Dinde devrecilik sistemi

[Estiva]

Askerdeyken, astsubaylar, uzman çavuşlar vs. askerin eğitiminden, onlara temizlik, tadilat gibi çeşitli işler yaptırmaktan sorumlu idi. Ancak zaman içinde birileri çıkıp, şuncacık komutanın onca askere çobanlık etmeye yetişemeyeğini anlamışlardı. Ortaya devrecilik diye birşey attılar. Bu fikrin kimden çıktığı hiç bir zaman bilinemeyecek, resmi olarak da yasaktır ama hiç engel olmaya çalışan komudan da göremezsiniz. Çünkü müthiş bir sistemdir, askeri askere (afedersiniz) cüqtürürler, asker askere çobanlık etmeye başlar, iş otomatiğe bağlanır, komutanlar rahat eder.

Dinde bu sistem nasıl işliyor, bir göz atalım. Gerçek çoban kitlesine (dinin önde gelenlerine, o zevki sefa içinde yaşayanlara - cemaat, politikacı, şeyh vs.) müdahil olmayan, hatta belki sefil bir hayat süren, ancak insanları dine döndürmeye çalışanları görüyorum. Deli gibi savunuyorlar, vakit harcıyorlar, tezler hazırlıyorlar, ellerinden geleni yapıyorlar. Onları görünce aklıma askerdeki devrecilik sistemi geliyor. Artık birileri çobanlık etmek için bile uğraşmıyor, onlar şu 3 günlük hayattan nasıl daha fazla istifade edebilecekleriyle meşgul. Sonuçta halk kendi kendini (afedersiniz) ..... (dine döndürmeye çalışıyor)

Samimi birşekilde uğraşan dindar arkadaşları tenzih ederim ama bu iş niye böyle otomatik düşündüler mi hiç? 2 sene önce bu foruma gelseydim, ben de körü körüne savunmaya kalkardım islamı. (O zamanlar Kur'anı hiç okumamış olduğum halde!) Bunu Allah katında puan toplamak için mi, kendi imanımızı sınamak için mi yapıyoruz? Yoksa dinde de farketmediğimiz bir devrecilik mi var. İnsanoğlundan herşey beklenir, bunu da yapmış olabilirler

"Fazla konuşma, Alla'an herşeye gücü yeter, himetinden de sual olunmaz daam mı!" diye cevap veren, kapasitesi bu kadar olan bir dindar arkadaş, niye bu foruma iştirak etme ihtiyacı duyar ki? Demek ki sistem onu dürtüyor, itekliyor, git cevap ver, savun diyor.

[Termo]

Savunma refleksi olabilir mi bu, acaba? Hayatının önemli bir kısmını teşkil eden dini düşünce ve uygulamaların yanlışlığının gösterilmesine tahammül edemeyişleri, bu refleksi ortaya çıkarıyor olsa gerek. Malum, kutsiyet addedilen herşey hatasız olmalıdır ya hani. En azından öyle algılanmıştır, kişi tarafından. Ama dediğin gibi de belli bir güce/dini alanda liderliğe gelmiş birileri değil de, geniş yada dar kapasite her inanır, çoğunlukla cahil cesaretiyle, basit hatta mantıksız argümanlarla bir savunma refleksine girebiliyor. Din gibi sarsılmaz ve inançlılar nazarında tartışmaya açık olmayan her konuda (mesela kişi kültü de bunlardan birisi olsa gerek) olaylara dışardan bakan her insanın farkedebileceği birşey.

Bunu Allah katında puan toplamak için mi, kendi imanımızı sınamak için mi yapıyoruz? Yoksa dinde de farketmediğimiz bir devrecilik mi var. İnsanoğlundan herşey beklenir, bunu da yapmış olabilirler

Hepsi de var bunun içinde, bence. Ama en fazla da gözü kör eden imanın doğal olarak savunma refleksini öne çıkarmasıdır.

[Estiva]

Bu savunma refleksi dinin önde gelenlerinin işine geliyor, halk dini eleştirmeye kalkanları kendi kendine hallediyor. Tabii bu düşünce boyutunda kalsa sorun olmazdı. Ramazanda sigara içiyor diye dayak yiyenlerin haddi hesabı yok. Ya da dini eleştirdi diye öldürülenler oluyor. Bunu halka yaptırıyorlar. O yüzden bana devreciliği hatırlattı. Bir yazar çıkıyor, Ali Veli dine zarar vermeye başladı, birşeyler mi yapmak lazım, ne? diye yazı yazıyor sonra süreç otomatik işliyor. Halktan biri bu yazıdan vazife çıkartıp, eylemi gerçekleştiriyor. Yazıyı yazana birşey oluyor mu? Hayır, o bu dünyada kendine bulduğu hurilerle meşgul. Boş yere biri ölüyor, diğeri hapse giriyor. Müthiş bir sistem var ortada, kendi kendini koruyor, gerekirse dövdürterek, öldürterek. Bunları yaptırtanlara hiçbirşey olmuyor. Bu din çok acayip birşey ya, bence inanmasanız da huyuna suyuna gidin

Mastürbasyon yapanlar elleri hamile kalmış şekilde Allah'ın huzuruna gelecektir diyen Cübbeli'in, hristiyanlığı eleştirip, hayatını Amerika'da geçiren Fethullah amcaların, zenginlik içinde hayatını tamamlayan onca politikacının, şehyin, seyidin çoban olduğu bir sürüde koyun olasım hiçbir zaman gelmedi. Ramazanda sigara içiyor diye birini dövesim hiç gelmedi. Namazımı kıldım, orucumu tuttum, işime baktım. Allah'ın sopası yok ama korkunç bir cehennemi var ya. Anlayacağınız bende taa en başından beri bir sorun vardı, bu devreciliğe uyum sağlayamadım, tertiplerimin hep yüz karası oldum. Sayın Cübbeli'den, HY'den, Gülen'den, rahmetli Erbakan'dan ve dinden nemalanan bütün din büyüklerimden özür dilerim.

[Termo]

Haklısın. İşin birde fiziksel şiddete varan boyutu var. E kendi aklını kullanamayanların (çoğu da allah akıl vermiş diye akıllarını kullandığını iddia ederler gerçi) sağa-sola yönlendirilmesi de gayet kolay olsa gerek. Bu arada penguen dergisinin şu kapağı geldi aklıma;