Şeyh uçmaz; mürit uçurur!

[sodomo--]

Sevgili Vartor,

İnsanlar "huzur" ararlar çoğu zaman...Bende oldukça huzurluydum mesela sabah namazları bir başka olurdu camiye gitmenin huzuru ve eş dost ziyaretleri bayramlarda. Tabi din' in siyasete, ticarete, savaşlara, nefrete, düşmanlıklara alet edilmeden önce daha da bir saf hali vardı. En azından hepimiz belki de "Allah" sözcüğünü duymuşuzdur ilk defa bize dinden bahsedenlerden.Çocukluğum da top oynarken sokak aralarında hiç aklıma gelmezdi Tanrı benim...Ama çocukluğumdayken garip bir "korunma" duygusu hissederdim içimde. Sanki eğer başıma kötü bir şey gelirse O gelip beni koruyacaktı ve ben yine top oynamaya devam edecektim..Bilinçli bir düşünce değildi bu ama bir "korunma" duygusu vardı içimde... İlk defa başımı karda kayarken yere vurduğumda anladım o kadar tekin bir yer değildi dünya.....

Şimdi daha da belli, mesela bir çocuk kaçırıldı ve tecavüz edildikten sonra öldürüldü geçenlerde ve bir kız çocuğunu tornavidayla öldürdü 23 yaşında tinerci bir pedofili...

İnsanların neden cennet-cehennem idelerine bu kadar bağlı kaldıklarını anlayabiliyorum. Çünkü dünyada da durum farklı değil aslında ve bir nevi burada ki gerçekliklerimizi taşıyoruz öbür tarafa. Biliyoruz ki Tanrı'nın huyudur sormadan sana, bir yere fırlatır atar seni ve sonra sen arkanı dönüp baktığında "kimdir beni iten ?" diye sorduğunda kimseyi göremezsin arkanda... Artık mecbursun katlanacaksın ve kaderin de var ise, iyilik- güzellik de görebilirsin veya tam tersi "beterin beteri var" dedikleri gibi yaşarsın kendi acımasız gerçekliğinin içinde..

Yine de bu dünyaya öylesine bağlandık ki, çoğumuz önümüze cenneti koysalar bile gitmek istemeyiz oraya eğer sevdiklerimizden ayrı düşeceksek bunun karşılığında.. Böylesi kötülüklerin, acımasızlıkların içinde bile "sevgi"nin tohumlarını ekmişiz hiç farketmeden bugüne kadar... Şu sanal sitedeki yazışmalarımız, sohbetlerimiz bile birer "dostluk" ürünü değil mi ? "Gönül muhabbet ister kahve bahane" der gibi burada tartışıyoruz Tanrı nedir, hakikat nedir, din nedir, insan nedir ? diye aslında ve bunların hepsinin bahane olduğunu farketmeden....

Sevgiyle kal...

[sodomo--]

Sevgili Psiko,

Seni gerçekten çok severim öncelikle bunu söylemek isterim.

Esasen yerlerde ve göklerde her ne varsa cümlesi Yaratıcının sıfat ve isimlerinin göründüğü yerlerdir

Birisi sana dese ki Psiko; sodomo şöyle iyidir böyle kötüdür ve saysa bütün özelliklerimi kara kaşıma kara gözüme varana kadar nasıl bir tasavvur oluşurdu zihninde benim ile ilgili ? Bütün bu bilgileri toplayıp sonrada düşünsen ?

Benimle yüz yüze gelmeden ve uzun bir süre hayatın içinde dostluk kurmadan can cana, gönül gönüle nasıl tanıyabiliridin beni yeterince ?

Elimde Alalh'ın 99 ismi var: El Hakim, El Cami, El Kaadir, El Halim, El Latif, El Muktedir, El Zahir......

Hepsini topluyorum ve sonuç ??

İnsan benim sırrım ve Ben onun sırrıyım

İşte amacımız da sırları gizlendikleri yerlerden bulup çıkarıp faş etmek değil mi ki ? Bütün çabamız bu değil mi ?

Benlik içinde gizli olan bir sır Psiko, çook ama çook derinlerdeki bir gömüdür, zannetme ki denizin sahile bıraktığı bir hazine kutusu.. Eskiler derlermiş ki "deniz içinde hiç bir şeyi saklamaz sen ona ne atarsan at o da alır onu sahile bırakır".

Keşke bu hazine benlikte değilde denizde olsaydı.

