Evliyalar, Muhammed Mustafa ve Takva

[Felâsife]

Pyrrhon´isimli üyeden Alıntı

Gerçi söylediğiniz gibi tasavvufçular «Hakikat-i Muhammediye» kavramını kabul ediyorlar , sahiden de al İlah'ın işine akıl sır ermiyor...

Al-İlah neysede ben insanların işine akıl sır erdiremedim hiç.
Neyi yaparsa yapsın, bir üstünlük, bir imtiyazı kendine "otomatikman" çıkartıyor ki o çok ilginç.
İki kitap okumadan peygamber birden bire en üstün insan olup çıkıyor, nereden biliyorsun?
Sende mi "en üstün" oldun ki, bunu ölçüyorsun, savunuyorsun.
Oysa sıradan bir iman sahibisin, iman sahibi en'leri nereden bilir?
Bilmiyorsun, anca tahmin ediyorsun, bu da bir şans, kumardır.
Tutsa bile bildiği için değil anca şansına tutar ki kumar zaten yasaktır din açısından, hemde "her türlüsü"

İşte ben bunu hiç anlayamıyorum. Karambole konuşmaktır bu.

Üstünlük zaten Sufizm 'in kafadan hedefindedir, kendini aşağılarda göreceksin, hemde en aşağıda, kim olursa olsun bu böyledir, sarhoştanda, dilencidende, fahişedende, en cahildende, hepsinden.
Ya bu kabul edilecek, ya da Sufi olunmayacak, bu kadar net aslında.
Bunlardan kendini aşağıda göremeyen, nefsini aşağılayamaz, yalandan da aşağılamak bir işe yaramaz. Zira bu süreklide denenir, hayat neyi sevmiyorsan onu karşına çıkartır çünkü.

Ama dinde bu böyle değil, daha doğrusu böyle bir öğretileri yok, namaz kıldın mıydı, kuran okudun muydu, Allah dedin miydi olayları bitiyor, her şeyide biliyorlar. Kendi gibi olamayanı sevimyorya o hemen kafir oluyor, aşağılıyor, ve kendini de o derece yükseklerde görüyor.

Ne üstünlük ama! sefil bir hayat birden bire kutsanıveriyor, oysa bu bile "nefsin kutsanmasıdır!" Nefs daha dimdik ayaktadır, Din bile Nefsi coşturan bir şeydir.
Sufiler bunu biliyorlar, hemde çok iyi biliyorlar, o yüzden "terkleri de terk!" diye ilerisi öğretileri bile vardır.

Hakikat-i Muhammediyeye gelince aslında bunu herkes kendince bilir, hakikat=bir işin doğrusu, gerçeği demek, öyle ahım şahım bir şey değil, bir Sufide bunu kendince bilir elbet.
Dindar kafa Sufinin bildiğini kendi bildiği gibi zannettiği için, (onlar her şeyi bilir!) cevapları her zaman vardır.

Sevgiler

[pianola]

Felâsife´isimli üyeden Alıntı

(...)
Hakikat-i Muhammediyeye gelince aslında bunu herkes kendince bilir, hakikat=bir işin doğrusu, gerçeği demek, öyle ahım şahım bir şey değil, bir Sufide bunu kendince bilir elbet.
Dindar kafa Sufinin bildiğini kendi bildiği gibi zannettiği için, (onlar her şeyi bilir!) cevapları her zaman vardır.

Sevgiler

Anlatımın için sağol Felâsife, benim esasen anlamaya çalıştığım, Sufiler islam peygamberi Muhammed'in İlah'tan vahiy aldığına ya da kainatın onun yüzü-suyu hürmetine yaratıldığına falan sahiden inanıyorlar mı? yani hakikat-i Muhammediye onlar için tam olarak nedir? veya şöyle sorayım, sadece ulaştıklarını düşündükleri bir hakikate Muhammed ismini mi veriyorlar, yoksa tarihsel Muhammed onlar için bu hakikatin kendisi mi?

[Felâsife]

Pyrrhon´isimli üyeden Alıntı

Anlatımın için sağol Felâsife, benim esasen anlamaya çalıştığım, Sufiler islam peygamberi Muhammed'in İlah'tan vahiy aldığına ya da kainatın onun yüzü-suyu hürmetine yaratıldığına falan sahiden inanıyorlar mı?

