Big Bang'den Önce

[Dialectics]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Çoklu evrenlere inanmak, tanrıya inanmaktan bile zordur. Çünkü farklı evrenler ve farklı boyutlar bizim algılarımız dışındadır. Kendi evrenimizde deney ve gözlem yaparak diğer evrenlerin varlığına yorum yapamayız. Diğer evrenlerde zaman ve mekan olmak zorunda değil. Hatta fizik ve matematik kuralları bile farklı olabilir. Bu yüzden evrenimizdeki formülleri diğer evrenlere genelleyemeyiz. Dolayısıyla çoklu evrenlerin hiçbir zaman kanıtlanamayacağı kanaatindeyim.

Çoklu evrenlere aslında olasılık veren bir yaklaşım var bence. "As above so below" / "Yukarıdaki neyse aşağıdaki de odur" felsefesinden hareketle, mikrokozmos ve makrokozmosun benzer şekilde işlediği düşüncesinden hareketle şu olasılık söz konusu olabilir:

Nasıl ki qunatum fiziğine göre bir atomun etrafında dönen bir elektronun o atom ile yörüngesi arasındaki pozisyonu bir ihtimaldir, her yerde o elektronun olabilme olasılığı vardır ve ne zamanki bir gözlemci o elektrona baktığında elektronun bu dalga fonksiyonu belli bir pozisyona çöker ve sabit bir pozisyon değeri kazanır ise, evrenler için de benzer olasılık teorileri söz konusu olabilir. Belki de bizim evrenimiz, bambaşka bir gözlemcinin (kozmik düşünce diyelim buna misal) gözlemlediği, tüm olası diğer evrenlerin dalga fonksiyonlarının maddeselliğe çökmüş bir halidir...

Aslında bizati kendi yaşadığımız evren de her an tüm olasılıklar içinden birini seçerek ona çökmektedir. Dünyamızda 7 milyar 200 milyon gözlemci var ve bu gözlemciler yapmayı seçtikleri tüm hareketlerle tüm diğer trilyonlarca olasılık yerine dünyanın bugün bulunduğu şekilde olmasını sağlıyor...

[Yıldıztozu]

Dialectics´isimli üyeden Alıntı

Çoklu evrenlere aslında olasılık veren bir yaklaşım var bence. "As above so below" / "Yukarıdaki neyse aşağıdaki de odur" felsefesinden hareketle, mikrokozmos ve makrokozmosun benzer şekilde işlediği düşüncesinden hareketle şu olasılık söz konusu olabilir:

Nasıl ki qunatum fiziğine göre bir atomun etrafında dönen bir elektronun o atom ile yörüngesi arasındaki pozisyonu bir ihtimaldir, her yerde o elektronun olabilme olasılığı vardır ve ne zamanki bir gözlemci o elektrona baktığında elektronun bu dalga fonksiyonu belli bir pozisyona çöker ve sabit bir pozisyon değeri kazanır ise, evrenler için de benzer olasılık teorileri söz konusu olabilir. Belki de bizim evrenimiz, bambaşka bir gözlemcinin (kozmik düşünce diyelim buna misal) gözlemlediği, tüm olası diğer evrenlerin dalga fonksiyonlarının maddeselliğe çökmüş bir halidir...

Aslında bizati kendi yaşadığımız evren de her an tüm olasılıklar içinden birini seçerek ona çökmektedir. Dünyamızda 7 milyar 200 milyon gözlemci var ve bu gözlemciler yapmayı seçtikleri tüm hareketlerle tüm diğer trilyonlarca olasılık yerine dünyanın bugün bulunduğu şekilde olmasını sağlıyor...

Zaten çoklu evrenlerin çıkış noktası kuantumdu. Ama kuantum mikro seviyede geçerli bir kuram. Makro seviyeyle uyuşmuyor. Bu yüzden kuantumu evrenlerin oluşumuna genelleyemeyiz. Her şeyin teorisini bulma çabaları da kütleçekimiyle kuantumu birleştirme amacında.
Bizim evrenimizde bile farklı farklı işleyen doğa yasaları varsa, evren dışında ve evren öncesinde çok daha farklı yasalar var olabilir. Hiçbir zaman tüm doğa yasalarına ulaşamayacağız. Bu kesin bir gerçeklik.