Herkes soruyor aşığa--Derdin ne ? diye
Anlat bize, mecnunluğa erdin ne diye
Aşık susuyor, sonra diyor--Ey Tanrım
Cananı alıp, canımı verdin ne diye ?

Aşk'a emanet ol...

[aldostu]

Sodomo ;

Herkes soruyor aşığa--Derdin ne ? diye
Anlat bize, mecnunluğa erdin ne diye
Aşık susuyor, sonra diyor--Ey Tanrım
Cananı alıp, canımı verdin ne diye ?

aşk bu mu?

Yoksa bu mu;

hangisi uçurur ?

Varlığın özü, yaratılışın en anlamlı nüktesi Hazreti Muhammed'dir.
O, yaratılış ağacı itibarıyla hem bir ilk hem de son gibidir.

Varlık bir şiir gibi O'nun adına nazmedilmiş;
vücûdu ise bu manzumenin âdeta en son kelimesi gibidir.
O'nun dünyayı şereflendirmesi, insanlığın yeniden doğuşunun remzi;
peygamberliği, eşya ve hâdiselerin aydınlanıp gerçek değerleriyle ortaya çıkmasının vesilesi;

hicreti, insanlığın kurtuluş yolu;
mesajı da dünya ve âhiret saadetinin köprüsü olmuştur.

Mü'min gönüller O'nun sayesinde varlığı bir meşher gibi temâşâ edip değerlendirebilmiş,
bir kitap gibi okuyup yorumlayabilmiş
ve O'nun aydınlık ikliminde yollar bulup Hakk'a yürüyebilmişlerdir.

O'nunla hakikate uyanan ruhlar, sürekli ebediyet soluklar durur..
O'nu sîretinin derinlikleriyle kavrayabilenler,
bütün ilimlerin özünü, usâresini elde etmiş sayılırlar.

Aradan bunca yıl geçmiş olmasına rağmen O
hâlâ ufkumuzda yeni doğmuş bir yıldız gibi
pırıl pırıl ve bütün varlığı aydınlatabilecek güçte güneş gibi
-aslında O, güneşe de taç giydiren bir ziyadır-
güçlü bir ışık kaynağı..
vazife ufku,
gönüllere kulluk şuurunu sunan bir hikmet nüktesi,
sevgiyle doygunluğa ulaşmış ruhu,
varlığı birbirine bağlayan bir büyüklük emâresi.

sevgilerimle,

Aldostu.

[vartor]

sodomo--";p=&quot´isimli üyeden Alıntı

Sevgili Vartor,
Yine de bu dünyaya öylesine bağlandık ki, çoğumuz önümüze cenneti koysalar bile gitmek istemeyiz oraya eğer sevdiklerimizden ayrı düşeceksek bunun karşılığında.. Böylesi kötülüklerin, acımasızlıkların içinde bile "sevgi"nin tohumlarını ekmişiz hiç farketmeden bugüne kadar... Şu sanal sitedeki yazışmalarımız, sohbetlerimiz bile birer "dostluk" ürünü değil mi ? "Gönül muhabbet ister kahve bahane" der gibi burada tartışıyoruz Tanrı nedir, hakikat nedir, din nedir, insan nedir ? diye aslında ve bunların hepsinin bahane olduğunu farketmeden....

Sevgiyle kal...

Sevgili Sodomo,
*Yukarda yazdiklarin galiba hakikatin ta kendisi.

[sodomo--]

Sevgili Aldostu,

Senin bu topiğini felsefe alanına çekmeyi istemiyorum doğrusu merkalısı da değilim felsefenin ama "akıl akla uygun olan şeyleri mucizeye gerek duymadan kabul eder" sözüne binaen başvuruyoruz bu yola her ne kadar değişen bir şey olmasada, maksat muhabbet olsun polemik bahane.

Bak Voltaire üstadımız ne demiş :

Kendi kendini değiştirmenin ne kadar güç olduğunu düşünürsen, başkalarını değiştirmeye çalışmada şansının ne kadar az olduğunu anlarsın....


Onu bir bulabilsem..
Yapışacağım eteğine..
" Pirimm" diyeceğim..


Dur sana bir hikaye ekleyeyim şu linkten : http://www.blogcu.com/tasavvufvezen (harika bir blog kurmuş bu arkadaş tavsiye ederim bütün yazıları oku)

--------------------------

Dört tane kelebek bir gün bir ateş görmüşler. Bunun nasıl bir şey olduğunu öğrenmek istemişler.

