uydurtu´isimli üyeden Alıntı
Parmenides hareket yok diyor. Bence hareketin aynısallığından ve değişimsizliğinden sözediyor.
Bu aslında şu demek. Çalkalanarak varolan ve kimsenin çalkalamadığı hep çalkalanarak varolan şey
Statik bir biçimde çalkalanır...
|
Parmenides 'in
burada ki sözlerine de bakınca o da Statizmden besleniyor onu anladım, dinamik bir hayatı statikliğe mahkum etmek, onu çokta anlamışlık olmaz. Hayat bu kadar değişken bir yapıdayken, onu değişmez, sabit, yok edilemez filan görmek, bunuda ezel ve ebedle desteklemek, yazıda bahsettiğim statizim yüzünden olmaktadır. Zira statik düşüncede bir şey sabitlenir ve ondan geriye gidilemez, Parmenides'te bir'e sabitlemiş meseleyi. Bir şekilde onu bulmuş, ya da bulduğunu düşünüyor ve bu temel üstüne düşüncesini inşâ ediyor/etmiş.
Aslında hayata baktığımzda "bir" diye şeyin bile anlamı yok, çünkü bir sürü şey var, sayısını da bilmiyoruz, öncesini sonrasınıda bilmiyoruz, resmen "bilmediğimiz" sözcüğünde kaybolup gidiyoruz. Fakat bulduğumuz şeyler bizi adeta bu kaybolma duygusundan uzaklaştırıyor, o bulduğumuzu da "sağlamlaştırmak" adına, çok şeyler üretiyoruz.
Hasılı bu kadar şey arasında bir'in bir anlamı yok, ama ona anlam katmak iyi geliyor demek ki.
uydurtu´isimli üyeden Alıntı
Eğer bir dairenin ve kapalının içinde evrilirsek
Evrilme var. Bu hereket var demek.sözde..
Hareketsizlikten gelen hareket mi?
...
|
Ben buna yazıda dediğim gibi potansiyelden gelen hareket diyeceğim, biz ölürsek biz biteriz ama bizden sonrası genede devam eder, hatta bizim genlerimiz de devam eder. Zaten bizde bizden önce ölenlerin devamıyız, onlar gitti biz geldik.
Aslında arada bir kesinti yok gibi, fakat bu da meseleyi statikmiş gibi gösterebilir fakat bu dinamik bir yapı. Bitiş ve başlangıç sürekli bir birini takip ediyor ve süreklide değişim içinde oluyor. Hiç bir zaman bir diğerinin aynısı bile değil, üst üste gelen bir durumda yok, eskilerin dediği "bir nehirde iki kere yıkanılmaz" çünkü artık akan su, başka bir su.
Dört elmada aynı değil, dolayısıyla bunlar toplanamaz, çıkarılamaz, bu normalde matematiğin kendine bile aykırıdır, zira aynı şeyler toplanabilir, ama elmalar bile bir birinden farklıdır oysa. Bunu es geçeriz. Matematik denen şeyi işimize geldiği noktada esnetmeye mecbur kalırız çünkü.
Diyeceğim bunca farklılığın olduğu bir ortamda zaten aynılık olmaz, dolayısıyla statiklik olmaz, statiklik zaten aynılaşmadır. Farklılık duygusunun yitimidir.
Bu hayatın içinde bunu yitirmişsek, bunun sebebi düşüncelerimizdir.
O yüzden dinamik bir hayat algısını hissetmek, hatta buna kendimizi zorlamak, tek bir düşünceye takılıp kalmamak, gerekirse doğruları bile eleştirmek bize iyi gelir.
Evrilme var, potansiyel var, hareket var, yaşasın dinamizm.
Sevgiler