Tekrar Müslüman oldum

[Kozmik Perspektif]

Bu burada sevimsiz bir post olacak belki ama yazma ihtiyacı hissettim. Tekrar Müslüman oldum. Uzun zamandır ateisttim. Ateistforum'da da Tasvir-i Efkâr ve Şövalye rumuzlarıyla yazmıştım.

Ne oldu da dine döndün diye merak edenler olacaktır. Birçok etken var ama benim için esas kırılma noktası herhangi bir dine, kutsal bir otoriteye dayandırılmayan ahlakî sistemlerin nesnellikten uzak, güvenilmez, kırılgan ve değişken olduklarını anlamak olmuştur. Başka bir deyişle, tanrısal vahyin rehberliği olmadan neyin iyi neyin kötü olduğunu kesin olarak belirlemenin bir yolu olmadığını fark ettim. Ateizmde ahlak problemi inançsızlığımın ilk zamanlarında da kafama takılan ve kesin bir cevap bulamadığım bir meseleydi ama açıkçası buna bir gün cevap bulacağımı düşündüm, görmezden gelme ve kendimce açıklamalar üretme yoluna gittim, ama sonra bunlardan kaçmanın bir yolu olmadığını fark ettim. Aksiyolojik argümandan hareketle yapılan Tanrı kanıtlamalarını ve bunlara verilen cevapları okudum, tartışmaları izledim ve bunlar üzerinde uzun bir müddet düşündüm ve aksiyolojik argümanın teizm için güçlü bir felsefî delil teşkil ettiği kanaat getirdim. Dinî konuları araştırırken gördüğüm bir diğer delil olan evrenin potansiyeli delili de mantıklı geldi. Bu delil kısaca yaşamın karmaşıklığı ve çeşitliliğinin evrenin potansiyelinde var olmasını teizmin daha iyi açıkladığını söylüyor. Tabii bunları okuduktan sonra hemen teist olmadım çünkü teizmde de saçma bulduğum şeyler vardı, ama bunları sorguladıkça Tanrı fikri mantıklı gelmeye başladı. Müslümanlarla yaptığım tartışmalarda Tanrı paradokslarına tatmin edici cevaplar da bulmuştum. Ama deizm de mantıksız geliyordu; Tanrı varsa insanı öylece yaratıp bırakmış olamaz. Tanrı varsa o zaman öteki dünya da olmalı ---> öteki dünya varsa o zaman din de göndermeli ---> ama mevcut dinlere baktığımızda insan ürünü olduğu görülüyor ---> o zaman Tanrı'ya inanmak mantıklı değil şeklinde düşünce algoritması izlediğim için Tanrı fikrine de mesafeli duruyordum. Böyle kafa karışıklığı içinde yıllar geçti. Yıllar geçtikçe dinden kopan gençliğin akın akın feminizm, veganizm, SJW aktivizmi, LGBT ideolojisi ve kedi/ köpekperestlik gibi abuk sabuk akımlara kapılmaları daha fazla dikkatimi çekmeye başladı ve bu da beni ateizmin ve sekülerizmin toplum için pek hayırlı olmadığı sonucuna götürdü. Müslümanlar kendini çağdaş, medeni ve ilerici sayan bu güruha göre daha mantıklı, sağduyulu ve aklıselim göründü gözüme. İslam'ın aileyi, nesli ve toplumu koruyan olumlu yönlerini görmeye başladım. Gerek Batı'da gerek Doğu'da feministlerin kadın mağduriyetlerini istismar ederek kadın faşizmi ve erkek düşmanlığı yaptıklarını ve eşitlikten ziyade ayrıcalık peşinde koştuklarını gördükten sonra bu güruhun İslam'a kendi bakış açılarıyla getirdikleri eleştirilere de daha sorgulayıcı bir gözle bakar oldum. Bütün bunlar beni İslam'a yeniden yaklaştırdı ve İslam'a yeniden ilgi duymaya başladım. Dinden çıkmama sebep olan konuları araştırdım. Youtube'dan Müslümanlar ve ateistler arasındaki pek çok tartışmayı, cevap/ reddiye videolarını izledim. İslam'a, Kur'an'a yöneltilen birçok eleştirinin mantıklı açıklamalarının olduğunu gördüm. Bu açıklamalar İslam hakkındaki olumsuz görüşlerimin genel olarak güvenilirliği şüpheli olan hadislere ve yanlış yorumlanmış bazı Kuran ayetine dayandığını anlamamı sağladı. İslam'la ilgili her soruma henüz tam cevap bulabilmiş değilim, hâlâ okuyor ve araştırıyorum, ama bulduklarım beni İslam'ın doğru din olduğuna ikna etmeye yetti.

