Simülasyonda Yaşadığımızın İp Uçları -Sahte, Çakma, Dandik Dünya

[Khaos]

Bi sürü korkak ve yavşak
Simülatör neden aynı nesneyi habire c/p yapmış ki

Amk. köleleri
Ya kendi kaderinizi yazın
Ya da suçu başkasına atmak için simülatör icat etmeyin
Göt oldunuz teslim oldunuz
Hepsi bu

[Yıldıztozu]

LEVH´isimli üyeden Alıntı

kendi simülasyonunu deneyimleyen bir simülasyoncu olma ihtimali de vardır. Ve bu son ihtimal ciddi şekilde yüksektir.

evet en yüksek ihtimal bu görünüyor.
hepimiz birer simülasyoncuyuz.
kendi simülasyonumuzu yarattığımız gibi başkasının simülasyonlarına da etki ediyoruz.

o halde simülasyoncuya isyan etmek anlamsız.
simülasyon her yerde olduğuna göre onun dışında bir gerçeklik arayışı da olamaz.

bence sürekli tuşlara basarak simülasyonumuzu değiştirmeliyiz.
ama benim tuşlarıma diğer simülasyoncular da basabiliyor.

[LEVH]

Yıldıztozu´isimli üyeden Alıntı

evet en yüksek ihtimal bu görünüyor.
hepimiz birer simülasyoncuyuz.
kendi simülasyonumuzu yarattığımız gibi başkasının simülasyonlarına da etki ediyoruz.

o halde simülasyoncuya isyan etmek anlamsız.
simülasyon her yerde olduğuna göre onun dışında bir gerçeklik arayışı da olamaz.

bence sürekli tuşlara basarak simülasyonumuzu değiştirmeliyiz.
ama benim tuşlarıma diğer simülasyoncular da basabiliyor.

Bir yerlerde kısayol tuşları olmalı diye düşünüyorum. Ben aradım bulamadım, başka arkadaşlarım da aradı bulamadılar. Eğer birimiz bulursak diğerlerine haber verelim. Elbette her simülasyoncunun atadığı kısa yol tuşları farklı olacaktır ama kısayollar arasında bir mantık birlikteliği söz konusu olabilir. Olmayada bilir. Eğer aynı simülasyonun içindeki nesnelersek -bundan da bir ihtimal olarak söz ettik- kısa yol tuşları ortak olabilir. Az bir ihtimal de olsa denemek lazım. Bu lanet simülasyonun iğrençliğini azaltacak her girişim doğru bir girişimdir.

Burada kısayol tuşları ararken ya da simülasyonun hatalarını tespit ve tedavi ederken yine en büyük problem simülasyonun kendisi. Bu noktada koruyucu bir tavırla kendini çözmeye çalışan her girişime karşı acımasızca, fütursuzca saldırıyor. Ve malesef bu yanlış tavırları simülasyonun kuralları dahilinde ortaya koyduğunuzda da hatayı yapana hiç bir şey olmuyor. Çünkü zaten simülasyonun kendisi bu direnişi yaptığı ve oyunun kurallarını istediği gibi değiştirebildiği için kendisi tarafından gerçekleştirilen kural hatalarını görmezden geliyor.

Simülasyonun içindeki ben ve silümasyoncu beni kıyaslarsak, size göre hangisi daha samimidir, daha gerçektir? Veyahut da, yaşadıklarını kıyasladığımızda hangisinin yaşadığı deneyim daha gerçektir? benim kanaatim kendi simülasyonunun içinde bir nesne olmayı kabul eden bir simülasyoncu aslında kendini tanımayı deneyimlemektedir. Bu mantık, simülasyoncunun neden kendi simülasyonunu deneyimlediği konusunda en yakın mantık. Burada da, demek ki kendini yeterince tanımamıştır gibi tuhaf bir sonuç çıkmaktadır. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz.

[Khaos]

Saldıranın simülasyoncu olduğuna dair taşıdığın mesnetsid inanç
yanılsamana eklenen iki satır koddan ibarettir.
Düşman değil dost olabileceğim ihtimalini olasılıklara dahil edemediğine göre ağır gerizekalısın

[Yıldıztozu]

LEVH´isimli üyeden Alıntı

Simülasyonun içindeki ben ve silümasyoncu beni kıyaslarsak, size göre hangisi daha samimidir, daha gerçektir? Veyahut da, yaşadıklarını kıyasladığımızda hangisinin yaşadığı deneyim daha gerçektir?

