Yıldıztozu´isimli üyeden Alıntı
Gerçek kelimesi nesnel bir ifade değil. Dil de simülasyoncuların kullandığı önemli bir araç, kandırmaca.
Ama şöyle bir denklem oluşturabiliriz; gerçekliğe yakınlık = yarattığın simülasyon sayısı/içinde bulunulan simülasyon sayısı.
Yani gerçeğe yakınlaşman için; yarattığın simülasyon sayısını artırman ve içinde bulunduğun simülasyon sayısını azaltman gerekiyor.
Kendini simülasyon dışına atabilmiş kişilerin karşılacağı iki muhtemel sonuç var. Birincisi kendini yeni simülasyon içerisinde bulmak, ikincisi eski simülasyonunu özlemek.
|
Denklem akla yatkın görünüyor. Buna göre eğer birisi hiç bir simülasyon yaratmamış ve bir simülasyonun içindeyse, gerçeklik sıfır olur, bu doğru. Öte yandan, bir kişi bir tek simülasyon yaratmış ve hiç bir simülasyonun içinde değilse gerçekliği sonsuz olur ki gerek fiziken gerek felsefi olarak Tanrı modunda olduğu manasına gelir ki bu da doğru. Bu çok ciddi bir başarı.
Aradaki değerleri de kontrol edelim. Bir simülasyonun içindeyken örneğin ben şimdi, bir simülasyon yarattığımda bu durum benim gerçekliğimi artırır mı? Zannetmiyorum. Tabi bu durum gerçekliği ne olarak tanımladığımızla alakalı. Ben yine de formülü doğru olarak kabul edeceğim. Her durumda ara formlarda gerçekliğe yakınlığın net olmadığını düşünebiliriz. Gerçeklik yerine, sahteliğin tersini alalım. Sahtelik biraz daha nesnel. Yani, varlık kesin bir ifade değildir ama yokluk daha kesin bir ifadedir. Bunun gibi, gerçeklik yerine sahteliği alırsak daha güvenli bir formül bulabiliriz.
Sahtelik= içinde bulunulan simülasyon sayısı / yarattığın simülasyon sayısı. Tuhaf bir şekilde aynı formülü veriyor.
Ancak, ilk soruya geri dönersek, her iki formülden de şu sonuç çıkıyor.
Simülasyonun içindeki ben açısından Sahtelik= 1/0 = sonsuz. Yani bu tam bir sahtelik. Ya da, gerçeklik= sıfır.
Simülasyonu yaratan ben açısından Sahtelik=0, gerçeklik=sonsuz olur.
Her ne kadar gerçekliğin nesnel olmadığını ifade etmiş olsanız da, verdiğiniz formül ve onun sağlaması olarak geliştirdiğim formüllerin her ikisi de simülasyonun içindeki Ben açısından gerçekliğin sıfır ve simülasyonu yaratan ben açısından gerçekliğin tam olduğunu ortaya koyuyor. Bu durum nesnel değil midir?
Yani özetle aslında şunu söylemiş oluyorsunuz, simülasyonun içindeki "Ben" açısından gerçeklik sıfır, simülasyonu yaratan "Ben" açısından gerçeklik sonsuzdur. Doğrudan demiyorsanız da formüller buraya geliyor. O halde neden ben dışarıdaki benle ilgili hiç bir şeye sahip değilim de bana görünen tüm deneyimler simülasyonun içindeki Ben'e aittir ve gerçeğe benzemektedir. Dışarıdaki Ben'e ulaşmanın tek yolu ölerek simülasyonun içindeki Beni yok etmek midir? Amaç bu mudur?
Size göre simülasyonun dışındaki "gerçek" Ben'in içerideki sahte Ben'i yaratmasındaki amaç nedir? Soru olarak sormamakla beraber bundan da bahsetmiştim ama değinmemişsiniz. Bu konuya da değinirseniz.