Biraz uzun hikâye oldu ama İslam'a dönüş yolculuğumu bu şekilde özetleyebilirim.

İslam'la birlikte her şey benim için mükemmel bir şekilde anlam kazandı ve hayat daha anlamlı hale gelmeye başladı. Zaten ateizm bana hiç yaramamıştı. Ateistken hayata daha kötümser bakıyordum. Her şey kasvetli ve anlamsız görünüyordu. Özellikle hayatın hiçbir nesnel bir anlamının olmaması, ölümden sonra yok oluş düşüncesi, zalimin izzetinde, mazlumun zilletinde kalıp bu dünyadan göçüp gittiğini düşünmek beni karamsarlığa itiyordu. Şimdi zihnim rahatladı, uzun zamandır yaşamadığım bir iç huzuru hissediyorum. İslam başıma gelen en iyi şey!

[bilgivehis]

Kendi karakterini kazanma yetin olmadığı için kendini boşlukta hissettin.
Bu boşluğu doldurman gerekiyordu, yoksa yaşam anlamsız ve sana acı veriyordu.
Bunun için yani irade zayıflığı yüzünden en kolay ve kendine göre güvenli olanı seçerek müslüman oldun.
Kendi zaafını dinleyip müslüman olman normaldir, ancak bu zaafları güçlendirme yollarını denemedin.
Kendince denediğini ve gerekli araştırmayı yaptığını düşündün.
Oysa şu yazından da anlaşıldığı gibi aslında dinden hiç kopmadın.
Koptuğunu düşünerek kendini kandırmaya çalıştın.
Öyle ki, kafandaki kutsal ahlak yapısının seni esir aldığının farkında bile değildin.
Bu yüzden aslında şu anda başladığın yere yani dinleri sorgulama noktasına henüz yeni geldin.
Lakin sorgulamak senin için çok şey ifade etmediği anlaşılıyor.
Çünkü kendi karakterini bir tanrıya teslim ederek mutlu olmayı yeğliyorsun.
Yani bir anlamda kendi iradenle özdeşleşen mutluluğu gerçeklere tercih ediyorsun.
Oysa bir ateist gerçekleri kavramakla mutlu olur.

[marcos]

Ne olursan ol ister ateist ister teist ister müslüman ister hristiyan ötekileştirme ötekileştirenlerden olma.

Unutma kedi/köpekperestlik diye bir şey yoktur.Doğaya saygı duyanlar doğaya karşı duyarlı olanlar vardır.Bu durumunda ateistlik müslümanlık vesaire ile ilgisi yoktur.Keza veganizmde öyledir.Müslüman olman et sektöründen yana olmanı gerektirmez.

Feminizm içinde durum aynıdır.Ateist olmanın feminizm ile ilgisi yoktur.Siz hiç maço ateist görmemiş olmalısınız.

[Baskoylu]

Kozmik Perspektif´isimli üyeden Alıntı

Bu burada sevimsiz bir post olacak belki ama yazma ihtiyacı hissettim. Tekrar Müslüman oldum. Uzun zamandır ateisttim. Ateistforum'da da Tasvir-i Efkâr ve Şövalye rumuzlarıyla yazmıştım.