[Thelogical Facts]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Zaten çoklu evrenlerin çıkış noktası kuantumdu. Ama kuantum mikro seviyede geçerli bir kuram. Makro seviyeyle uyuşmuyor. Bu yüzden kuantumu evrenlerin oluşumuna genelleyemeyiz. Her şeyin teorisini bulma çabaları da kütleçekimiyle kuantumu birleştirme amacında.
Bizim evrenimizde bile farklı farklı işleyen doğa yasaları varsa, evren dışında ve evren öncesinde çok daha farklı yasalar var olabilir. Hiçbir zaman tüm doğa yasalarına ulaşamayacağız. Bu kesin bir gerçeklik.

Size göre zor ama ben biliyorum ki bilim dünyasında gittikçe kabul görüyor.

[Yıldıztozu]

Thelogical Facts´isimli üyeden Alıntı

Size göre zor ama ben biliyorum ki bilim dünyasında gittikçe kabul görüyor.

çünkü bilim tanrısız bir yol bulmak zorunda olduğu için çoklu evrenleri kabul etmek zorunda kalıyor. Bilim tarafsız yönetilmiyor artık. Tanrısızlığı nasıl açıklarız diye uğraşan bir sürü bilim insanı var günümüzde. Ama eskiden pek öyle değildi. Bilim insanları tanrının zihnini anlamak için bilimle uğraşırlardı. Neyse o ayrı bir konu.

[Thelogical Facts]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

çünkü bilim tanrısız bir yol bulmak zorunda olduğu için çoklu evrenleri kabul etmek zorunda kalıyor. Bilim tarafsız yönetilmiyor artık. Tanrısızlığı nasıl açıklarız diye uğraşan bir sürü bilim insanı var günümüzde. Ama eskiden pek öyle değildi. Bilim insanları tanrının zihnini anlamak için bilimle uğraşırlardı. Neyse o ayrı bir konu.

İyi debilim Tanrıyı zaten sevmez.Ne demelerini istiyorsun Tanrı yapmıştır diyip saçma sapan bir şekilde gizeme gizem katmalarını mı?

[Yıldıztozu]

Thelogical Facts´isimli üyeden Alıntı

İyi debilim Tanrıyı zaten sevmez.Ne demelerini istiyorsun Tanrı yapmıştır diyip saçma sapan bir şekilde gizeme gizem katmalarını mı?

Bilimib tanrıyı sevmediğini söyleyemeyiz. Bilimin tamamını bilmiyoruz ki. Belki tamamını öğrenince tanrıya ulaşıcaz.
Ayrıca son asırdaki önemli bilimsel gelişmeler ateizm aleyhine teizm lehine oldu çoğunlukla.

[evrensel-insan]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Ateistim diyen bir kişi natüralist de olmak zorundadır. Çünkü ezelilik ve yaratıcılık güçlerini doğaya vererek tanrısızlığı savunabilir. Evrenin ezeli olmadığının anlaşılmasıyla bu natüralist bakış açısı sorun yaşamıştır. Bunu inkar edemeyiz. Bu durumdan kurtulmak için çoklu evrenlere sığınmaktan başka çare yok gibi ateizm paradigması açısından.
Çoklu evrenler varsa bile yine başlangıçtan kurtulamayacaktır. Dolayısıyla ateizm için ezeli varlık eksikliği vardır. Bence ateizmin en büyük sorunu da budur. Bu soruna soruyla karşılık verilir genelde. Tanrıyı kim yarattı sorusuyla.

Konu naturalist olmak degil, hangi felsefi dalda naturalist olmak.

Yani varliksal mi, yoksa yontemsel mi?

Iste bu temelde, ateizm; yontemsel degil, varliksal naturalisttir.

Evren zamansal olarak, ezeli de degildir;ebedi de degildir. Daimidir. Daimilik te basve son yoktur, yani zaman soz konusu degildir.

Coklu evrenler, sadece bir kacistir. Insanoglu bugun gozlem veren evren mekaninin, mekansal ebatini ortaya koyamazken, coklu evrenler; sadece bir kacis ve parapsikolojidir.

Ateizm iki farkli temelde olabilir, materyalizm ve pozitivizm. Aslinda idealist ateizm de var. Yani dusunceden yola cikarak ateist olmak.

Mesela nietzche akildca tanriyi oldurmustur (oldurmek), Schopenhauer de oznel ateisttir.

Yani tanrinin maddesel temelinden yola cikip, tanriyi varliksal olarak yoklamak yerine; tanrinin dusunsel temelinden cikip, zihninde tanriyi oldurmektir.

Ayrica ateizmin humanistve ideolojik farklari da vardir.

Ateizm de tanrinin varliksal bir temeli olmadigi icin tanri yoklanir. Bu varliksal temel, materialist de, idealist de positivist de oilabilir.

Ateizm bilimsel olmadigindan varliksal temelde bir sorunu yoktur.

