Kötülük Problemi ve Özgür İrade Savunması

[Vefik Sami]

Pyrrón´isimli üyeden Alıntı

Vefik abi, istemezsen yanıt vermeyebilirsin ama merakımdan soruyorum.

İki durumda cevap yazmam.

1 - Anlamamışımdır.
2 - Mesaj sahibini ciddi ve samimi bulmamışımdır.

Sizinle hiçbir sorunum yok.
Yeter ki merâmınızı anlatırken ağır felsefi kavramlar ile bezenmiş ağdalı bir üslûp kullanmayın.

Pyrrón´isimli üyeden Alıntı

(1) Tanrı'yı "zalim" buluyorsan, niçin (ve nasıl) inanıyorsun?

Bakınız; bu gün yerçekimini inkâr eden kimse yok. Ama; buna sebep olan şeyin ne olduğu kesin olarak ıspatlanabilmiş değil. Açıklamaya çabalayan kimi teoriler var. Bunlar içerisinde en mâkul ve mantıklı bulunanı genel kabul görüyor. Gerçi, Tanrı'nın varlığı savı, yerçekimi gibi kesin ve reddedilemez bir sav değil. Ama; bu iddianın kendi içinde tutarlı olması gerekir. Misâl; evlenen, yürüyen, çocukları olan, insan gibi şekli, maddesi rengi olan varlık nelere kâdir olursa olsun, O; anca güçlü bir varlık olur, aslâ Tanrı olamaz. Tanrı fikrinin dayandığı temel prensip "Tanrı dışında mümkün olmama" prensibidir. Eşi-benzeri olmayan,yaratılmış ve algılanabilen hiçbir şeye benzemeyen Tanrı aynı zamanda kendi içinde dengeli, tutarlı ve âdil olmaldır. Bizleri, Tanrı vasfı olmayan ve fakat bizlerden ayrı, farklı boyutlarda bulunan zeki varlıklar yaratmış, canlıları da birbirine besin zinciri ile bağlamışlarsa bilmem kaçıncı boyutun mahsûlü olsalar da psikopattırlar, manyaktırlar. Zeki olmak ile dengeli olmak farklı hususlardır. Dengeli olmak genelde işe yarar da sâdece zeki olmak, her zaman mutluluk getirmeyebilir.

Kâinâtın nasıl yaratıldığı ile ilgili Tevratta komik ötesi bilgiler var. Misâl; "Tanrı'nın Rûhu sular üzerindeydi." gibi. Her yer karanlık. Işık yok Yeryüzü boş ama su var. Tuhaf bir durum. Ben "Tanrı sözü" diye kutsanan bu metinlerin kutsallığını kabul etmem. Benim inancıma göre kutsal olan sâdece Tanrı'dır.

"İyi olan yalnız biri var, O da Tanrı'dır." (Luka 18:19)

Defa'atle yazdım, ama; bir daha yazayım. Madde olmayan Tanrı'yı, madde olan bizlerin biribirimizi görür-algılar gibi görüp-algılaması mümkün değildir. Çünki; Tanrı'nın bizde karşılığı yoktur. Olsa, bizler de birer Tanrı olurduk. Misâl; bir sokak köpeği bizi gördüğünde ya kaçılacak ya da saldırılacak biri gibi görür. Asla bir insanın başka bir insanı gördüğü gibi göremez. Çünki; karşılığı yoktur ve köpek insan değildir. Ama bizde hemen her canlını bir karşılığı var. Onları, onlar gibi görme ve algılama hassamız var.

Tanrı'yı bir madde temelinde göremiyeceğimize göre, O'nu yaradılışa yansyan, tecelli eden ilkeleriyle tanımamız gerekir. Burada ilke ile kuralı karıştırmayalım. Kuralları şartlar belirler. Şartlar değişince, kurallar da değişir. Ama ilkeler, yaradılışın temel prensipleridir. Yaradılışı belirleyen ilkelerdir. Kaynağı da Tanrıdır, Tanrı ilmidir. Tavrat'ta hep absürd şeyler yazmaz. Misâl, yaradılış tamamlandığında her şeyin iyi olduğu söylenir. Tanrı kutsallığı ve ilmi dışına çıkmak ise kötü olandır. Âdem, Tanrı buyruğu dışına çıkarak - Bilerek ya da bilmeyerek - kötü olanı tercih etmiş. Bunun üzerine dünyayı lânet kaplamış. Bu gün yaşanan acı ve kederi bu lânetin mahsûlü olduğuna inanırım. Ha, “niye sürüp gdiyor ?” diyei soracak olursan cevabı: "Bilmiyorum"

Pyrrón´isimli üyeden Alıntı

(2) "Tanrı'yı algılamak" bir yana, «algının» kendisi zaten maddi bir olgu değil mi? Yani yukarıda da gösterdiğiniz gibi, insanın "Tanrı" gibi bir kavramı içeriklendirişi dahi, ancak algıladığı maddi fenomenlerin bir sonucu olarak mümkün olmuyor mu? veya sizin İsa'ya iman edebilmeniz, yine bu kavramı oluşturmanızı mümkün kılan bir varoluş (belirli bir zaman diliminde belirli bir yerde doğmuş olmak, gospellere fiziken ulaşmışlık, işitmişlik, onlar üzerinden kendi hayat algınıza getirdiğiniz yorumlar vs.) ile gerçekleşmedi mi? Öyleyse belirli bir Tanrı inancını dünyadan yalıtmanın dayanağı nedir?