Ne oldu da dine döndün diye merak edenler olacaktır. Birçok etken var ama benim için esas kırılma noktası herhangi bir dine, kutsal bir otoriteye dayandırılmayan ahlakî sistemlerin nesnellikten uzak, güvenilmez, kırılgan ve değişken olduklarını anlamak olmuştur. Başka bir deyişle, tanrısal vahyin rehberliği olmadan neyin iyi neyin kötü olduğunu kesin olarak belirlemenin bir yolu olmadığını fark ettim. Ateizmde ahlak problemi inançsızlığımın ilk zamanlarında da kafama takılan ve kesin bir cevap bulamadığım bir meseleydi ama açıkçası buna bir gün cevap bulacağımı düşündüm, görmezden gelme ve kendimce açıklamalar üretme yoluna gittim, ama sonra bunlardan kaçmanın bir yolu olmadığını fark ettim. Aksiyolojik argümandan hareketle yapılan Tanrı kanıtlamalarını ve bunlara verilen cevapları okudum, tartışmaları izledim ve bunlar üzerinde uzun bir müddet düşündüm ve aksiyolojik argümanın teizm için güçlü bir felsefî delil teşkil ettiği kanaat getirdim. Dinî konuları araştırırken gördüğüm bir diğer delil olan evrenin potansiyeli delili de mantıklı geldi. Bu delil kısaca yaşamın karmaşıklığı ve çeşitliliğinin evrenin potansiyelinde var olmasını teizmin daha iyi açıkladığını söylüyor. Tabii bunları okuduktan sonra hemen teist olmadım çünkü teizmde de saçma bulduğum şeyler vardı, ama bunları sorguladıkça Tanrı fikri mantıklı gelmeye başladı. Müslümanlarla yaptığım tartışmalarda Tanrı paradokslarına tatmin edici cevaplar da bulmuştum. Ama deizm de mantıksız geliyordu; Tanrı varsa insanı öylece yaratıp bırakmış olamaz. Tanrı varsa o zaman öteki dünya da olmalı ---> öteki dünya varsa o zaman din de göndermeli ---> ama mevcut dinlere baktığımızda insan ürünü olduğu görülüyor ---> o zaman Tanrı'ya inanmak mantıklı değil şeklinde düşünce algoritması izlediğim için Tanrı fikrine de mesafeli duruyordum. Böyle kafa karışıklığı içinde yıllar geçti. Yıllar geçtikçe dinden kopan gençliğin akın akın feminizm, veganizm, SJW aktivizmi, LGBT ideolojisi ve kedi/ köpekperestlik gibi abuk sabuk akımlara kapılmaları daha fazla dikkatimi çekmeye başladı ve bu da beni ateizmin ve sekülerizmin toplum için pek hayırlı olmadığı sonucuna götürdü. Müslümanlar kendini çağdaş, medeni ve ilerici sayan bu güruha göre daha mantıklı, sağduyulu ve aklıselim göründü gözüme. İslam'ın aileyi, nesli ve toplumu koruyan olumlu yönlerini görmeye başladım. Gerek Batı'da gerek Doğu'da feministlerin kadın mağduriyetlerini istismar ederek kadın faşizmi ve erkek düşmanlığı yaptıklarını ve eşitlikten ziyade ayrıcalık peşinde koştuklarını gördükten sonra bu güruhun İslam'a kendi bakış açılarıyla getirdikleri eleştirilere de daha sorgulayıcı bir gözle bakar oldum. Bütün bunlar beni İslam'a yeniden yaklaştırdı ve İslam'a yeniden ilgi duymaya başladım. Dinden çıkmama sebep olan konuları araştırdım. Youtube'dan Müslümanlar ve ateistler arasındaki pek çok tartışmayı, cevap/ reddiye videolarını izledim. İslam'a, Kur'an'a yöneltilen birçok eleştirinin mantıklı açıklamalarının olduğunu gördüm. Bu açıklamalar İslam hakkındaki olumsuz görüşlerimin genel olarak güvenilirliği şüpheli olan hadislere ve yanlış yorumlanmış bazı Kuran ayetine dayandığını anlamamı sağladı. İslam'la ilgili her soruma henüz tam cevap bulabilmiş değilim, hâlâ okuyor ve araştırıyorum, ama bulduklarım beni İslam'ın doğru din olduğuna ikna etmeye yetti.

