Bir Deistin Gözünde Tanrı

[evrensel-insan]

EcemRng´isimli üyeden Alıntı

Evet bunu farkındayım, katılıyorum yani.

Eğer mantık realiteden bağımsız ise (ki bu bilimsel olarak nasıl ıspatlanabilir şu anda bir fikrim yok) -

Bu hangi kendine dogruladiginin realitenin ne oldugunas anlam ve icerigine ve de bunun mantik ile kurulacagi baga bagli. Epistemolojik olarak gerceklik yapilandirilmistir ve her bir farkli yapilandirilan realitenin de kendi bunyesine bir mantigi vardir. Aksi zaten gercegin ne oldugunun inanc ile dogrulanmasini saglamaz.

bu durumda bilincin mümkün kıldığı her kavram şartlanmış ilüzyonlar olmaktan öte değildir, dediğiniz gibi. Fakat mantığın yanlışlanabilir bir öğe olmadığını şu yüzden düşünüyorum; mantığımı var eden fiziksel öznelliğim. Yani mevcut algım, öznelliğimin belirli bir şekilde karakterize olmasından kaynaklanıyor. Mantığımı var eden, hatta mantığımı var edeni var edeni var eden en fundamental öğe ne ise, mantığımın var olmasında "cause" rolü oynuyor.

Mantigin bilissel anlami; olabilirlik olasiliginin olmus olmasi, ya da olabilme mumkunlugunun varlik derecesidir. Mantiksal olabilirlik olasiliigi olmayan bir akilcilik mantigi bilimsel bilissel degil; ideolojik inancsal olarak kurar. Yani kendine dogrulayarak.

Algımın ve fiziksel sebeplerimin ortaya çıkardığı düşünselliğimin var ettiği mantığımın yanlış olduğunu/olabileceğini/gerçeklerden birşey ifade etmeyebileceğini idrak etsem dahi, "neden yanlışlanabilir bir algı" var sorusunu sormaya devam edebiliyorum. Ne sonuca ulaşırsam ulaşayım, "neden" sorusunu sorabiliyorum. Neden sorusu var olduğu sürece de "gizem" yok olmuyor.

Cunku birincisi gizeme beynini sartlamissin. Ikincisi bilimin bilimsel olarak bildirdigi sadece o ana kadar olandir ve bu hic bir zaman tum sorulara yanit verecek bir sekilde gelismemistir. Iste bu acidan bilginin bilimsel geldigi nokta ustu her turlu soru ve cevap seni bir akilciligin gizem temelli bir varligina goturur ve beynini tatmin eder. Halbuki bilim bilimsel olarak daimi degisen yenilenen ve gelisen bir surectir. Bugun alamadigin sorunun yanitini yarin alirsin. Ya da alamadim diye akilciligin inancsal dogrusuna kendini teslim edersin. Yani gizeme. Bilimde gizem yoktur.

Gizem olduğu sürece tanrı sonucuna ulaşıyorum.

Bu kacinilmaz.

Fakat, gizem ortadan kalksa dahi, yani realitenin neden olduğu şekilde var olduğu açık ve seçik belli olsa dahi, yine aynı soruyu sormaya devam edeceğim. Yani "neden" sorusunu aslında realiteye değil, kendime soruyorum bir yerde. Bu yüzden bilinci tanrının bir yansıması olarak görebiliyorum. Çünkü mutlak bir tanrının tecrübe yaşayabilmesi durumu, kendini kendinden gizlemediği sürece mümkün değil gibi gözüküyor. "Gizemin" varlığı bu ve -gibi şekillerde açıklanabiliyor mesela.

Aynen iste buradaki karar vermen gereken, kendince yanitini buldugun gizemin suphesi ile yeni bir gizememi yonelmek, yoksa bilimin bilimsel geldigi yerle yetinip, bilimin builimsel olarak daimi degisimini yenilenimini degisimini takip ederek cagi yakalayarak her zaman bilimsel mi kalmak?

Kisaca GOZLEM ILE MI AKIL ILE MI TETMIN OLMAK?

Cunku ikiside sinirsizdir. Ilki bilimsel, ikincisi akilci inancsal ve ideolojiktir. Ustelik senin kendi birsel ve tursel varligini goz ardi eder ve geldigin noktadaki gizeme teslim eder.

Aklın kurgusal da olsa böyle bir ihtiyaç yaratması "zihin tuzağı mı", yoksa "opsiyonsuzluk" mu? Ya da ihtiyaç olunan nedir? Neden sadece durup duvara bakmıyoruz? Düşündüğümüz şey nedir? Aradığımız şey nedir? Yani merağın kaynağı nedir? Bilmek nedir? Bilinen şeyin ne olduğunu idrak edebilmenin zihinsel temeli nedir? Ve bu temeli bağladığımız "numenal" bir kavram yok ise, var olan nedir?

Sahte egonun doyumsuzlugu. Burada ihtiyac sana yasam ve iliskinde yararli olacak ve senin sen olarak yasatacak bilimsel bilissel bilgidir. Bu da yenilenen degisen gelisen ve cagdaslasan duzeydedir. Iste burada bir ...e gore temeli ve de ...e gore hedefi belirlemen gerekir. Bunu da ancak bilincli farkinda olarak ve bilgisel yapabilirsin. Bunun icin de basta birey olmak gerekir. Bu da insanoglu varligi farkindaligindan sonra gelir. Numenal olan yetidir, bunu harekete gecirecek olan da sensin. Gecmis olani takip ise teslimiyettir ve senin hayatini sana birisinin senin istedigin gibi yasatmamasi ve sen kendi hayatini degil; sana sunulan hayati yasiyorsun, demektir. Ihtiyac ve algisi sorunun istemin bilginin bilincin ve farkindaligin duzeyine gore degiskendir.

Bilincin varlığını, kendim de şahit olduğum için reddedemiyorum ve mantık bilinçten karakterize bir şekilde türediği için, ve bu türemeden öznelliğim sorumlu olmadığı için, gizem "var" olarak algılanıyor. Algının varlığı ise yine bilinci algılıyor, yani bilinç algıyı oluşturup, algı da bilinci algılamamızı sağlıyor. Numenal bir temel olmadan bunların açıklanabilir olmasını zihnim, mantığım ya da her ne isem tüm varlığım reddediyor, nedense.

Bilincin bireye yonelmesi bilgiye yonelmesi bilime ve bilissellige yonelmesi bu temeldeki senin kontrolundaki fozleme ve algiya ve de kavramsal bilgiye yoinelmesi cogaldikca gizemler azalir bir an gelir yok olur, cunku gizem aramak ihtiyac olmaktan cikar. Gizem yerini gozleme birakir.

GIZEM ILE GOZLEM ARASI FARKI IKI BEYNIN BIRIBIRINE TUR BINDIRMIS FARKIDIR.