Bir bilgisayar kasası içinde bulunan elektronik devreler, kendilerinin birileri tarafından var edildiğini bilecek kapasitede olsalar, ama; yapanların kimlikleri, nitelikleri, şekil ve vasıfları hakkında bilgileri olmasa, belki bizleri de kendileri gibi birer "lektronik devre" şeklinde düşünebilirler. Ama; değiliz, değilmi ? Her ne kadar, madde bazında ortak bir yönümüz olsa da aslâ birer elektornik devre değiliz. Bizi var eden bir güç bulunuyorsa - ki ben olduğuna inanmaktayım - O da bize benzemeyecektir. Eğer kendisine tesir edecek başaka güçler de varsa bu güçlerin karşı karşıya gelmesi bir çok şeyi birbirine katar, mahveder. "Tanrı dışında mümkün olmama" prensibi de bu nedenle var. Tanrıyı Tanrı gibi görecek şekilde değil de, O'nun varlığın farkındalığına bizi götürecek şey kanâ'atimce Ruh'tur. Ruh, Tanrıdan bize bir tecellidir ve yaratılmamıştır. Zâten yaratılmamışı da ancak bir yaratılmamış fark edebilir; karşılığı budur !..

Tabii, bütün mesele inanç olunca konu subjektifleşiyor. Nesnel olarak ıspatlanamayacak mevzûlarda keskin ve köşeli konuşmak abesle iştigâl olur. Sorularınız üzerine, ben de düşüncelerimi arz ettim. İnandırmak, kabul ettirmek gibi bir misyonum yok. Ha, derseniz ki "Bütün bu anlattıkların Tanrı'ya inanman için yeterli mi ?"

Elbette değil.

Bu dünyada neden var olduğumuz, Tanrı dışında bir sebep ortaya konarak ıspatlanırsa işte o zaman inancım ortadan kalkar. Böyle bir durum gerçekleşmediği müddetçe de O'na olan inancım sürecek. Bunun da kimseye bir zararının olduğunu düşünmüyorum.

[Yıldıztozu]

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

belki bizleri de kendileri gibi birer "elektronik devre" şeklinde düşünebilirler. Ama; değiliz, değil mi?

Elektronik devreler de maddi/materyal, biz insanlar da maddi/materyal. Bu anlamda benzerliğimiz var aslında.

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

Bizi var eden bir güç bulunuyorsa - ki ben olduğuna inanmaktayım - O da bize benzemeyecektir.

Maddi algılanabilir olması bakımından benzemiyor olsa bile Tanrı fikri birçok yönüyle insana benziyor. Örneğin insanın bilinç ve iradesi var, tanrı fikrinin de bilinç ve iradesi var.
Eğer dediğiniz gibi Tanrı'yı insana benzemeyen bir varlık olarak kabul edersek, bilinçsiz doğayı yaratıcı olarak kabul etmek, bu tanımınıza daha uygun olacaktır.

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

Böyle bir durum gerçekleşmediği müddetçe de O'na olan inancım sürecek. Bunun da kimseye bir zararının olduğunu düşünmüyorum.

Bence de bu tarz bir inancın zararlı olduğunu sanmıyorum. Saygılar..

[pianola]

Vefik Sami´isimli üyeden Alıntı

(...)

Tabii, bütün mesele inanç olunca konu subjektifleşiyor. Nesnel olarak ıspatlanamayacak mevzûlarda keskin ve köşeli konuşmak abesle iştigâl olur. Sorularınız üzerine, ben de düşüncelerimi arz ettim. İnandırmak, kabul ettirmek gibi bir misyonum yok. Ha, derseniz ki "Bütün bu anlattıkların Tanrı'ya inanman için yeterli mi ?"

Elbette değil.

Bu dünyada neden var olduğumuz, Tanrı dışında bir sebep ortaya konarak ıspatlanırsa işte o zaman inancım ortadan kalkar. Böyle bir durum gerçekleşmediği müddetçe de O'na olan inancım sürecek. Bunun da kimseye bir zararının olduğunu düşünmüyorum.

Açıklamalarınız için teşekkür ederim. Son yazdığınız paragrafla ilgili olarak şunu eklemek istiyorum; bu noktada inancı/n devamlılığını "nesnel bir koşula" bağlamış oluyorsunuz sanırım, yani "şu şu durumda inanç, anlamını/değerini /sahihliğini yitirir". Aslında ben de inancın dünyayı aşmadığını söylerken tam da buna işaret etmeye çalıştım, özetle inancın, duyular kanalıyla algınanan fenomenlerin zihinde oluşturduğu içerik üzere nitelendiğini ve bundan fazlası olmadığını düşünüyorum. Doğru anladıysam siz de bir teist olarak buna —son kertede— katılıyorsunuz.