Biraz uzun hikâye oldu ama İslam'a dönüş yolculuğumu bu şekilde özetleyebilirim.

İslam'la birlikte her şey benim için mükemmel bir şekilde anlam kazandı ve hayat daha anlamlı hale gelmeye başladı. Zaten ateizm bana hiç yaramamıştı. Ateistken hayata daha kötümser bakıyordum. Her şey kasvetli ve anlamsız görünüyordu. Özellikle hayatın hiçbir nesnel bir anlamının olmaması, ölümden sonra yok oluş düşüncesi, zalimin izzetinde, mazlumun zilletinde kalıp bu dünyadan göçüp gittiğini düşünmek beni karamsarlığa itiyordu. Şimdi zihnim rahatladı, uzun zamandır yaşamadığım bir iç huzuru hissediyorum. İslam başıma gelen en iyi şey!

Hz Muhammed`in cinsi sapikligi, uckur duskunlugu, Cennet HEVESI, Cehennem KORKUSU vs vs vs benzeri olusumlardan dolayi Olurda OBUR DUNYA var dusuncesi ile neme gerek 72 Hurri Melekle Sapiklik Yapmak Varken, Neden ISKENCE HANEDE INANILMAZ ISKENCELERDEN GECEYIM dusuncesi etkilemis olabilir.
Tanidigim biri vardi, siyasi olarak bazen tartisirdik, bir donem sonra Alevi Dedesi ile ilgisi olmamasina ragmen Alevi Dedeligine soyundu..... Dedim Bir ayagin cukurda yakinda olebilecegini dusunerek olurda OBUR DUNYA var diyemi Arap Muhammed, Arap Ali ve onlarin soyunu goklere cikarmaya calisip gericilige soyundun.....
Sadece Gulerek Yuzume Bakabildi.....
Dinin ne oldugunu Dinciligin nereden ve nasil ortaya ciktigini arastirmadan kendi kendinizi Deist veya Ateist gormeye calismis olabilirsiniz.

DIN INSAN BEYNINE YERLESTIRILEN GUNUMUZUN EN TEHLIKELI ZEHIRIDIR, HEVES VE KORKU DAN IBARETTIR,
HEVES ETTIGINIZ YER, GENELEVIDIR.
KORKTUGUNUZ YER, ISKENCE HANEDIR
IKISIDE INSANLIK SUCUDUR

[ilahimasal]

Kozmik perspektif

Meselen " ahlaksa" keşke islamı ve müslümanları tercih ermeseydin. 1400 senedir hâlleri ortada ya neyse

Eee napcan şimdi?
Bizlere
- zeyd zeynep muhammed iliskisinimi övücen
-ayşe hikayesini
-cariyeler, 4 lü evlilikleri
- insan kesip dogramayımi vs v s mi tartışcan?

Naçizane tavsiyem hiç girme bu konulara ne burada ne başka yerde.
Nasıl olsa bırakıcaksin bir dönem sonra

Tercihine saygı duyarak sana sabırlar temenni ediyorum.

[LEVH]

Kozmik Perspektif´isimli üyeden Alıntı

Başka bir deyişle, tanrısal vahyin rehberliği olmadan neyin iyi neyin kötü olduğunu kesin olarak belirlemenin bir yolu olmadığını fark ettim.