Birinci kelebek ateşe biraz yaklaşmış ve üzerinin aydınlandığını görmüş. Arkadaşlarının yanına gelmiş ve:

-Bu ateş aydınlatıcı bir şey ! demiş..

İkinci kelebek bununla yetinmeyerek daha fazla şey öğrenmek istemiş. Biraz daha yaklaşmış ve ısındığını hissetmiş.. Demiş ki:

-Aynı zamanda bu ateş ısıtıcı bir şey !

Üçüncü kelebek bununla da yetinmemiş, Biraz daha biraz daha yaklaşmış. Bir anda ateşin kanatlarını yaladığını hissetmiş ve yanmış kanatlarıyla geri dönmüş..Şöyle demiş:

-Ve bu ateş yakıcı bir şey !

Sonuncu kelebek daha da çok şey öğrenmek istiyormuş.

Biraz yaklaşmış, aydınlandığını görmüş.

Biraz yaklaşmış, ısındığını hissetmiş.

Biraz daha yaklaşmış, ateş kanatlarını kavurmuş.

ve biraz daha yaklaştıktan sonra tamamen yanan kelebek

"poff ! " diye ortadan kayboluvermiş...

Ateşin gerçekten ne olduğunu belki bir tek o öğrenmiş ama geri dönüp söyleyememiş..Çünkü o kaybolmuş ateş içinde ve bir şeyi, ancak içinde kaybolan bilebilirmiş !....

---------------------------------------



Bak bir güzel hikaye daha var :

Dün kapısından geçenlere Aşk'ın sırları ve değeri sorulan tapınağın girişinde durmuştum.

Ve önümden çok zayıflamış, yüzü hüzünlü yaşlı bir adam iç çekerek geçti ve şöyle dedi :
"Aşk bize ilk insandan beri bağışlanmış bir güçsüzlüktür."

Yiğit bir genç karşılık verdi :
"Aşk bugünümüzü geçmişe ve geleceğe bağlar."

Ardından kederli yüzlü bir kadın hıçkırarak şöyle dedi:
"Aşk cehennem mağaralarında sürünen kara engereklerin ölümcül zehiridir. Zehir çiy gibi taze görünür, susuz ruhlar aceleyle içer onu; ama bir kere zehirlenince hastalanır ve yavaş yavaş ölürler."

Sonra gül yanaklı bir kız gülümseyerek dedi ki :
"Aşk Şafak'ın kızları tarafından sunulan ve güçlü ruhlara güç katıp onları yıldızlara çıkaran bir şaraptır."

Ardından çatık kaşlı, kara giysili, sakallı bir adam geldi :
"Aşk gençlikte başlayıp biten kör cahilliktir."

Bir başkası gülümseyerek açıkladı:
"Aşk insanın tanrıları mümkün olduğunca fazla görmesini sağlayan kutsal bir bilgidir."

Sonra yolunu asasıyla bulan kör bir adam konuştu :
"Aşk ruhlardan varlığın sırlarını gizleyen kör edici bir sistir; yürek tepeler arasında sadece titreşen arzu hayaletlerini görür ve sessiz vadilerin çığlıklarının yankılarını duyar."

Çalgısını çalan genç bir adam şarkı söyledi :
"Aşk ruhun çekirdeğindeki yangından saçılan ve dünyayı aydınlatan bir ışıktır. Yaşam'ı bir uyanışla diğeri arasındaki güzel bir düş olarak görmemizi sağlar."

Ve paçavraya dönmüş ayaklarının üzerinde sürüklenen güçsüz düşmüş çok yaşlı bir adam titrek bir sesle şunları söyledi :
"Aşk mezarın sessizliğinde bedenin dinlenmesi, Sonsuzluk'un derinliklerinde ruhun huzura ermesidir."

Ve onun ardından gelen beş yaşındaki bir çocuk gülerek dedi ki:
"Aşk annemle babamdır, onlardan başka kimse bilmez aşkı."

Ve böylece Aşk'ı tarif eden herkes kendi umutlarını ve korkularını bıraktı önüme sır olarak.

O anda tapınağın içinden gelen bir ses duydum:
"Yaşam iki yarıya ayrılmıştır: biri donar, biri yanar; yanan yarı, Aşk'tır."