Gerçek kelimesi nesnel bir ifade değil. Dil de simülasyoncuların kullandığı önemli bir araç, kandırmaca.
Ama şöyle bir denklem oluşturabiliriz; gerçekliğe yakınlık = yarattığın simülasyon sayısı/içinde bulunulan simülasyon sayısı.
Yani gerçeğe yakınlaşman için; yarattığın simülasyon sayısını artırman ve içinde bulunduğun simülasyon sayısını azaltman gerekiyor.

LEVH´isimli üyeden Alıntı

Bu lanet simülasyonun iğrençliğini azaltacak her girişim doğru bir girişimdir.

Kendini simülasyon dışına atabilmiş kişilerin karşılacağı iki muhtemel sonuç var. Birincisi kendini yeni simülasyon içerisinde bulmak, ikincisi eski simülasyonunu özlemek.

[LEVH]

Yıldıztozu´isimli üyeden Alıntı

Gerçek kelimesi nesnel bir ifade değil. Dil de simülasyoncuların kullandığı önemli bir araç, kandırmaca.
Ama şöyle bir denklem oluşturabiliriz; gerçekliğe yakınlık = yarattığın simülasyon sayısı/içinde bulunulan simülasyon sayısı.
Yani gerçeğe yakınlaşman için; yarattığın simülasyon sayısını artırman ve içinde bulunduğun simülasyon sayısını azaltman gerekiyor.


Kendini simülasyon dışına atabilmiş kişilerin karşılacağı iki muhtemel sonuç var. Birincisi kendini yeni simülasyon içerisinde bulmak, ikincisi eski simülasyonunu özlemek.

Denklem akla yatkın görünüyor. Buna göre eğer birisi hiç bir simülasyon yaratmamış ve bir simülasyonun içindeyse, gerçeklik sıfır olur, bu doğru. Öte yandan, bir kişi bir tek simülasyon yaratmış ve hiç bir simülasyonun içinde değilse gerçekliği sonsuz olur ki gerek fiziken gerek felsefi olarak Tanrı modunda olduğu manasına gelir ki bu da doğru. Bu çok ciddi bir başarı.

Aradaki değerleri de kontrol edelim. Bir simülasyonun içindeyken örneğin ben şimdi, bir simülasyon yarattığımda bu durum benim gerçekliğimi artırır mı? Zannetmiyorum. Tabi bu durum gerçekliği ne olarak tanımladığımızla alakalı. Ben yine de formülü doğru olarak kabul edeceğim. Her durumda ara formlarda gerçekliğe yakınlığın net olmadığını düşünebiliriz. Gerçeklik yerine, sahteliğin tersini alalım. Sahtelik biraz daha nesnel. Yani, varlık kesin bir ifade değildir ama yokluk daha kesin bir ifadedir. Bunun gibi, gerçeklik yerine sahteliği alırsak daha güvenli bir formül bulabiliriz.

Sahtelik= içinde bulunulan simülasyon sayısı / yarattığın simülasyon sayısı. Tuhaf bir şekilde aynı formülü veriyor.

Ancak, ilk soruya geri dönersek, her iki formülden de şu sonuç çıkıyor.

Simülasyonun içindeki ben açısından Sahtelik= 1/0 = sonsuz. Yani bu tam bir sahtelik. Ya da, gerçeklik= sıfır.

Simülasyonu yaratan ben açısından Sahtelik=0, gerçeklik=sonsuz olur.

Her ne kadar gerçekliğin nesnel olmadığını ifade etmiş olsanız da, verdiğiniz formül ve onun sağlaması olarak geliştirdiğim formüllerin her ikisi de simülasyonun içindeki Ben açısından gerçekliğin sıfır ve simülasyonu yaratan ben açısından gerçekliğin tam olduğunu ortaya koyuyor. Bu durum nesnel değil midir?

Yani özetle aslında şunu söylemiş oluyorsunuz, simülasyonun içindeki "Ben" açısından gerçeklik sıfır, simülasyonu yaratan "Ben" açısından gerçeklik sonsuzdur. Doğrudan demiyorsanız da formüller buraya geliyor. O halde neden ben dışarıdaki benle ilgili hiç bir şeye sahip değilim de bana görünen tüm deneyimler simülasyonun içindeki Ben'e aittir ve gerçeğe benzemektedir. Dışarıdaki Ben'e ulaşmanın tek yolu ölerek simülasyonun içindeki Beni yok etmek midir? Amaç bu mudur?

