Neva´isimli üyeden Alıntı
Ciddi olarak ne kullaniyorlar merak ettim. Bu tip dusunceler saglikli bir kafanin dusunceleri degil..
|
Kara cehaleti, sefaleti, tamlayanı dini kullanıyorlar.
Dinlerince 12 yaşında çocuk, çocuk değilmiş!
Dinlerince trafik kuralları da yok, bir çok aracın kullanım kılavuzu da, çünkü dinleri develerin berber olduğu çağlarda kaldı...
Yine dinlerinde hırsızın elini kesen bu köhne anlayış, çoluğa, çocuğa, hayvana cinsel, dinsel istismara gelince "insandır hata yapar" noktasındalar.
Düşünün acından ölmek üzere olan ya da soğukta donarak ölecek olan çocukları için gidip bir yerlerden odun çalan bir annenin elini kesen bu din, o annenin çocuklarına istismarda bulunan veya çocuklarına göz koyanlara ise gayet hoşgörülü... Hatta çocuklarına tecavüz eden olursa, hak din islam tecavüze uğrayanı cezalandırıyor hatta öldürüyor bile! Böyle bir zihniyet...
Neden
Çünkü malı olanın malı çalınabilir, bu dini de
Emevi haremileri, mal hırsızları, bol malı olan servet sahipleri-düşkünleri oluşturdu, kendileri kılıçla, işgalle malları gasp edip çalarken Kur'an adına GANİMET dedi, haliyle ganimetleri çalmaya ise büyük ceza koydu lakin zorla, cebren mal hırsızlığına ise ganimet dedi.
Dini zenginler, ama çok zenginler şekillendirdi, böylece bir kaç çeşit zevkleri vardı bunların, bir tanesi yeme, içme, diğeride seks. Her türlü seksi kendilerine, belirli bir zenginlik ve bedelini ödemek esasıyla meşru kıldılar, ama halktan iki insan GÖNÜL RIZASIYLA yanyana geldi mi hooop, dur orada dediler, zira halk ne kadar acı, ezik koşullarda yaşar ve MAHRUM yaşatılır, bunlar o kadar kazançlı çıkıyordu ve halk,
yasaları(din) koyan saray haremilerinin yaşantısına özenmemeliydi, yoksa onlarda öyle bir hayat ister, haremilerin membalarına ortak olur, bu dünyadan el etek çekmeyebilirlerdi... İnsanlara bu dünya fani diye propaganda edenler ve
dini yazanlar, kısaca ÇOBANLAR(!) ise,
bütün hayatlarını bu dünyada daha fazla para, mal, mülk, ihtişam için harcıyorlar, ama
koyun olarak görülen-güzülen öteki bunu bile görmüyor.
Fakir yemeye ekmek bulamazken, her türlü eğlencesi yasaklandı veya paylarına uhreviyatı düşünün her gün ağlayın ifadesi düştü, diğer taraftan ise dini yazan saray soytarıları ve zenginleri pazarlarda kadın, insan satıp aldı ve yasalarında da bunu meşru saydı. Halktan insanlar ise eli, eline değende fuhuş dedi, kadını öldürttü, oysa satıp-alıp durdukalrı cariylerle kendileri süreğen zina ettiler, ama neyseki tüccarlarca yazılan dinin tüccar yasaları işi bedelini ödeyebilmekle meşrulaştırıvermişti. Mal, ganimet benim değil mi, atarım da, satarım da, yatarım da meşruiyeti... peki köleci olan toplum yapısında mal alıp satabilecek insan sayısı toplumun kaçta kaçıydı?
Kısaca günümüz haremileri de arkasını kutsala, tabuya, cehalete dayandırırsa, vay geldi bu toplumun haline...
İnsanı insana ganimet sayan bir anlayış/zihniyetin ve insanın değerini belirli bir para karşılığı alınır, satılır ve mal benim değil mi ne sitersem yaparım kılan bir anlayışın yatacak yeri var mı?