Atatürk başarısızlığa mahkum mu ?

[vacsmt]

Aşağıdaki sözler Samuel P.Huntington'a ait :
"Toplumlarının kültürünü kökten yeniden şekillendirebileceklerini
düşünecek kadar kibirle dolup taşan siyasi liderler başarısız olmaya
mahkumdur.Batı kültürünün bazı unsurlarını toplumlarına sunabilirlerse
de ,kendi yerli kültürlerinin çekirdek öğelerini ortadan kaldırmaya
ya da mütemadiyen bastırmaya güçleri yetmez.Batılı toplumlar
yaratamayıp,bölünmüş ülkeler üretirler.Kendi ülkelerine kültürel
bir şizofreniyi yayarlar."
Evet üstad böyle buyuruyor.Burada adı verilmeden Atatürk ve
Türkiye Cumhuriyeti eleştirilmiş.Ne dersiniz gelişmelerde üstadı
haklı çıkarmıyor mu ? Yani Atatürk'ün büyük modernleşme
projesi ve takip eden devrimler hepsi başarısız olmaya mahkum mu ?
Yoksa hala laik cumhuriyete sahip çıkmak adına birşeyler yapılabilinir
mi ?Türkiye Cumhuriyetinin geleceğine dair öngörüleri olan arkadaşlar
lütfen cevap yazsınlar......

[agnostic_z]

Maalesef tam olarak doğru diyemesem de şu son 10 yıldır özellikle ülkemiz yine ortaçağ karanlığına götürülmeye çalışılıyo ki bu misyon aslında şu son zamanlarda değil her zaman içten içe sinsice devam etmekte.Ama iyi ki ülkemizde müslüman olsa bile laik ve demokratik cumhuriyetin rahatlığını bi kere yaşamış insanlar çok fazla ve bu insanlar müslüman bile olsa şeriatı istemeyeceği çok açıktır yani ben açıkçası bu kadar çoğunluğun karşısında laik ve demokratik atatürk zihniyetinin baskın geleceğine her zaman kalbimden inanıyorum.

[painkiller]

arkadaşlar,

huntington sıradan bir bilim adamı düşünce adamı falan değildir...bu adam zamanında pentagon da çalışmış amerikanın bir bakıma gelecek politikaları belirleyen kişilerin en önemlilerindendir...

sözleri basit sözler değil amerikanın yıllardır sürdürdüğü ve sürdüreceği politikalardır...

medeniyetlerin çatışması tezini okuduysanız çok net görürsünüz...bu basit bir teoriden öte bir tasarıdır...çünkü amerikan ekonomisi ve siyaseti bir rakibe bir motivasyon aracına ihtiyaç duyar her zaman...sovyetlerin çöküşünden sonra fukuyama gibiler tarihin sonu mu derken amerika tehlikeyi görmüş ve batı dünyasına yeni rakip olarak müslüman dünyasını seçmiş radikal islamı kendi eliyle azdırıp sonra da tüm batıyı psikolojik ve sıcak savaşa sokmaya çalışmaktadır...

kemalizm batı emperyalizmine karşı tarihte kazanılmış ilk zafer olma özelliğini taşıyor ve bu kadar önemli bir coğrafya da amerika için bir ayak bağı...türkiye nin de suudi arabistan kuveyt *katar gibi ya da müdahaleyle ince ayar yapılan ırak gibi ya da ilerde yapılacak olan iran suriye gibi islami çizgide bir uydu devlet yapılması isteniyor ve bu konuda türkiye deki başta kökenini ayrılıkçı meczup said nursi den alan fettullan gülenin nur tarikatını destekliyor...

huntington da yazdıkları da basit masum şeyler değildir...kemalizm bu tezde açıktan hedef alınmış ve çökertilmesi istenmiştir...bu tezi okumanızı öneririm hepinize...çünkü belki de ülke anlamında en büyük kısmı türkiye ye ayrılmış...