[Vefik Sami]

Pyrrón´isimli üyeden Alıntı

Açıklamalarınız için teşekkür ederim. Son yazdığınız paragrafla ilgili olarak şunu eklemek istiyorum; bu noktada inancı/n devamlılığını "nesnel bir koşula" bağlamış oluyorsunuz sanırım, yani "şu şu durumda inanç, anlamını/değerini /sahihliğini yitirir". Aslında ben de inancın dünyayı aşmadığını söylerken tam da buna işaret etmeye çalıştım, özetle inancın, duyular kanalıyla algınanan fenomenlerin zihinde oluşturduğu içerik üzere nitelendiğini ve bundan fazlası olmadığını düşünüyorum. Doğru anladıysam siz de bir teist olarak buna —son kertede— katılıyorsunuz.

Bakınız, matematik dünyanın bir gerçeğidir. Zihinle algılanır. Yığınla karmaşık ve çetrefilli işlemler zihinde plânlanır, oluşur. Ancak; sayılara dökerek bir ölçüde somutlaştırılır. Rakamları çıkardığınızda matematikle uğraşmanın imkânı yoktur.

Tanrı boyutlar üzeridir. Ne var ki yarattıkları farklı boyutlarda bulunur. Bunların birbirlerini idrak edememleri ya da çok az bilmeleri tuhaf-anlaşılmaz değildir. Biz, maddeyiz. Tanrı ise değil. Eğer insanın Rab'bini tanıması/bilmesi gerekiyorsa elbette Tanrı, maddeye yansıyan İlâhi tecellileri üzerinden tanınacaktır. Bu tecelliler; kâinatın varlığına temel teşkil eden ilkeler ve işleyişi sağlayan Tanrı ilmidir. Matematik'i bir ölçüde somutlaştıran sayıları 'yok' farzederek, "Ben matematiğin farkında olamıyorum" demek ne denli anlamlı olursa Tanrı-Madde farklılığından hareketle, maddediyi dışlayıp Tanrı'yı aramak, ya da "Tanrı'yı madde üzerinden buluyorsan, Tanrı da maddedir" demek o derece anlamlı olacaktır.

[Karanlıktan aydınlığa]

tabiat vahşilikten ibaret değil

[rainfall38]

Afrikadaki çocukları izleyen tanrı diyelim şuna açlıktan ölen o kadar çocuğu sadece izliyor başka birşey yapmıyor.

[Dusunen adam]

rainfall38´isimli üyeden Alıntı

Afrikadaki çocukları izleyen tanrı diyelim şuna açlıktan ölen o kadar çocuğu sadece izliyor başka birşey yapmıyor.

Evet, bu durumda su kesin; Tanri varsa bile, hiç birsey umrunda degil, bunu inanirlar dürüstçe kabul etmeli. Inandiklari Tanri kesinlikle merhametli falan da degil. Hele "sonsuz merhamet sahibi"(!) hiç degil, buna kargalar bile güler. Ezilen Müslümanlar da Tanri'nin umrunda degil hepimizin gördügü üzere. Dünyanin en iyi insani bile olsan, inanilmaz acilar yasayabilirsin, hastalik olabilir, iskence olur, açlik olur farketmez. Dünya da imtihan yok, adalet de yok. Imtihan için esit sartlarin olmasi gerekirdi. Tecavüze ugrayan bebegin imtihan edildigini düsünmek için bir insanin ruh hastasi olmasi gerekir.

[RollingStones]

Dusunen adam´isimli üyeden Alıntı

Evet, bu durumda su kesin; Tanri varsa bile, hiç birsey umrunda degil, bunu inanirlar dürüstçe kabul etmeli. Inandiklari Tanri kesinlikle merhametli falan da degil. Hele "sonsuz merhamet sahibi"(!) hiç degil, buna kargalar bile güler. Ezilen Müslümanlar da Tanri'nin umrunda degil hepimizin gördügü üzere. Dünyanin en iyi insani bile olsan, inanilmaz acilar yasayabilirsin, hastalik olabilir, iskence olur, açlik olur farketmez. Dünya da imtihan yok, adalet de yok. Imtihan için esit sartlarin olmasi gerekirdi. Tecavüze ugrayan bebegin imtihan edildigini düsünmek için bir insanin ruh hastasi olmasi gerekir.

"Sonsuz merhamet sahibi" ne demek, tanımlar mısınız?

Acı olmadan, sonsuz merhamet sahibi nasıl olunuyor?

[Karanlıktan aydınlığa]

insan tasarladıklarının faturasını Allah'a çıkaran tek canlıdır.

[rainfall38]

Mrkuvars´isimli üyeden Alıntı

insan tasarladıklarının faturasını Allah'a çıkaran tek canlıdır.

Arkadaş tamam kötülük probleminden vazgeçtim test ve adalet sistemi hatalı.