Bu dediğim gibi ahım şahım bir şey değil sevgili Pyrrhon, Mollaların hocaların kürsülerde, mevlütlerde cahiller için söylediği, kraldan çok kralcı görünmek için, sarf ettiği sözlerdir.
O olmasaymış alemler yaratılmazmış filan falanın aslı astarı yok.
Vahy konusu onda sıkıntı yok, ama işin içinde olan için Vahy de bir şey değildir, dağda ki bir çoban da geleni söyler, bu bir fazilet üstünlük değildir tasavvuf açısından, bunların çok daha fazlasını, Sufi seyri sülük denilen hâller içinde zaten yaşar.
Ama bu şeyler aynı zamanda sıkıntılıdır da zira bir şey oldum zanneder insan, Muhammed âmâyı es geçiyor mesela, anında uyarı almış, ne yapıyorsun babında.

Pyrrhon´isimli üyeden Alıntı

yani hakikat-i Muhammediye onlar için tam olarak nedir? veya şöyle sorayım, sadece ulaştıklarını düşündükleri bir hakikate Muhammed ismini mi veriyorlar, yoksa tarihsel Muhammed onlar için bu hakikatin kendisi mi?

Bu başkalarının yakıştırmasından öte değil, benim fötrlü hoca dediğim kişi mesela namaz mamaz kılmazdı, ama adam hocaydı. Sorana da bitti derdi, yav olur mu öyle şey filan diye başlardı bir vaveylâ, bunu müftülerle, hocalar bile çok tartışmıştır, çoğunada şahit oldum.
Ve bu konuda da oldukça ciddiydi. Bir çok detayı var bu meselenin, onları geçiyorum.
İş sonunda "kos koca Muhammed bırakmamış namazı, sen kim oluyorsun!" a gelirdi.
Muhammed anlamamışsa ben ne yapayım, cahilin biriydi o anca geleni söylemiştir derdi çoğunca.

Hatta bu konuda ayetlerde verirdi ama yok karşısında ki inat ederdi.
Hicr süresi son ayet: Sana yâkîn gelene kadar Rabbine ibadet et.

Şimdi böyle bir ayet var, burada yâkîn kelimesine çokları ölüm diyor. Bunuda ibadet ölene kadar anlıyorlar. Hatta namaz anlıyorlar, ölene kadar namaz kılın diyorlar.
Hocada o ölüm olsa Arapçada ölüm "mevt"tir, niye mevt kullanılmamışta, yâkîn kullanılmış derdi.
Yâkîn şaşmaz kesin bilgi demek, sebebi bu derdi, var mı bu konuda bir bilgin, keşfin, yaşantın dediğinde, cevap veremezlerdi tabi, anca Muhammed bırakmamış onuyu sürerlerdi ortaya, o da o zaman, o cahilse anlamamışsa ben ne yapayım derdi.

Özetle diyeceğim bir Sufinin hakikati Muhammed olsa o cahildi der mi?
Hoca tam Sufide değildi bu arada ama ilminin yanında keşfi yönü vardı, zaten o keşfi yönü olmasa böylede diyemezdi. Düzgün adamdı hoca.
Bir noktadan sonra iş oraya gelir, "hayaller hakikat, hakikatler hayal olur" ama başlarda öyle zannedilir filan ona bir şey demem, fakat bu işin yolun başında ki kişide, bu işin asla otoritesi filan da değildir.

Ayrıca Arabi gibi büyük Sufilerde bu tip şeylerden bahsetmiştir, fakat onların bu işe yaklaşımı kademeli ve siyaseten yaklaşımlardır. Hiç kimseye birden bire bilgi yüklemesi yapılmaz, bilgi yaşayarak (keşfen) elde edilmelidir, bu zaman alır uzun sürer hiç problem değildir. O yüzden Sufilikte bir şey, her şey anlamına gelmez. Birde çok ilavelerde edenler olmuştur, ya da anlamamış ne demek istediğini, yanlış tercümeler edilmiştir.
Daha net söylersem Sufi olmayanın, Sufizmle ilgili şeyler okumasınıda çok tavsiye etmem, zira illaki yanlış anlayacaktır. Her anlatım her kişiye değildir. Bu yüzden Sufilikte usta/çırak ilişkisi de hep bu sebepler yüzünden vardır. Keşf bile yeterli değildir, onun birde ispat'ı vardır, onun da dahası vardır.
Hakikaten çok zorlu ve karışık işleri vardır Sufizmin, acemi olanda bunun altından kalkamaz, mümkün değil.

Sevgiler