[cccp13]

öncelikle atatürkçü olmadığımı belirtmek isterim. nedeni ise atatürkün görüşleri ile sosyalizmin birbirine uymaması. ancak atatürk başarısızdı demek çok büyük haksızlık olur. onun başarısız sayılması için söylediğiniz şeylerin o dönemde gerçekleşmiş olması gerekirdi. yani atatürk bi model sunmuş. 1950 lere kadar sürekli yükselen bir ülke yaratmış. fakat bu tarihten sonra satılık politikacılar ülkeyi ele geçirmişse bunun sorumlusu atatürk olamaz. nasıl ki sovyetlerin yıkılışını sosyalizm ve lenin in hatası sayamazsak günümüzde ülkenin çok kötü bi durumda olması kemalizmin bi sonucu sayılamaz. hatta tam tersi söylenebilir. yani atatürk ilkelerini uygulayan bir yönetim gelmemiş .( 1960-71 dönemini saymazsak tabi.) zaten onu da darbeyle yok etmişler

Arkadaşlarım gayet güzel durumu ortaya koymuşlar. Atatürk hiç bir zaman başarısızlığa mahkum olmadı. Buna da güçleri yetmeyecektir. Çünkü bu ülke Atatürk'e inanmış bir ülkedir. Asıl başarısızlığa uğrayacak olanlar bu savları ortaya atanlardır. İşte onun içindir ki hep *bağımsızlık mücadelesi vermemiz gerekiyor diyorum. Kurtuluş savaşında bu emperyalistlere nasıl derslerini verdiysek yine bu dersi verecek asil bir kanın olduğunu düşünüyorum. İşbirlikçilere ve hainlere rağmen...

[exclusive]

Başlık Türkiye başarısızlığa mahkum mu şeklinde olsa daha doğru olurdu...

Aslında tarihin doğal akışı gereği yok olmamız, yani büyük devletlerce bir sömürge haline getirilmiş olmamız gerekiyordu. Huntington'un kuramları da bu yöndeydi.

Akıl var mantık var, ülke olarak sanayileşmeyi kaçırmışız, rönesans ve reformla gelen çağdaşlaşmayı kaçırmışız, bi de son bi umutla dünya savaşına katılmışız orda da yenilen tarafta yeralmışız, her tarafta mollalar, şeyhler, ingilizciler, amerkancılar, her kafadan ayrı ses çıkan bir halk, zaten halkın çoğu halk bile değil ümmet, azınlıklar ayaklanmış, eşkiyalar ayaklanmış...

Tüm bu gelişmelerin sonucunda bu ülkeden beklenen ani bir çıkış yapıp dünya savaşından galip ayrılmış ordulara karşı savaşarak zafer kazanması ve son derece bilinçli ve planlı bir biçimde, kaçırdığı tüm ilerlemeleri yakalamak için çabalaması olamaz. Bu belki de akla gelebilecek en uçuk ihtimaldi.

Ama tam da böyle oldu. Yeni ilkokul ders kitaplarımız "Türk halkı Atatürk olmadan da başarılı olabilirmiydi?" diye sorup "Evet, başarılı olabilirdi" şeklinde cevap vermiş. (Bi parantez açıp "be hey dürzü" şeklinde başlayan ve "Atatürk olmasaydı"yı kısaca özetleyen şiiri milli eğitim kurumumuza hediye edip yazıma devam ediyorum) Ancak milli eğitim ne düşünürse düşünsün Mustafa Kemal burada tarihte eşi benzeri görülmemiş bir iş yapıp tarihin akışını değiştirmiştir.

