YER-GOK AYRILMASI VE BIGBANG

[Kemal_Salleyte]

Mucize Iddiasi: Kuran "yer ve gokler birdi, Allah yaratilis gunu onlari birbirinden ayirdi" diyerek Bigbang'e isaret etmektedir.

Notlar:

1) Yer yani Dunya Bigbang'den 10 milyar sene varolmaya basladi.

2) Google'da "heavens and earth separated" diye bkz. Sumer, Hindu, Yunan vs butun eski mitolojilerde hepsinde ayni ifade gecmekte.

hepsinde aynı ifade geçmesi tesadüf değildir heralde.

Ya onlarada vahiy geldi yada birbirlerinden alıntı yapıldı...

[K.C.]

Yer ve gök'ün BİR olması ne demektir? bunu nasıl tahayyul edebiliyorsunuz. (tarifi zordur ama yazmayı deneyecek arkadaş varsa okumak isterim)

[soro]

ya pante bu enerjiyi nerden buluyon.bu kadar soruyu sormak yormuyormu.
yer gok birdi demek evvelde yer gok diye birsey olmadan once baska birsey olarak ikisinin anamaddesi beraber ve ayni bir seydi demektir.

[K.C.]

sor öğren,
doğuştan bir merak benimkisi, farkındayım çok soruyorum ama ne yapayım, öğrenme merakı var, elimde değil.

şimdi yer ve gök'ün bir olma durumunu hayal etmeye çalıştım, yer yüzüyle havanın birleştiği çizgi (ayağımın altındaki veya ufuk çizgisi) geldi aklıma. Tahayyul edemedim. Gökyüzü ile yer yüzünün bir olması durumunu düşünemedim.
Ben bigbang'i hep çok yoğun nohut büyüklüğünde bir maddenin patlaması olarak bilirdim ki patladıktan sonra oluşmuş bir boşluk, atmosfer gezegenler, radyasyon, esir maddesi v.s. durumu vardı benim tahayyülümde. yer ile gök birdiler deyince benim bu tahayyülüm yıkıldı çünkü somut olarak yazmaktan acizim ama soyut düşününce farklı şeyler düşündürdü bana bu ayet. Gök yüzüyle kastedilen nedir ayrıca? Sadece atmosferse... (bak 'sadece atmosferse' diyerek nasıl da kötü niyetli düşünüyorum, farkındasın değil mi?)
benim asıl merak ettiğim bigbang'ten hemen öncesi

verdiğin cevap da ilginç, düşüneceğim...

[soro]

nolur yavas yavas dusun benim takatim kalmadi.

[soro]

sen yari hocasin anlarsin burada yazanlari;



"Hem şunuda bilmiş olki: Şer’in nakliyatı, ( ) yani İslâm Şeriatı ilminde gelen rivayetler şöyle delalet ediyor, diyorlar ki: Cenab-ı Hak Teala kâinat ve mevcudatı halk ederken, evvela bir cevhereyi, yani maddeyi ve onun çekirdekiğini halk eylemiş... Sonra o cevhereye tecellî etmiş... Bu tecellî ile, o cevhere veya madde eriyerek yayılmış... Sonra ondan bir kısmını buhar, bir kısmınıda mayi’ kılmıştır. Sonra, yine bir tecelli-i İlahî ile o mayi’ olan kısım, kesafet peyda ederek köpük haline gelmiştir. Sonra o köpükten dünyayı, ya da yedi arz kürelerini halk eylemiştir... Ve sonra yine o köpükten, her bir küre için hava-i nesimîden birer sema meydana gelmiştir. Sonra, o eriyen cevhereden ayrılan buhar maddesinide basteleyip sermiş ve yaymıştır. Ondanda gökleri tesviye edip düzliyerek, yıldızlarıda o göklerin içinde zer’edip ekmiştir. Ve bundan sonra da, semavat, yıldızların tohumlarına müştemil bir tarla tarzında inikad edip yerine oturmuştur.
Yeni hikmet’in faraziye ve nazariyyeleri de şöyle:
(Manzûme-i Şemsiyye, (yani güneşin seyyaratiyle birlikte sistemi ve içinde yüzdüğü sema’) aslı itibariyle basit, sâde bir cevhere imiş... Sonra, o madde ve cevhere bir çeşit buhara inkılab eylemiş.. Ve sonra o buhardan ateşli bir mayi’ hasıl olmuş... Sonra o mai’in bır kısmı soğuyarak tasallub edip katılaşmış... Ve sonra, geri kalan o ateşli mayi, hareketlenerek kıvılcımlar ve ateş parçalarını fırlatmaya başlamış; o parçalar birbirinden infisal edip ayrılmış... İşte o fırlatılıp saçılan kıvılcımlar dahi, kesafet peyda ederek seyyareler haline gelmiş, dünyamızda o kıvılcımlardan birisi olarak gelmiş, yerine oturmuştur) diye hükmeylemiş.
İşte, sen eğer bunları böyle işittin ve dinledin ise, şu iki mesleğin (yani: Şeriat ilmi ile, Hikmetin görüşünü) arasında olan müşterek noktaları bulup birbirine tatbik etmen şöyle caiz olabilir ki: @«W*;@«X²T«B«S«4ö@®T²#«*ö@«B«9@«6 ayeti dünyanın Manzûme-i Şemsiyye ile beraber, ilk evvel yaradılışlarında, kudret eli basit bir maddeden, yani “esir” maddesinden yoğurmuş olduğu bir hamur vaziyetinde olmuş olmaları mümkün görünmektedir... Ve o cevherenin veya esirden olan o maddenin sair mevcudata göre, akıcı bir su gibi olup aralarında cereyan edip akarak içlerine nüfuz eylemiş ve etmektedir. Aynı zamanda ¬š@«W²7!ö]«V«2ö*y*-²h«2ö«–@«6ö«: (Hûd/7) ayeti de, şu su gibi olan maddeye işaret etmektedir. Esir maddesi ise, yaratıldıktan sonra, Sani-i Hakimin tecellisine ilk merkez olmuş maddedir. Yani: evvela Esiri halketmiş, sonra Cevahir-i Ferde veya atom haline getirmiş. Daha sonra, esir zerrelerinin bir kısmını kesifleştirmiş; sonra da o kesifleştirilmiş kümelerden “yedi meskûn küre”leri halk eylemiş; o yedi kürelerden birisi işte dünyamızdır... Ve sonra, kesafet ve katılığına nazaren dünyamızın, sair gök cisimlerinin hepsinden önce kabuk bağlayıp sertleştirilmiş olduğunu ve şu anda bir çok semavî cisimlerin ateşli mayi’ halinde bırakılmaları ile; acele ve öncelikle dünyamızın kabuk elbisesine büründürülmüş olduğu ve uzun zamandan beri hayata menşe’ olarak devam edip gelmiş olması; onun –bu nokta ve bu cihetlerinden dolayı – hilkat ve teşekkülü semavatın yaradışından evvel olmuş olduğunu gösteriyor. Amma onun, nev-i beşerin yaşamasına elverişli hale getirilmesi ve insan hayatına yararlı olacak işlerinin tekemmülü ve düzlenmesi ve düzenlenmesi, yani: bast edilip yayılma işi, semavatın tesviye ve tanziminden sonra olduğu için; bu cihetten semavat ondan önce halk edilmiştir denilebilir. İşte mezkûr üç ayet, bu üç noktalarada bakmaktadırlar."