Bunun üzerine tapınağa girdim, sevinçle diz çökerek dua ettim :

"Tanrım, beni yanan alevin besleyicisi yap...
Tanrım beni kutsal ateşine at..."

---------------------

Nur-u Muhammediye konusuna gelince, böyle olacağı belliydi, "yüceltme" bir kere başladımı nerede duracağı belli olmaz adamlar zaten Allah'dan çok Muhammed ile ilgileniyorlardı, bu tip bir yazı yıllar önce gözüme çarpmıştı "Nur-u Muhammed Allah'ı yarattı" diyolardı bunu görünce şaşırmadım zaten çoğunun bilinç altında bu var, şimdi Allah diyince tasavvur edemiyor çok soyut kalıyor bir kaba sığdıramıyorlar ama Muhammed öylemi "sakalının kılı", "hırkası" bile var gidip tavaf ediyorlar yeri geldiğinde yani hadise bir "tasavvur etme" meselesi..

Yine de sen takma kafana bunları Aldostu, ne demiş bir Zen ustası "geçecek......" *hepsi geçecek, ne din kalacak ne iman, ne ateistlik, ne eğri, ne doğru, ne sen, ne ben hepsi geçecek bak Yahya Kemal ne güzel ifade etmiş bunu :



Bir merhaleden güneşle derya görünür
Bir merhaleden her iki dünya görünür
Son merhale bir fasl-ı hazandır ki sürer
Geçmiş gelecek cümlesi rüya görünür


Esen kal....

[K.C.]

sodomo,
üstteki hikayeler ve kendinizden kattıklarınız için kendi adıma çok teşekkür ediyorum.
çok etkilendim...

[sodomo--]

KC teşekkürler, beğenmene sevindim. O verdiğim linkteki yazıları okumanı tavsiye ederim hem sana hem herkes. Esen kal..

[aldostu]

Sodomo ,

sen gördüğüm en geniş adamların içindesin.
seni tanıdığım,seninle sohbet ettiğim için kendimi ayrıcalıklı hissediyorum.

Dostluğun ve gönül güzelliklerini bize de sunduğun için
sana teşekkür ederim.

Sağol varol.

Gönlü geniş,kültürü engin,sohbeti hoş,
kalıplar içerisinde sıkışıp kalmamış,
kafasını da gönlünü de hapsetmemiş güzel arkadaşım.

İnandığın ne ise ,
o iyi ki varetmiş ve bize dost kılmış seni.

Senin genişliğini,enginliğini,
ne dindarların kısırlığında,
ne de ateistlerin kuru bilim saplantısında bulamadım.

Güzelliklerinden saç Sodomo.
saç da incileri gören gözlerimiz parlasın.

Aldostu.
--------------------------------------------------------------------------
Kendi kendini değiştirmenin ne kadar güç olduğunu düşünürsen, başkalarını değiştirmeye çalışmada, şansının ne kadar az olduğunu anlarsın....

[ziggurat]

Spartaküs isyan bayragini cekip köleler özgürlügüne kavusunca,o zamanin Roma krali ,uzun yillardir yaninda bulunan kölesini cagirir ve<herkes özgür oldu artik sende özgürsün>der.Bunun üzerine Kralin kölesi Krala yalvarir ve<yapma etme kralim,ben hep senin kölen kaldim ben sadece köleligi bilirim,özgürlük nasil birsey *ben anlamam>der.Bizim toplumda da Osmanlidan kalma birilerine boyun egme,kul köle olma artik aliskanlik halini almis.Adamkölelikten mazohist bir zevk aliyor.Hep Peygamber efendimiz,Fethullah efendimiz ,Müslüm efendimiz,Ali Kalkanci efendimiz deyip duruyor.Bu adamlara Muhammed gelip dese ki <hey müslümanlar ben pygamber falan dgilim,yalan söyledim> dese bunlar yine inanacak.Cünkü Ruhsal bagimsizlik öyle kolay bir sey degil,yürek ister,bilgi ister,öyle namaz hocalari okuyarak ve Emine Senlikoglu okuyarak kazanilmaz.O güzel insanin ,sevgili Atatürk ün gösterdigi yol<Hayatta en hakiki musit ilimdir> ile kazanilir

Sevgili saodomo, *ŞEYH Uçmaz ..Mürit uçurur derken ,siz bizi alıp nerelere götürdünüz;sizinle aynı ortamı paylaştığım için kendimi şanslı hissediyorum.Elinize sağlık