[mhmd]

Sn. Vacsmt,

Ben bir Kemalist değilim ve sorduğunuz sorunun cevabı bence;
“-Evet Atatürk, başarısızlığı mahkum.”
Niye diye soracak olursan;

Şu an bir firmanın dağıtmış olduğu takvimin karşısındayım. Takvimin resimlerini yıllardır hep dikkat etmişimdir.(Tipik Türk aklı ile aylar kısmını kesip resimleri büyüterek asıyorum da)
1940 lı, 1950 li yıllarda İstanbul’un pek çok bölgesinden çekilen günlük, siyah beyaz resimler.
Ve hepsinde de; o an bulundukları güncel halleri ile halk var. Elbiseler eski, insanlar yoksul.
Ancak; balıkçısından manavına, tüccarından esnafına kadar herkesin kişisel bakımı yerinde! Çok dikkat ettim kirli sakallı, ense traşı gelmiş bir kişiye rastlamadım. Giydikleri elbiseler o zamanın modasını çağrıştırıyor. Yamalı olanı bile var ama erkeklerin hemen hemen hepsi kravatlı ve ceketli. Bayanların giyimi; kendi tarzlarınca ve asri.

Sabah gelirken radyoda bir şarkı terennümü takıldı aklıma, Nilüferindi zannedersem;
“-Oysa şimdi bak” diye derinden devam eden bir nakarat.
Sadece düşündüm.

Hatalarımızı, cehaletimize bağışlayın

[mhmd]

Sn. Psikokemoterapi,

Sayın hocam, çok değerli fikirlerinize saygı benim için onurdur.

Yazımda biraz ironi yaparak cevap vermeye çalışmıştım; ancak, amacımın hasıl olmadığı düşüncesi ile açayım.

Tüm yazınıza katılıyorum. Atatürk’ün devrimciliği ve yaptıkları ortada. Sözüm ne Atatürk’e ne de yaptıklarına idi.

Her ne kadar Kemalist değilim desem de, Atatürk’e tapmıyorum desem de bunlardan; takdir etmediğim, sevmediğim, onaylamadığım anlamını da çıkarmamalı.
Hem maazallah Ezkamo hoca duyar da kulaklarımı bile çeker sonra.

Günden güne yozlaşmanın, kötüye gidişin bir perspektifini vermekti gayem.
Aktör olarak kullandığım yer de bu forum oldu.

Hatalarımızı, cehaletimize bağışlayın

[sodomo--]

Toplumlarının kültürünü kökten yeniden şekillendirebileceklerini
düşünecek kadar kibirle dolup taşan siyasi liderler başarısız olmaya
mahkumdur.Batı kültürünün bazı unsurlarını toplumlarına sunabilirlerse
de ,kendi yerli kültürlerinin çekirdek öğelerini ortadan kaldırmaya
ya da mütemadiyen bastırmaya güçleri yetmez.Batılı toplumlar
yaratamayıp,bölünmüş ülkeler üretirler.Kendi ülkelerine kültürel
bir şizofreniyi yayarlar."

Şimdi bu sözleri biraz inceleyelim : "Hiç bir toplum yukarıdan aşağıya kökten dönüşüme uğratılamaz, çünkü bütün dönüşümler son kertede içsel dinamiklerin ürünür" mantığı ile yola çıkılmış teorik bir düşünce özetle.

İşte bu noktada itirazımız olur buna çünkü zanndedildiği gibi Atatürk ve diğer kurtuluş savaşı önderleri "dışsal" ve "tepeden inmeci" bir önderlikle toplumu dönüştürmüş değillerdir. Jön Türklerden başlayarak devam eden
dönüştürme hareketleri tamamıyla içsel dinamiklerin ürünüdür. Hatta biz bu tarihi III. Selimin Nizam-I Cedid'ine kadar geriye götürebiliriz. Bu tip dönüşüm çabaları hep bir geri kalmışlığın doğurduğu refleks olarak tamamıyla içsel dinamikleri ile ortaya çıkmıştır. Çok basit bir gerçek var : Ya dönüşür ve zamanın koşullarına uyarsınız ya da tamamıyla dibe vurursunuz. Bu gerçek bugün içinde geçerlidir. Mesela AB'ye girme çabası da böyle bir refleksin ürünüdür. Önemli olan bu dönüşümün önünde duran engelleri ortadan kadırabilecek bir irade ortaya koyabilmektir.

