Bir ateistin en önemli sorumluluğu kendine karşıdır. Bir ateist kendi kişisel gelişimini sürdürmeli, donanımını arttırmalıdır. Peki neden?
Ateistin karşısında çok büyük güçlükler vardır;
- Zor anlarında sığınacağı bir tanrısı yoktur, dua edemez, yardım bekleyemez
- Ölümden korkmamayı öğrenmesi gerekir. Bunu hazmetmek gerçekten kolay değildir.
- Haksızlıklara karşı beddua edemez. "Allah belalarını verecek nasıl olsa" diyemez. Eğer bir haksızlık karşısında samimi olarak endişe duyuyorsa bizzat eyleme geçmek zorundadır. Bu yüzden sorunları iyi analiz edecek bir düşünsel yapıya sahip olmalıdır. Zira yanlış koyulmuş teşhisler sadece bunalıma yol açar. İnsan kendini çıkmazda hisseder.
- Doğayı tanımak ve kabullenmek zorundadır. Hayat acıdır, acımasızdır. Ölüm, evrimin vazgeçmediği bir enstrümanıdır. Evrim ölümsüz canlılar tasarlamaz. Evrimin temeli doğanın seçmesidir. Birbirlerini eze eze, öldüre öldüre hayatta kalabilmiş olanların soyu olmayı kabullenmek ve hazmetmek gerekir. En ağırı budur. Hümanizme buruk bir gülümseme ile baktırır bu gerçek...
- Sevgi, bağlılık, aşk, tutku ve erdemlerin kaynağını nerede arayacağını bilmesi gerek. Bu konuda en ufak bir şüphesi olmamalı. Yani insanın evrildiğini kabul edip sonra sevginin kaynağını ilahi, spiritüel vs. nedenlere bağlayan biri ateist olamaz.
- Ateizm insanın kendisiyle mücadelesi sonucunda ulaştığı bir noktadır. Ateistliğini ideolojisinden alan biri ateist olamaz. Bir doktrine inanıp onun gereğince tanrı kavramını reddeden biri tanım olarak ateist sayılsa da gerçekte ateist değildir. Önce bir dine bağlı olup sonradan ateist olmak bir iç hesaplaşmanın sonucudur. Bu hesaplaşmayı herkes kişisel olarak yapmak zorundadır. Ateizm bir kabul değildir. "Tanrı'yı bir reddedelim, sonra neden reddettiğimizi düşünürüz" şeklinde bir düşünce hastalıklıdır.
Tüm bu güçlükleri düşündüğümüzde bir ateistin ayakları yere basar bir hale gelebilmesi için kendini geliştirmesi gerektiğini görürüz. Kendi düşünce bütünlüğünü oluşturamamış birinin başkalarına faydası olamaz.
- İdeolojisi emretti diye ateist olanlar
- Takdir ettiği, sevdiği bilim adamı ateist diye ateist olanlar
- Umutsuzluktan, psikolojik sarsıntılardan dolayı ateist olanlar
- Cool olmak için ateist olanlar
- Ateist bir ortamda büyüyüp ateizmi anlamadan ateist olanlar
vs. vs.
Bu insanlar,
- Dayanakları çökünce (ideolojileri çökünce, sevdikleri bilimadamı teist olunca vs.) çözülürler.
- Paranormal deneyim sandıkları birşey karşısında çözülürler
- Bir yakınlarını kaybettiklerinde çözülürler
- Ölümle yüzyüze gelince çözülürler
vs. vs.
O yüzden ateistim diyen kişi oturup kendi ile adam akıllı hesaplaşmalı. Bu hesaplaşma da ezber bilgilerle olmaz, kendiniz kandırıp "ben ateistim, çünkü ateist olmalıyım" demeyin. Kendini kandıran ateist olamaz.
Özetle, cahilden ateist olmaz.
Saygılar, sevgiler
Bilgehan