Felsefe Tarihi

[turin]

Macit Gökberk'in Felsefe Tarihi isimli kitabından..

Anaximenes'e göre ilk madde, hava'dır. Hava, sonsuz bir hava denizi olarak evreni kuşatır ve yer de bu hava denizinde düz bir tepsi gibi yüzer. Düşünmede atılgan olma bakımından Anaximenes, Anaximandros'a yetişemiyor. Soyut bir ilke olan Apeiron'un yerine somut bir şeyi, hava'yı koymakla, doğa tasarımı da, Anaximandros'unkine göre, bir gerileme sayılabilir - felsefe bakımından..

Yazar, Anaximenes'in düşüncesini neden bir gerileme olarak görüyor? Somut, gözlemlenebilen bir şeyi ilk madde olarak tanımlamaya çalışmak daha mantıklı değil mi? Anaximandros'un Apeidon'u daha tanrısal bir ilk maddeye işaret etmiyor mu?

[spartacus]

turin´isimli üyeden Alıntı

Macit Gökberk'in Felsefe Tarihi isimli kitabından..
Yazar, Anaximenes'in düşüncesini neden bir gerileme olarak görüyor? Somut, gözlemlenebilen bir şeyi ilk madde olarak tanımlamaya çalışmak daha mantıklı değil mi? Anaximandros'un Apeidon'u daha tanrısal bir ilk maddeye işaret etmiyor mu?

Soyut yerine somutu öngörmek gerilemek değil, aksine ilerlemektir, zira ancak somut olanın bilgisi olur, felsefede ancak bilginin zemininde anlam kazanabilir. Heleki M.Ö5-6. Yüzyıllarda. İlgili yazarın(Macit Gökberk) gerekçesi ise başlı başına geçersiz, yetersiz, hava da kalıyor, pasaja göre gidersek, halt etmiş. Argümanına dayanak sunmuyor8ileri, geri muğlak kelimeler, neye göre ileri, geri-> heleki felsefeye göre denemez, bir dayanak, çıkış noktası olmalı ilkin, o zamanlar bu konuda genel görüş bu idi, filozof bu görüşüyle, bu görüşten geriye düşmektedir diyebilmeli... örneğin bugün bir bilim insanı beyin yerine böbreği yorumlayıcı olarak değerlendirirse, bu beyinin esas alınmasına göre bir gerilemedir, önce bu konur, sonra günümüz bilimine göre gerileme olarak ifade edilebilir)...

[turin]

spartacus´isimli üyeden Alıntı

Soyut yerine somutu öngörmek gerilemek değil, aksine ilerlemektir, zira ancak somut olanın bilgisi olur, felsefede ancak bilginin zemininde anlam kazanabilir. Heleki M.Ö5-6. Yüzyıllarda. İlgili yazarın(Macit Gökberk) gerekçesi ise başlı başına geçersiz, yetersiz, hava da kalıyor, pasaja göre gidersek, halt etmiş. Argümanına dayanak sunmuyor8ileri, geri muğlak kelimeler, neye göre ileri, geri-> heleki felsefeye göre denemez, bir dayanak, çıkış noktası olmalı ilkin, o zamanlar bu konuda genel görüş bu idi, filozof bu görüşüyle, bu görüşten geriye düşmektedir diyebilmeli... örneğin bugün bir bilim insanı beyin yerine böbreği yorumlayıcı olarak değerlendirirse, bu beyinin esas alınmasına göre bir gerilemedir, önce bu konur, sonra günümüz bilimine göre gerileme olarak ifade edilebilir)...

Bana da aslında bir ilerleme gibi geldi, nitekim Herakleitos'da hava'nın yerine ateş'i koyarak buna devam etmiş, üzerine bu ilk maddenin değişmez olmadığını aksine hep bir değişim içerisinde olduğunu ifade etmiş ki bu da bir ilerleme sayılabilir..

Yazarın kitabında ilgimi çeken veya merak ettiğim kısımları burada sizlerle paylaşacağım..

[pianola]

Anaximandros'un Apeidon'u daha tanrısal bir ilk maddeye işaret etmiyor mu?

Apeiron, "limitsiz" demektir, zitti peirar ya da peras, limit demektir. Anaksimandros'un metafizik arkhe kavramidir.

