Deep´isimli üyeden Alıntı
İbrahim Adem miydi?(Sembolik olarak)
|
İbrahim nefs 'ti. (Sembolik olarak)
Tanrıya inandıktan sonra ondan delil istedi, kalbim mutmain olsun dedi.
Tanrıda ona bir kuşu parçala dört dağa parçalarını dağıt, sonrada çağır dedi.
(
Dünya dengede olsun diye dağları yarattık.
Burada dağ, ermiş kişilerdir, her şehirde yörede bir dağ(lar) vardır.
Kuş bilgidir, haberdir, vahiydir, hüdhüd misalidir.)
Hasılı kuş geri canlandı, ibrahimde tamam tatmin oldum dedi.
Nefs bir şeye inansada onu illa görmek, tutmak, ister ki tatmin olsun.
Çünkü şüphe ve acabadan nefs azat değildir.
-----*
Puthaneye girip bütün putları baltayla kırıp, elinde ki baltaylayıda en büyük puta koyup, sen mi kırdın bunları dediklerinde, ona sorun dedi.
Akabinde inanmadılar, Nemrutta onu büyük bir ateş yaptırıp ona attırdı, devamında ateş gül bahçesine dönüştü.
Puthane, nefsin TABU larının olduğu bölümdür, en büyük putta nefsin bizatih-i kendisidir.
Küçükleri kırıp büyüğünü bırakması ve baltayı ona koyması, ona sorun dediğinde, aslında İbrahim onun konuşmasını bekledi o yüzden baltayı ona vermişti.
Konuşmayınca kızdı, o zaman ne diye putlara neden ibadet edersiniz dedi.
Suçta İbrahime kaldı.
NEFS böyledir, hem şüphecidir hemde olura diye ihtimalde bırakır.
Nemrut'ta (ki oda Ruhu temsil eder) cezasını çek o zaman diye ateş yaktırır.
Tabi olay umulmadık bir şekille sonuçlanır.
Nemrut(ruh), İbrahim(nefs) olmadan bir anlamı olmayacağını bildiği için, ona oyunlar oynar, korkutur.
------*
İbrahim bir rüya gördü, rüyayı tabir etmeden direk uygulamaya geçti, sonrası malum.
Oğlu yerine bir koçu kurban etti ki doğrusuda buydu.
Nefs'in SOYUT kavram bilgisi sıfıra yakındır, o yüzden İbrahim(nefs) rüyayı anlayamadı.
Nefs SOMUT, ruh SOYUT 'tur.
İbni Arabi bu yüzden, İbrahim yanlış yaptı, rüyasını tabir etmedi der.
-----*
Gelelim İbrahimi dinlere, yani nefsi dinlere, bunların hepside Nefs'i dindir.
İbrahimi diye anılmalarıda boşa değildir, zira İbrahim bizzat nefsi temsil eder, ötesi yoktur.
Burada tek istisna Adem ve İsa'dır, onlar RUHU temsil ederler, zira ikisininde babası yoktur.
Zaten İsa'nın lakabı RUHULLAH 'tır. Buda tesadüf olmasa gerektir.
Velhasıl ortada olan "
Ruh ve Nefs" savaşıdır.
İbrahim, Nemrut
Musa, Firavun.
Muhammed, Ebu cehil
vs.
------*
Son olarak bunlar tasavvufi bir kafadan çıkmıştır, diğer ekolleri bilmem, ama bunları kesin doğru olarakta almayın, her bakan bundan kendince anlamlar çıkartacaktır.
Zaten sombolizm denilen şey, size yakın gelen şey demektir.