Yapmayın arkadaşlar en azından en azından diyorum bir kişinin bizi hatırlamasını istemezmiyiz?
|
Günümüzden 2000 sene önce yasayan Aristo'yu, Platon'u, Cesar'i, Büyük Iskender'i, Musa, Isa, Muhammed peygamberi nasil bigün biz essekogulessekleri hatirlayabiliyorsak ve onlarin ögretilerini, bilimini hala kullanabiliyorsak ilerideki biz essekogluesseklerin geride biraktiklarini da gelecek nesiller yüzyillar ve binleryillar sonra hatirlayacaklardir ve bugün elde ettigimiz bilgilerden, kesiflerden yaranlanacaklardir.
Ölümden bu kadar korkup da "ölüm bizi bekliyor, hepimiz yok olacagiz" gibi bir fobiye kapilip "asla ölmeyecegiz, bedenlerimiz ölse de ruhumuz yasayacak ve Elvis de bizi orada görecek" gibi hayal alemlerine kapilmak samimi olursak patalojik bir vaka olup insanin sadece kendini telkin etmesi cabasidir.
Insanlarin ölüm korkusundan ve düsüncesinden kacmak icin hayal almelerine dalma ihtiyaci ve bazi kurgular yaratmasi maruz görünebilir. Her insan hayal kurma ihtiyacini söyle ya da böyle tatmin etmeye calisir. Bazilari bu ihtiyacini bilim kurgu düsleyerek, bazilari da mitolojiye ilgilenerek giderir, Din ise bu anlamda ölüm ötesi icin kurulan bir bilim kurgudur, lakin her bilim kurgu gibi bunun da sadece bir kurgu oldugu animsanmalidir ve cok ciddiye alip mesela herkesi bu kurguya inandirmaya calisilmamlidir, veya ugruna savaslar ve cihatlar, hacli seferleri düzenlenmemelidir. En önemlisi bu kurguya kanip kötü insanlarin sizi kullanmasina izin vermeli ve alet olmamalisiniz.
Öbür dünyada bir yasam var veya yok, önünüzde daha kocaman yillar var ve bu hayati ne sekilde degerlendireginiz, kendi mutlulugunuz icin bir seyler yaparken, digerlerinin mutluluguna mutluluk katmaniz ve gelecek nesillerin iyiligini de düsünmeniz gerekecektir.
Eger ölümden sonra bir hayat yoksa bu size insanlara haksizlik yapma, gelecek nesillerin hakkini simdiden yeme veya hayatinizi bos ve anlamsiz gecirme hakki verir mi? Ölümden sonra hayat yoksa bile bu dünyada size verilmis bir hayatiniz var ve en azindan öbür dünya kadar degerlendirmek önemli.
Keza ölümden sonra hayata inanilmasi da insani gördügümüz gibi otmatikmen mutlu yapmiyor. Hatta cogu insanlar bu durumdan kendine müskil ve tembel olma hakki cikariyor ve deyim yerindeyse nasil olsa öbür dünya var o zaman bu hayatta sabuna suya dokunmayayim, her seyi Allah'a havale edeyim diye düsünüs tarzina da yönelndirebiliyor.
En azindan öbür dünyaya inanmayan insanlarin bu yüzden otomatikmen mutsuz olacagini ve hayati anlamsiz bulacaklarini söylemek sadece bir önyargidir ve dogru degildir. Yüzde 99'i müslüman olan bu ülkede muhtemelen intihar edenlerin yüzde 99 da müslüman olacaktir.