womery´isimli üyeden Alıntı
Benim hikayem en kısa haliyle bu, gözyaşlarımı tutamadım saatlerimi aldı yazmak.
|
Böyle insanların bu foruma daha fazla yazmasını isterim.
Bugün kendi dindar günlerim aklıma geldi.
Lise yıllarımda sürekli camiye giderdim, bir caminin müezziniydim, ezan bile okurdum.
Üniversite yıllarımda fetö evlerinde kalmıştım, said nursi okurduk, teheccüd namazına kalkardık.
Gençken cenneti tamamen gerçek sanardım. Allah'ın varlığından şüphe duymak aklıma bile gelmezdi. Tüm hayat planımı cennete gitmek olarak tasarlamıştım. Diğer her şey önemsizdi.
Korkardım. Sözde günah olan şeylerden korkutulmuştum. Aslında hep zekiydim, ama dindar biri için dünyaya dair hedefler koymak anlamsızdı, asıl hedef sonsuz hayata hazırlanmaktı.
O dönemler bir gün dinden çıkacağım aklıma bile gelmezdi. Çevremde dinsiz kimse yoktu, internet de yoktu henüz.
Din kurgusunun farkına varmamın önemli bir faydası da başka kurguların arayışına girmem oldu. Din gibi başka kurguların olduğunu fark ettim.
İnsan kurgularının farkına varmak bir insan için önemli bir aşama.