Tanrı Kavramının Çözümlenmesi

["ictenlik"]

Özgür Varlıkta Tanrı Kavramının Oluşma ve Gelişimini Çözümlemeyi Deneme

Bir atmaca özgürce uçup avlanmaktadır. Bir gün gelir kaçamadığı ağlara takılır. Kendini gözleri ve ayakları bağlanmış, kanatları belki artık uçamayacak derecede yolunmuş olarak kapalı bir yerde tek başına buluverir ve kendine yemek uzatan üstün-güçlü bir varlıkla karşı karşıyadır.
Bugüne kadar kendi yemeğini kendi tutmuştur. Atmaca bocalar ve o yemeği ya da uzatılan suyu alamaz, en son açlıktan susuzluktan ölmek üzere olacağı bir noktada peseder, teslim olur. Bu teslim olma gerçekleştikten sonra kendini denetime açmıştır. İnsanla arasında bir köle efendi bağı gelişir.

Atmaca ve ataları doğa da binyıllarca özgür yaşamıştır. Doğada düşmanları olabilir hatta canına kasteden varlıklar olabilir ancak hiçbiri onu denetimine alıp tutma yoluna girişmemiş ve girişmeyecektir. Doğadaki özgür varlığın yemek bulma savaşı ve eğer kendini yiyen yoksa av olmadan kaçma kurtulma savaşı dışında çok az çatışkısı var gibi görünüyor ve bu çatışkılar türün diğer bireyleriyle eşit . Yemeği eşit. Doğa eşit ve herkesin malı.

Özgür varlıkta ilk kez tıpkı atmaca gibi kuşatıldığı zaman ve başka bir varlık tarafından denetlendiği, kontrolünün ele geçirilip iradesinin ve özgürlüğünün devralındığı zaman, kurban durumuna düşme algısı, dışsal/oluşsal kötülük algısı ve ya da başka varlıklar tarafından yaratılıp kontrol ediliyor olabileceği gibi belirsiz duygular ve algılar gelişir.
Özgür varlık bundan önce buna dair bir herhangi bilinç algısı taşımaz, taşımamalı çünkü özgürlük deneyimlemiştir ve deneyimlenmektedir. Özgür varoluş duyumsar.

Atmaca örneğini kedilerimiz köpeklerimiz ve diğer hayvanlarımız için genişletebiliriz. Biz buna evcilleştirme diyoruz, ne hoş bir ifade.! Aslı köleleştirmedir. Atmacanın Tanrısı (ve sahibi ve efendisi) olduk. Biz bir tanrı değiliz, laboratuvarda koyun yaratabiliyoruz. Onunla fotoğraf çektiriyoruz. Bir anne koyun tarafında emziriliyor mu?

Köpeklerimizin nesilleri bizimle doğuyor ve bize bağlılık geliştiriyor. Bazı davranışları eminim nerdeyse artık genlerine işliyordur ve kalıtımın da bir parçası haline gelecektir. Sanırım hiç birimiz kafesteki aslanı ya da hayvanat bahçesindeki bir hayvanın süren neslini özgür doğaya salamayız. Belirli türden bağımları vardır ya da oluşacaktır.

İnsan ırkı; Beyaz Avrupalı, Amerika da mısır tarlalarında çalıştırmak üzere yerlileri köleleştirmeyi denedi. Ancak özgür Kızıl adam prangalarla tarlalarda çalışamadı ve buna dayanamadı. Sırayla tek tek öldüler. Kurdu kafese hapsedersem ölür, denetim almaz ve ölene kadar çıkmaya çalışacaktır. Tavşan ve tavuk o kadar korkar ki korkudan kalp krizi geçirebilir.
Sonuç olarak beyaz adam, rahiplerin ve kilisenin yayınladığı bir fetvayla kızılı denetlemeye uğraşmaktan vazgeçip siyah adamı kıtaya getirdi ve köleleştirdi.

İnsan ya da başka varlıklar için de bunun kozmolojik farklı temsilleri olabilir mi?

Dünya tarihi güçlü dışsal tiran ve çoktanrı anlayışlarıyla dolu. Bazılarımız hala efsane dese de bazılarımız dünyadışı güçlü varlıksal yaratıcılar benzeri kavramlar ortaya attı. Gnostisizm de demiurge ve demiurgoslar ve demonlar bulunur . Bunlar kozmolojik, dışsal güçlü varlıkları ve yarı tanrımsı tiran güçleri temsil eder. İnsandan güçlü dışsal varlıkları belirler. Bunlar ne baş, ne ilk ,ne de tek tanrı değildir. Asıl yaratıcı değildir ve fizik varlıklardır. Ara yaratıcılar ya da güçler olarak sembolize edilirler.

Bugün insanlar olarak biz uzaya çıkmaya ve başka gezegenler keşfetmeye çabalıyoruz ve emin olun bulmuş olsak ve güç sahibi olsak denetleyeceğiz. İçinde yaşayanlar olsa onlara dostça mı olurduk? Amerika'ya ve Afrika'ya giden beyaz adam örneğine bakın. İnsan dejenere bir türdür.

Avatar adlı bir film de başka bir gezegeni ve oradaki varlıkları kolonize ediyoruz:

Herhangi özgürlük, egemenlik, kontrol çatışkısı deneyimleyene kadar varlıkta Tanrı/Egemen güç kavramı olacağını sanmıyorum. Olsa bile bizim Ortadoğu dinlerine benzer bir karmaşa üretebileceğini asla sanmıyorum. Yani insanın kendi eliyle kurduğu iktidarlar ve kendi kendine deneyimlediği iktidar ve güç çatışkısı bu karmaşıklıkta bir paradigmayı ya da mitolojiyi olgu olarak bence üretemez ve besleyemez. Çocuk bile ebeveyn ve toplumdan görünce şiddet öğreniyor. Kızıl adam, Aborjin bunların hiçbirinde beyaz adamın örgütlü şiddeti yok. Bunu (Tanrıyı ve mitolojileri) (tamamıyla) kent devleti ve üretim toplumu, kabile savaşları hatta ilkel bilinç ve doğa deneyimi ve sadece insanın içindeki güç ilişkileri doğurdu analizini kabaca basit ve yetersiz buluyoruz.

Doğadaki varlıkta güç farkları kavramı var. Güçlüyü güçlü algılar, bence hepsi bu. Tanrı kavramını kölelik ortaya koyuyor. Kölelik Tanrı kavramını ortaya koyuyor. Olgusal olarak eğer bir Tanrı olmadığına eminsek çözümü budur ve gerçek çözümlemesi bu olacaktır ve olmalıdır. Doğa topluluklarının tanrı anlayışları Ortadoğu ve Güney Amerika dinlerindeki Tanrı kavramına benzemiyor. Ortadoğudaki Tanrı insan götürene kadar uzakdoğu da yok.

Sonuç olarak insanın gerçeğine güçlü bir tanrı kavramı sızmışsa bu anlamda bir değerlendirme ve sorgu sürecini bizce objektif olarak yürütmelidir.

Eklemem (link)
.