Rahman/Rahim/Rahmet Bagi

[evrensel-insan]

Saygideger arkadaslar;

Muslumanlarin "Rahmetini esirgeme, ustumuzden" icerikli, Allahlarina yaptiklari duadaki "rahmet" ile, bebegin dogdugu yer "rahim" arasinda bir bag varmi?

Bildigim kadariyla, Rahman da Allah'a muslumanlarca verilen bir isim. Buradaki, rahman ve rahmet'in rahim icerikli "dogurganlik/dogulan yer" anlamina gelen bir temeli var mi?, "rahmet" teki "bolluk/bereket" dogurgan/dogurtkanlik ile mi iliskili.

Yani "uzerinden rahmet esirgemeyen, rahman" dogurganligi saglayan dogurtkan anlamina mi geliyor?, Bu dogurtkanlik onu "HERKESIN ILK BABASI" mi yapiyor?

Bunun, Meryem/Isa konusuyla, bir ilgisi varmi? "rahm" dil kokeni, ibranice' de, veya latince, de, ya da eski Orta Dogu dillerinde var mi?

Saygilarimla;
evrensel-insan

[aliyarasfal]

Bak şimdi bende merak ettim , rahim islam anlayışında doğumdan çok yaratıcı olarak algılanır, kadında ise doğurgan bölüm olarak, birden çok anlamı olan bir kelime olabilir.Sanırım kelimenin kökeni üzerine bir bilgi sunulursa daha kapsamlı konuşabiliriz.

Konu için teşekkürler sayın evrensel-insan...

Şimdilik saygımla gittim...

[evrensel-insan]

Saygideger aliyarasfal;

doğumdan çok yaratıcı olarak algılanır-aliyarasfal-

Dogum, zaten yaratimdir. Concept, yani kavram conception, yani gebelikten gelir. Burada gebe kalan, beynin (disinin annesinin) fonksiyonu dusunce(rahim) ve gebelikte "!?" isaretleridir. O yuzden, kavramin (bebegin) dogumu ile, yaratimi es anlamli olarak ozdeslestirilebilir. Iste bu anlamda, beyin ve disi ikinci planda kalarak, dusunce ve kavram, rahim ve yaratim/dogum olarak ortaya cikar.

Konunun bir tarafi da, islamda'ki disinin anne ve kadin farkidir. Disinin Kadini, her turlu "yok sayilir ve erkege'peskes cekilirken", disinin annesi "kutsal/yuceltilmis" bir iceriktedir. Ayni mantik, anaerkil toplumdaki disinin anne yonu icinde gecerlidir. Cunku erkek, ataerkil toplumda, disiyi kadina indirgeyerek ilk kolesi yapmis ve "ikinci insan sinifina, ya da erkegin emir erine" cevirmis ve kendi geldigi yer olan, rahimi de eskisi gibi "kutsamak/tanricalastirmak", yerine, kendinin geldigi yeri baska ve kendi turu disi bir yerde aramaya, pitoreskli, putlu, ilahli tanrilari yaratmaya baslamistir. Sonrada, bu gorunur, tanrilar gorunmez olarak, tekeindirgenmis ve dunya sistemindeki bir somut ile (mesela, elci, Kuran), ozdeslestirilmistir.

O yuzden, ilk tanrilar olan evrenin parcalari ve onlarin kultleri (Gunes ve ay) bu temelde degerlendirilmistir. Ortak yonu ise, yildiz olmalaridir. Bu temelde de, Gunesin isiticiligi ve yakiciligi, ayin, gece karanligini aydinlaticiligi ve yildizlarin, parlakligi, isildamasi tum mitolojik, mistik efsanevi anlatimlarda taban teskil etmistir. Bihassa, yer ve gok yaratimi, kara ve su yaratimi v.s. temelinde.

Iste bu temelde, bir "dogurganlik/dogurtkanlik/bolluk/bereket" v.s. disinin kadinindan degil; anneliginden gelir.

Saygilarimla;
evrensel-insan

[evrensel-insan]

Saygideger aliyarasfal;

Aslinda cok ilginc, mantiksal zincire gore; "!?" yildizlar, Gunes, Ay, Beyin, Dusunce, rahm-rahman/rahim ve yaratim, kavram, dogum da, rahmet oluyor.