Sorun zaten ortada Tanrısal bir vahiy olmaması. Buradaki yazıları okursanız Tanrısal olduğu varsayılan metinlerin Tanrısal olmayla uzaktan yakından alakaları olmadığını, ama illaki dünya dışı bir metin oldukları varsayılacaksa bunun ancak "Şeytani Vahiy" olabileceğini görmeniz lazımdı. Muhtemelen okumadınız, ya da okuduğunuzu anlayamadınız. En azından bu sefer okuyun, çünkü kendi başlığınız.

İçinizdeki boşluk ve bir otoriteye dayanma isteğinin kişisel zaafiyetinizden ve özgüven eksikliğinden kaynaklanma ihtimali yüksek. Ortada "Tanrısal Vahiy" olsaydı biz niye onu takip etmeyelim, çok af edersiniz bu kadar insan salak da bir sen mi akıllısın? Öyle bir şey yok. Örneğini verebilirim ama konuyla bağlantılı olduğu için "Tanrısal olmayan ama şeytani olan vahye" örnek verdiğim zannedilir diye önce onu ifade etmek istiyorum. Ona örnek değildir, burada yapılan çalışmalara örnek olarak bir örnek vereceğim. Şeytani vahiy derken ben başka dinleri kast ettim, satanizmi filan.

Şimdi Tanrısal vahiy dedin değil mi? Tanrısal vahiy. Kuran kimin sözüdür? Tırnak içinde "Allah kelamı" öyle değil mi? O halde "Alemlerin Rabbi olan Allaha hamdolsun" diyen kimdir? Allah kendisi mi bunu demektedir? Peygamber bu sözleri kendisi uydurmadığına göre başka seçenek kalmadığından dolayı hadi diyelim ki bir melek bunu diyor, tamam bak buna da tamam diyelim, geliyorsun en sonuna "bizi doğru yola ilet", yahu sen eğri yolda mısın, melek değil misin? Bir anda konuşan bizler olduk, insan olduk. Yahu bu sözde "Tanrısal vahiy eseri" kitap Allah kelamı mı, Cebrail kelamı mı yoksa biz kendimiz mi yazdık ki "bizi doğru yola ilet" diyoruz.

Şu saçmalıkları gören birinin bu saatten sonra dönüp de "Tanrısal Vahyi takip ediyorum" deyip de islama döndüğünü söylemesi trajikomiktir. Ortada Tanrısal bir vahiy yok çünkü. Tanrısal vahiy olsaydı senden önce biz koşardık ona.

Bu arada kararına da saygı duyuyorum. Verdiğin karara gerekçesi nedeniyle değil ama o kararı sen verdiğin için insana saygı gereği kararına saygı duyuyorum. Elbette inançtır, inanç özgürlüğüdür, istediğine inanmakta insanlar özgürdür. Gönül bu aka da konar boka da konar çok af edersin. Bu açıdan "özgür birey" olmayı hazmedememiş bireylerin yeniden birilerine "KUL" olma isteğine hiç kimse karışamaz.

Hakkında hayırlısı olmasını dilerim, kendimden diliyorum, diğer insanlardan, canlılardan ve cansızlardan diliyorum. Başka bir Tanrısal kavram göremiyorum etrafta. Sen görüyorsan göster biz de görelim.

[Yıldıztozu]

Kozmik Perspektif´isimli üyeden Alıntı

kutsal bir otoriteye dayandırılmayan ahlakî sistemlerin nesnellikten uzak, güvenilmez, kırılgan ve değişken olduklarını anlamak olmuştur. Başka bir deyişle, tanrısal vahyin rehberliği olmadan neyin iyi neyin kötü olduğunu kesin olarak belirlemenin bir yolu olmadığını fark ettim.

Tamam da ahlak diye bir şeyin var olmaması tanrı diye bir şeyin var olduğu anlamına gelmez ki. Neden gelsin?
Tanrı seninle konuşup ''ahlak kurallarım şunlardır'' demediği sürece ahlaki değerlerin yine tanrıya dayalı olmaz. Kutsal otorite dediklerin kendi aralarında ayrılıyor, onlar da nesnel bir ahlak sunamıyor.