karmaşık..
Sevgilerimle..