Apeiron kendi icinde perasi da barindirdigi icin, dogal armoni uretir, bu yonden uzak dogudaki Tao kavrami ile benzesiyor, zira kendi dogasinda ilkel kaos, fakat kapsadigi limitlerden zitliklari yaratarak fenomene taban oluyor.

Anaksimandros icin panteistik bir materyalist denebilir, zira metodolojisi rasyonel ve teolojiden beslenmiyor. Spinoza'nin bir turevi.

Pisagorcu Kurelerin Armonisi'nde ise;

1. Monad (ilke)
2. Dyad (kaos-apeiron)
3. Triad (armoni)
4. Tetrad (evren)

Tetraktis

[turin]

Pyrrhon´isimli üyeden Alıntı

Apeiron, "limitsiz" demektir, zitti peirar ya da peras, limit demektir. Anaksimandros'un metafizik arkhe kavramidir.

Apeiron kendi icinde perasi da barindirdigi icin, dogal armoni uretir, bu yonden uzak dogudaki Tao kavrami ile benzesiyor, zira kendi dogasinda ilkel kaos, fakat kapsadigi limitlerden zitliklari yaratarak fenomene taban oluyor.

Anaksimandros icin panteistik bir materyalist denebilir, zira metodolojisi rasyonel ve teolojiden beslenmiyor. Spinoza'nin bir turevi.

Pisagorcu Kurelerin Armonisi'nde ise;

1. Monad (ilke)
2. Dyad (kaos-apeiron)
3. Triad (armoni)
4. Tetrad (evren)

Tetraktis

Yazar bu durumu şöyle anlatmış;

Sonsuz kavramını ilkin açık olarak belirleyip, bunu maddeye yükleyen Anaximandros olmuştur. Bu sonsuz ilk-maddeye o Apeiron adını vermiştir. Ancak, Anaximandros anamaddeye yalnız sonsuzluk niteliğini yüklemekle kalmıyor, daha da ileri gidiyor: ilk-madde yalnız sonsuz değildir, sonsuz olandır da; çünkü ona daha yakın olan başka bir belirlenim yüklenemez. Thales, ilk-maddeyi su ile, demek ki belli, bilinen bir madde ile bir tutmuştu. Anaximandros'a göre ise, bunu yapamayız, çünkü her belli, belirli şey sonlu ve sınırlıdır da, yani karşıtı ile sınırlanmıştır..

Bu anlatımla işaret edilen şey(Apeiron) sonsuz olmanın yanında, belirsiz ve tanrısal geldi bana ki, tanrısal dememin nedeni bu belirsizlik(belli olmama durumu) yoksa Anaximandros bi tanrıdan bahsetmiyor..

[turin]

Sokratesin yöntemi...

"Ona gore, gerçek bilgiye goturen yolda en buyuk engel, sofistlerin ortaliga yaydikları sozde bilgi olan seylerdir, o yarımyamalak bilgilerdir. Onun icindir ki, Sokrates, butun konusmalarında once, ortaya
konan dusuncelerin ustunkorulugunu, tutunamazligini sorularyla gostermeye calusur. Arastirmanin (dialogun) dis seması soyledir: Konusmaya baslarken hep kendisinin bir sey bilmedigini soyler. Karsisındaki de, tersine hep bilgisine pek guvenmektedir, ama ileri surdukleri de hep pek derme çatma seylerdir, lste sokrates'in unlu ironie'si (alayi) bu karsitlik icinde belirir. Bundan sonra da Sokrates, konustugu kimsede dogru'yu meydana cikarmaya girisir; onun deyisiyle; Ruhta uyku halinde bulunan dusunceleri "dogurtmaya" çalışır. Bu sanatina da, annesinin ebeligine bir anıştırma olarak maieutike (dogum yardimciligu, ebelik) adini veriyor. Bu teknigin temelinde, disiplinli, sıkı bir dusunme ile "dogru"nun bulunabilecegine bir inanma dir: ruhta saklı dogrular var; bunlar herkes icin ortak olan doğrulardır; Bunlar, sorup sorusturma ile, uzerlerinde durup dusunme ile yukarıya cukarilabilirdir, bilinir bir hale getirilebilirler.
Dialogun dis semasi, arasturma yontemine objektif bakimdan da uygundur. Sokrates e gore, bilimsel calismanin amaci, duyularla edinilen tek tek algilar degil, kavramdir. Onun icin, Sokrates hep, kavramin belirlenmesi, sinirinin çizilip gosterilmesi olan tanım'a (horismos, definito) varmaya calisir. Sofistler de sozcuklerin anlamını sınırlayıp gostermeyi denemislerdi. Ama onlar tanimla, daha cok, soz sanatu bakimindan ilgilenmislerdi. Sokrates ise bu ise çok daha derin bir dusunce ile girisir: Elde etmek istediği kavramla nesnenin ozünu kavrayabilecegini umar. Bundan dolayi sokrates, ele alinan konuyu hep tümel olarak belirlemek ister; arananin bulunmasi, bu tumel olarak belirlemeye baglidir. Bunu yapmakla da Sokrates, tekil'in tumel'e bagli oldugu anlayışını getirip yerleştirmis, bunu bilimsel bir yontem ilkesi yapmistir. Bir seyin ozunu da kavramini, yani tek tek hallerinde ve ilintilerinde hep ayni olan yonunu bilen kimse, yargisi icin saglam, degismeyen bir temel bulmus, böylece de sallantili sanilardan kurtulup guvenilir bilgiye ulasmus olur.- oysa Sofistlere gore, bu saglam, surekli temel yoktu."