Size göre simülasyonun dışındaki "gerçek" Ben'in içerideki sahte Ben'i yaratmasındaki amaç nedir? Soru olarak sormamakla beraber bundan da bahsetmiştim ama değinmemişsiniz. Bu konuya da değinirseniz.

[LEVH]

Beleş yükleme sitelerindeki resimlerim hep gitmiş.

["ictenlik"]

imgbb ve photobucket mi ne bir yer daha kullanırım gitmiyor

Ayrıca bir şeyler söylemek istedim.

Bak şimdi
Bir Kızıderili olsaydın şefi bir patron gibi deneyimlemezdin. Bir büyük, yol gösterici gibi görürdün..

Başka kabilelere bakardın ve onlarında şefleri ve bir çok şef olduğunu görürdün ve tüm bunları yöneten bir ulu şef bulamazdın ortak bir doğa görürdün

Bir Aborjin olsaydın?

Bir çocuk maddi koşulları, iyi yada kötü olması anlamında anne babasını sorgular ve der ki: benim neden diğeri gibi bir yaşamım yok. Ama bir Aborjin ve Kızılderiliysen doğa ortaktır tüm şefler birbirine benzer, hepsi neredeyse iyidir yani benim şefim ve kabilem, annem o olsaydı başka olsaydı demeye bile ihtiyaç duymazsın bir eşitlik tam bir benzerlik hissedersin. Herkesin yemeği benzerdir herkesin atı aynıdır. At sahibi olmak için başkan yoktur.

Şimdi bir başkan bizi yönetiyor. Ülkeleri başkanlar yönetiyor ama bir ölçü de biz seçiyoruz değil mi?
Başkan bizi sınırlayabilir yaşamı sınırlayabilir kurallar koyabilir ve bir ölçüde de yönetebilir ama tüm yaşamıma hakim olamaz değil mi? Beni o denetleyip belirleyemez..

Kralları düşün.. Bir krallık sınırlıdır ama sarayda soytarı değil dağda çiftçiysem tüm emirleri kraldan almam ve kralla tek sorunum hasat vergisi ve bazen asker gönderip yakıp yıkmayacağı ve doğamla varoluşumla çatışmamsa yağmacı olup olmayacağı...

Şimdi varoluşun bir yüzü de böyle

Bu tek başkan mutlakiyetine saplantıya biz felsefi monoteizm diyoruz.
Varoluşun mutlak bir başkanı olduğuna kanma onun bizi ve tüm herşeyi belirlediğini sanma. Hayır.
Varoluşta da sınırlı gerçek ve gerçekliklerde evet buna benzer temsiller var ama bu tüm varoluş değil.
Şu an bu gezegende böyle bir gerçek olması bu tüm varoluşun öyle yönetileceği anlamına gelmez. Arabistan'ı kral yönetiyor ama Küba'yı değil. Bunu simulasyonun eminim açıklıyordur.

Yani sana söylenebilecek. Başka simulasyonlar mümkün. Sonsuz simulasyon. Şuan bu simulasyon. Buna kader deniyor. Ölüyor kurtuluyoruz diye umuyoruz. Ölümü tam bir kurtuluş olarak ele alıyoruz bu yüzden çok fazla kargaşa yok biz de ..

Dünyadaki gerçeklikle tüm ontolojiyi ve tüm kozmolojiyi ,tüm gerçekliği ele alamazsın. Dünya bir ülke. Başka ülkeler var.

Bir merkez yok. Varoluşun merkezi dağılmıştır. Her yeri her yerini heryeridir ve her yeri kendisidir. Her yerinde kendisi gibidir. mekan yok.
İradenin oluşun merkezlendiği gücü temsil eden nihai mutlak merkez olacağı anlayışı yanlış

Ha ben bunun bu fikirlerin ötesine geçmem diyorsan; dünyadaki sorunum o diyorsan; şu an bir simulasyoncu benim kafamı karıştırdı ve galiba sana göre de evet bu dünyayı biraz belirliyormuş gibi madem diyorsan simulasyoncunla boğuş ama ülkesizliği ara.... Saraydaysan köye taşın. Sarayın yönetimiyle ilgi kurma...

Varoluşun gücünün nihai asıl bir merkezi yok. Güç bir yer de elde sonuç olarak, nihai olarak, merkezlenmiyor. Senin simulasyon dediğin bir kurgu düşünce düzeyinde gerçek ama nihai enerjiyi temsil etmiyor.. Biz düşünce merkezleri diyoruz ama nihai bir temsil değil...