[evrensel-insan]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Bilimib tanrıyı sevmediğini söyleyemeyiz. Bilimin tamamını bilmiyoruz ki. Belki tamamını öğrenince tanrıya ulaşıcaz.
Ayrıca son asırdaki önemli bilimsel gelişmeler ateizm aleyhine teizm lehine oldu çoğunlukla.

Bilimin tanri konusu sevgi degildir.

Bilimsel olarak tanri diye algiya gozlem veren bir fenomen tabani yoktur.

Ayni tabansizlik, teolojik noncognitivizm de, anlamsizliga gereksizlige ve luzumsuzluga tasinir. Yani tanri ayni manri gibi bir anlam ifade etmez.

Billimin tamami diye bir bilimsel algi yoktur. Bilim bilgiye dayanir ve bilgi de su anki sinirin gecerliligidir. Bu sinir yanlislandikca bilgi esker degisir ve yenilenir.

O yuzden bilimin gelinen siniri kavramsal bilgidir. Bu da daimi degisken yenilenen ve genisleyendir.

Aksi zaten sabitlenmis, mutlaklasmis inancsal/ideolojik dogmalardir ve bilim bilgi olarak degistikce de, gericilesir, yabazlasir, tutuculasir ve cagin gerisinde kalir.

Hic bir bilimsel gelisme, teolojik her hangi bir varliksal olumlu ya da olumsuz durusun lehine ya da aleyhine olmaz.

Cunku tanrinin varligi olan teoloji, bilimin degil; felsefenin metafiziginin bir dalidir.

[Yıldıztozu]

evrensel-insan´isimli üyeden Alıntı

Bilimin tanri konusu sevgi degildir.

Bilimsel olarak tanri diye algiya gozlem veren bir fenomen tabani yoktur.

Ayni tabansizlik, teolojik noncognitivizm de, anlamsizliga gereksizlige ve luzumsuzluga tasinir. Yani tanri ayni manri gibi bir anlam ifade etmez.

Billimin tamami diye bir bilimsel algi yoktur. Bilim bilgiye dayanir ve bilgi de su anki sinirin gecerliligidir. Bu sinir yanlislandikca bilgi esker degisir ve yenilenir.

O yuzden bilimin gelinen siniri kavramsal bilgidir. Bu da daimi degisken yenilenen ve genisleyendir.

Aksi zaten sabitlenmis, mutlaklasmis inancsal/ideolojik dogmalardir ve bilim bilgi olarak degistikce de, gericilesir, yabazlasir, tutuculasir ve cagin gerisinde kalir.

Hic bir bilimsel gelisme, teolojik her hangi bir varliksal olumlu ya da olumsuz durusun lehine ya da aleyhine olmaz.

Cunku tanrinin varligi olan teoloji, bilimin degil; felsefenin metafiziginin bir dalidir.

Bana göre bilim- felsefe- din üçlüsünün amacı ortaktır. Üçü de gerçeğe ulaşmamızı sağlayan araçlardır. Birbiriyle ilişkilendirilmesi gerekir. Bilim ve felsefe dinle çelişebilir de uyuşabilir de.
İlk yorumunda evren daimidir derken neyi kast ettin tam olarak

[evrensel-insan]

zfr87´isimli üyeden Alıntı

Bana göre bilim- felsefe- din üçlüsünün amacı ortaktır. Üçü de gerçeğe ulaşmamızı sağlayan araçlardır. Birbiriyle ilişkilendirilmesi gerekir. Bilim ve felsefe dinle çelişebilir de uyuşabilir de.
İlk yorumunda evren daimidir derken neyi kast ettin tam olarak

Bilim gercege degil, olguya ulasir.

Gercek bir insanoglu yapilandirilmisligi olarak, heer bir varliksal inancsal ve ideolojik taban olarak farklilasir ve tartismalidir.

Bilim bilgi ve teknige ulasir.

Felsefe yol ve yontemin alinasn felsefi dal ve taban temelli mantiksal cikarimlaridir.

Din ise dogmadir ve felsefe olarak fizik otesi ve akilci inanca ve uygulamaya dayanir, kisiye onun istedigi yasami degil de; ondan istenen yasami yasatir. Din ne insanoglu bilinci ne de birey bilincini icermez. Sadece teslimiyeti ve caresizligi sorgulanmayan imanin inanci temelinde icerir.

Daimilik mekanin zamandan bagimsizligidir. Yani algisinda ve gozleminde bir zamansal sinir yoktur. Dolayisi ile zamanin zamansal ilklik ve oncelik sonluk ve sonralik cikmazlarini icermez.