Burada beyin, disiyi/anneyi (dogurgan, uretken), dusunce de babayi/erkegi (dogurtkan, uretmen) temsil ederek, kavramin (dogumun/yaratimin), ilk bilincsiz ve kavramdan farkinda olmadan ilk zamansal/felsefi/metafizik varlik tartismasi, "madde mi-materyalizm (formal, diyalektik degil)/dusunce mi-idealizm monizminin ilk, once hangisi?" olarak, basliyor. Diyalektik bunu karsitlarin birligi olarak cozmeye calisiyor, ama; teke indirgeme yapilanis ve indirgeme yuzunden, diyalektik monizmin hangisi sorusu, baki kaliyor.

Zaten felsefenin kokensel temeli, Inanca, Ideolojiye, Yaraticiya, insandisina, sexe ve cinsiyete dayanir. Bu ayni zamanda, kulaga ve sese (goz ve goruntuye, yani boyutsalliga degil), dayanan dilinde NOKTALAMA yapisidir. Teklik (Birlik), pozitivite (olumluluk) ta burdan gelir.

Iste bu dogal dusunce ve siradan beynin ego icerikli yapilanis ve sekillenisi de, kokeninin, karakteristi/ozu de erk sel, erkeksel ve erk ekselligi (yani disisel degil), temellidir.

Iste dogal dusuncenin, cikmazi, karsitliklari, teki ve noktalamasinin "hangisi teklenecek/noktalanacak?, sorusuda felsefenin metafizik ve etik temelli yonlendirim, yaptirim ideolojik inancsal dogrulari ve dogrular arasi sahiplik ve sabitlik tartismasi, savasi, mucadelesidir.

Saygilarimla;
evrensel-insan

[İvan Karamazov]

nişanyan sözlük'te şöyle açıklamalar var:

~ Ar raḥim رحم [#rḥm] ana rahmi, döl yatağı (= Aram raχm רחם a.a. = İbr rχām רחם a.a. = Akad rēmu a.a. )
● Ar/Aram/İbr #rḥm (kucaklama, şefkat gösterme, merhamet etme) fiili, isim kökünden türetilmiştir.

~ Ar raḥīm رحيم [#rḥm sf.] merhamet eden, Allahın bir sıfatı


EŞKÖKENLİLER:
Ar #rḥm: istirham, merhamet, merhum, rahim, rahman, rahmet

[Neva]

Vardir muhtemelen.. Zira "anac" anlaminda kullanilmaktadir diye dusunuyorum. Gokyuzune bakar, cok genistir, ay, gunes vs. vardir ve bundan etkilenir, buna bir de dogasal olaylari eklersek, kizar ama gene de merhametlidir.

[axzel]

selamun aleykum,,,

rahim ile Rahîm arasında fark var.. tıpkı hala ve hâla kelimesindeki gibi.

rahim türkçede "dölyatağı" olarak da söylenir. çoğulu arapçada erham dır.

Rahmân ve Rahîm kelimelerine gelince:

Rahmân isminin aslında sıfat olması itibariyle, çok rahmet sahibi, pek merhametli, çok merhametli, gayet merhametli veya sonsuz rahmet sahibi diye tefsir edilebilse de husûsiyetinden ve isim olmasından dolayı tercümesi mümkün olmaz. Çünkü özel isim tercüme edilemez. Özel isimlerin tercüme edilmesi onların değiştirilmesi demektir ve dilimizde böyle bir isim yoktur. Özetle Rahmân “pek merhametli” diye eksik bir şekilde tefsir olunabilirse de terceme olunamaz (Elmalılı, I, 31-32).

Bu ismi bu şekilde belleriz ve tercemesiyle değil tefsiriyle rahmet mefhumundan anlamaya çalışırız. Rahîm, sıfat-ı müşebbehe veya mübalağa ile ism-i fâil bir sıfattır. Rahman’a eksik bir tefsir de olsa “pek merhametli” denilebileceğini belirtmiştik. Rahim’e de “merhamet edici” denilebilir. Bu da yüce Allah’ın sıfatlarından biridir. Fakat yalnız sıfat olarak kullanılır, mevsufsuz tek başına kullanılmaz. Bundan dolayı Rahmân gibi sıfât-ı gâlibe (genellikle sıfat olarak kullanılan kelime) ve özel isim olmayıp Allah’tan başkası için de kullanılabilir (İbnü’l-Esîr, II, 210) .

Karıştırılan bir şeymiş yani ikiside farklı kelime biri dölyatağı demek diğeri Rahîm olan "esirgeyen, koruyan" allah anlamında.. türkçemizde de böle kelimeler var bunlara ses benzeşmesi mi ney deniordu..

saygılar.