[turin]

Platon; idealizmin kurucusu mu oluyor? İdealar dünyası, matematik dünyası ve tanrı falan, idea merkezli aristokratisi anlayışı ile, sanki 40 senelik çalışmalar çöpten başka bir şey değil..
Nedir bu adamı, düşüncelerini bu kadar önemli yapan, kitaplarını vs okumak gerekliliği- fayda mı , vakit kaybı mı ?

Yazacağım, aktaracağım bir şey de bulamadım kayda değer ki belki Anaxagoras'ın neus'unu duyular dünyasının nasıl oluştuğuna yönelik bir parametre olarak alması hariç tutulabilir..

Tek dünya vardır, uzay anlaşılamaz, idealar öncesiz/sonrasızdır--- ha sonra bunları Demorguis yaratmış falan fişman..

Platon; otur, sıfır verdim

[turin]

İdealizmin kurucusu olarak Platon'u görebilir miyiz? İdealar dünyası vs,

[turin]

turin´isimli üyeden Alıntı

İdealizmin kurucusu olarak Platon'u görebilir miyiz? İdealar dünyası vs,

Felsefi anlamda idealizm dünyanın yalnızca düşüncelerin, zihnin, ruhun ya da daha doğrusu, fiziksel dünya varolmadan önce varolan İdeanın bir yansıması olduğu görüşünden hareket eder. Duyularımızla bildiğimiz maddi şeyler, kusursuz İdeanın kusurlu kopyalarıdır. Antik dönemde bu felsefenin en tutarlı savunucusu Platon'du. Ancak idealizmin başlangıcı MÖ 6.yüzyıl a, ilkçağ Yunan felsefesinde Ksenophanes'e değin uzanır. Ksenophanes , çok olanı Bir'e indirgemiş ve bu Bir'i "tüm düşünme" olarak belirlemiştir. Ksenophanes'in öğretisi günümüzde metafıziğin kurucusu olarak gösterilen öğrencisi Parmenides 'in kurduğu Elea Okulu eliyle daha bir gelişim göstermiştir: "Varlık, değişmez ve birdir; özne ve nesne bir ve aynıdır."

Wiki..

[turin]

Şimdi bunu-idealizmi yazıyorum, sorguluyorum çünkü bu adamların kurguladıkları şeyin, çözmeye çalıştıkları problem akabinde ortaya koydukları felsefenin; aslında tek tanrılı dinlere kaynak oluşturduğunu- teklik, birlik vs kavramlarını hiç çıkmayacak ya da uzun bir süre bize zaman kaybettirecek bir şekilde insan hayatına/düşüncesine soktuklarını görüyorum.. O yüzden tühhh onlara ve bugünkü temsilcilerine..

Bu minvalde bu düşüncemi tarihi bilgiler ışığında yanlışlayacak tek kişi Mısırlı Akhenaton'dur.. Ona ait bilgiler de bilemiyorum, el vicdan..