Herşeyden önce Türk toplumunun gelişime karşı çıktığı ve dahası bunu engellediği veya Türklerin geleneklerinin gelişime/dönüşüme izin vermediği yönündeki düşünceler kesinlikle gerçek dışıdır. Bu özellik tamamıyla Araplara has bir özelliktir ve bu yüzden dünyanın en geri kalmış ülkeleri bile olağanüstü atılımlar yaparken, Arap toplumları içinde yaşadıkları toprakları adeta cehenneme çevirmişler ve kendilerine adeta bahşedilmiş olan petrol kaynaklarını silahlanma yarışına girerek harcamışlardır. Batıdan gelen her değere karşı çıkmak ve uygar bir toplum olma çabasını da "batılılaşma" diyerek küçümsemek bize değil Araplara özgü bir refleksdir. Çünkü onların gözünde dünya mümin-müşrik-kafir-ehl-i kitab vb. ayırımlara taabidir ve kendileri gibi şeriatçı olmayan herkes "ötekisidir" yani düşman saflarında yer alır.

Son yıllarda bu düşünce biçimi adeta hastalık gibi oralardan bize bulaşmış ve bizde de "biz-onlar", "İslam alemi-Hristiyan dünyası" vb ayırımlar yapılarak adeta Türkiye'nin yeri Müslüman/ Arap kardeşlerinin yanıdır denilerek bizi genelde Batı dünyasından (ve hatta tüm dünyadan) özelde de AB'den uzaklaştırma çabaları içine girilmiştir.

Bu tip ince hesaplanmış psikolojik taktiklere karşı uyanık olmalıyız.
Bizim ne tarihte ne bugün Ortadoğu'dan aldığımız bir şey olmamıştır.
Yalnızca Recep, Şaban, Ramazan, Kadir gecesi, Mübarek Cuma, Regaip, Miraç kandili vb. Arapların dini geleneklerini (ve hatta cahilliye dönemi kabile geleneklerini) ve Arapça'yı adeta kendi dilimiz, dinimiz, geleneğimiz gibi benimsemiş ve adeta Arap olmadığımız için kendimizi ikinci sınıf bir millet gibi hissetmişiz ve adeta onların hepsine peygamber gibi hayranlık beslemişizdir. Baksanıza daha ezanı bile Türkçe okutmayı başaramıyoruz ve her mahallede her köyde günde beş vakit Arapça anons yapılıyor adeta bu durum yüzümüze çarpılıyormuş gibi.

Arap olmaktan kurtulmak şizofreniye yol açmaz, tam aksine yüzlerce yıldır karanlıklar içinde mağarada yaşayan bir toplumun tekrar güneşe çıkması gibidir bu. Bunun ilk büyük adımını Atatürk atmıştır ama bu adım tamamlanmış bir adım değildir. Diyebiliriz ki daha sadece dörtte biri katedilmiştir bu yolun. Umuyorum ki Türk insanı daha büyük atılımlar yapacaktır bu yolda.

[istavrit]

sevgili mhmmd,

ironik yaziniza bende katiliyorum..

besiktas tarihi ile bir film izledim..siyah beyaz

saniyorum 1940'li yillar..besiktas ilk uluslararasi macini istanbul inonude (o zamanlar adi mithat pasa ) yanilmiyorsam newcastle united ile oynuyor..

tribunler ornek yerindeyse igne atsaniz yere dusmez..

herkes sapkali, herkes takim elbiseli, herkes kravatli..

mhmmd'in soyledigi gibi *herkes bakimli..
sanki bir avrupa ulkesi.

adeta bir sempozyum havasi var..

ataturk o turkiyeyi birakmisti bizlere..

biz o mirasi ne hale getirdigimizi gidin carsambada gorun..
birakin carsambayi, herhangi bir semtte gorun..
simdiki goruntu tipik bir ortadogu ulkesi goruntusu.
turkiyi o zaman musluman degilmiydi?

bazen umutsuzluga kapiliyorum..bize birakilan mirasi yok ediyoruz..