[sargon]

Yerle gök'ün nasıl bir olduğunu anlamak için mitoloji okumak gerek. Sümer mitolojisinde var. Diğerlerini pek iyi bilmiyorum.

Başlangıçta ilksel deniz (su) vardı. Üzerinde An ve Ki oluştu. Biri yer biri göktür yani yer ve gök tanrıları. Hangisinin hangisi olduğunu hep karıştırıyorum. Gök yeri dölledi. Bunun üzerine tanrı Enlil oluştu. Enlil oluştu ama yerle gök arasında çok sıkışmış vaziyetteydi. Nefes alamıyordu zavallı. Baktı olmayacak, yerle gök'ü birbirinden ayırdı. Enlil çok güçlüydü, bu ayırmayı yaptıktan sonra göğün yerin üstüne çökmemesi için aralarına sütunlar yerleştirdi ki gök yukarda sılı kalsın. (bu sütunları daha sonradan meleklerin tutmaya devam ettiği rivayet oldu..)

İşte bu işlemden sonra gökle yer ayrıldı ve gök de yere düşmedi. Masal da burda bitmedi. İbrahimi dinlerde de bazı değişikliklerle devam etti. Hadi hepinize iyi uykular çocuklar..

[soro]

sargon sana hayret ediyorum.
mantiginin kapasitesini dolduracak kadar mutevazi seye inanip,kapasite harici herseyi sanki gercekten yuzde yuz bilimsel ispatlanmis gibi kendinden cok emin reddediyorsun.arkadas mantik sende limit noktasini mi buldu.bizim mantigimiz seninkini hic gecemez mi.bizi birak baska kimsenin mantigi seninkine ulasamaz mi ki,senin mantiginin almadigini bizimki de almasin.nerden bildin mesela benim yazdiklarimiz hikaye oldugunu mantiksiz oldugunu.bir seyin bazilarinca mantiksiz olmasi o seyin olmamasina delalet etmez o kisinin mantik ve akil yurutmesinin o kadar oldugunua delalet eder.gunesin orda durup bize isi isik hayat vs vermesi mantikli mi.niye olsun oyle.ama oluyo.

[taner]

süphesizki Rabbiniz,gökleri ve yeri alti günde(asamada)yaratan,sonra ars`a istiva eden,geceyi,
durmadan kendisini kovalayan gündüze bürüyüp örten;günesi ayi ve yildizlari emrine boyun egmis durumda yaratan Allahtir.Bilesinizki yaratmakta emretmekte ona mahsustur Alemlerin rabbi Allah ne yücedir.(araf 54)

inkar edenler,göklerle yer bitisik bir halde ikenbizim,onlari birbirinden kopardigimizi ve her canli seyi sudan yarattigimizi görüp düsünmedilermi?yinede inanmazlarmi? (enbiya 30)

deki;gercekten siz yeri iki günde(asamada)yaratani inkar edip ona ortaklarmi kosuyorsunuz?
o alemlerin rabbidir
o yer yüzünde sabit daglar yerlestirdi.orada bereketler yaratti ve orada tam dört günde isteyenler icin fark gözetmeden gidalar takdir etti.
sonra duman(gaz) halinde olan göge yöneldi,ona ve yer küreye:isteyerek veya istemiyerek,gelin
dedi ikiside <isteyerek geldik>dediler.